تغذیه دام به شش گروه غذایی مختلف تقسیم می‌شود که در حفظ سلامت دام موثر هستند:
۱٫ کربوهیدرات‌ها از کربن، هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده‌اند و به حیوانات انرژی می‌دهند.
۲٫ پروتئین‌ها حاوی نیتروژن هستند که نیازهای میکروارگانیسم شکمبه را تامین می‌کند.
۳٫ چربی‌ها نسبت به کربوهیدرات‌ها و قندها نسبت کالری به ازای هر واحد وزن بیشتری دارند و می‌توانند چگالی انرژی را در بخش‌های خوراک افزایش دهند.
۴٫ آب یک نیاز اساسی برای زنده ماندن و رشد همه حیوانات است.
۵٫ ویتامین‌ها مواد مغذی آلی هستند که مقاومت حیوان را در برابر بیماری‌ها افزایش می‌دهند و در عین حال به حفظ عملکرد بدن نیز کمک می‌کنند.
۶٫ مواد معدنی عناصر غیرآلی هستند که به حفظ سلامتی و حمایت از رشد و تولیدمثل کمک می‌کنند.
در بین گروه‌های نام برده لزوما هیچ گروهی مهمتر از دیگری نیست، اما اصولا تولیدکنندگان بیشترین نگرانی را نسبت به غنی‌سازی پروتئین در خوراک دارند، چرا که گرانترین ماده در تغذیه خوراک است.
ارزیابی خوراک دام
هدف از روش‌هایی ارزیابی خوراک دام، گرفتن اطلاعات در مورد خوراک‌ها برای رفع نیازهای تغذیه‌ای دام است. در ارزیابی کیفیت خوراک دام، ارزش غذایی خوراک دام در نظر گرفته می‌شود. روش‌های عملکرد ارزش خوراک عمدتاً به اندازه‌گیری قابلیت هضم خوراک تمایل دارند. ارزش غذایی خوراک نشخوارکنندگان با ترکیب شیمیایی، غلظت و سرعت و میزان هضم خوراک در شکمبه ارزیابی می‌شود.
بطور مثال در روند تولید خوراک دام شرکت جهان کاوه، کیفیت مواد مصرفی بسیار مهم بوده است. استفاده از مواد با کیفتی وارداتی زیر نظر متخصیصن حوزه تغذیه دام و طیور با آنالیز دقیق صورت گرفته است.
منبع: محصولات خوراک دام شرکت جهان کاوه