به بدبختی عادت نکنیم!
آیا تا‌به‌حال اجبارا به دستشویی عمومی رفته‌اید که بوی بد بدهد به طوری که حالت خفه شدن به شما دست بدهد؟
دقت کرده‌اید که بعد از ۵ دقیقه، دیگر به آن شدت بوی بد را احساس نمی‌کنید و اگر تصادفا یک ساعت آنجا گیر بیفتید ممکن است بگویید: انگار اصلا بوی بدی نمی‌آید.
قانونی در این جا داریم که صادق است ما به محیطمان عادت می‌کنیم.
اگر با آدم‌های بدبخت نشست و برخواست کنید، کم کم به بدبختی عادت می کنید و فکر می کنید که این طبیعی است!
اگر با آدم های غرغرو همنشین باشید عیب‌جو و غرغرو می‌شوید و آن را طبیعی می‌دانید.
اگر دوست شما دروغ بگوید، در ابتدا از دستش ناراحت می‌شوید، ولی در نهایت شما هم عادت می‌کنید به دیگران دروغ بگویید؛ و اگر مدت طولانی با چنین دوستانی باشید، به خودتان هم دروغ خواهید گفت. ا
اگر با آدم‌های خوشحال و پرانگیزه دم‌خور شوید شما هم خوشحال و پرانگیزه می‌شوید و این امر برایتان کاملا طبیعی است.
اندرو متیوس
___
عادت، عامل اصلی ساخت هنجار است!
مثلا در کشوری که مردمش عادت به حجاب اجباری کرده‌اند، این نوع حجاب تحمیلی می‌شود هنجار، حتی اگر یکی از دو کشور دارای حجاب اجباری در جهان باشد و نوع آزادتر پوشش، می‌شود بی‌حجابی و ناهنجاری!
عادت، که استراتژی خوب طبیعت و بدن برای تحمل دردها و رنج‌ها و حفظ بقا بوده، روی زشتی هم دارد که موجب حساسیت زدایی در انسان نسبت به ناهنجاری‌ها و تبدیل آنها به هنجار شود!
بدبختی، فقر، تورم، بیکاری، کاهش شدید ارزش پول ملی، دزدی، دروغ، ریا، سرعت پایین اینترنت، تقلب، پارتی‌بازی، زیرمیزی، فساد، اختلاس، قوانین ظالمانه، شکاف طبقاتی، جنگ‌افروزی، تحریم، دیکتاتوری و هزاران کثافت دیگر که در بسیاری از نقاط جهان یک ناهنجاری غیرقابل تحمل است، می‌تواند به مرور و با عادت مردم در گوشه‌ای دیگر، یک هنجار و بدیهیات غیردردآور باشد!
همه این‌ها از عادت است!
هرتا مولر در کتاب گرسنگی و ابریشم می‌گوید: 《عادت‌ها می‌توانند انسان را نابود کنند. کافی است انسان به گرسنگی و رنج بردن عادت کند؛ به زیر ستم بودن؛ تا دیگر هرگز به رهایی فکر نکند و ترجیح بدهد در بند بماند.
یادمان باشد، هنجار شدن، معیار درستی برای تصمیم‌گیری نیست!
دنیا پر است از هنجارها و فرهنگها و اعتقاداتی که عین کثافت‌اند!
انسان‌های آزاد، متفکر و اخلاق‌مدار، مسائل را نه از روی هنجار و عادت که از روی درستی یا نادرستی‌اشان، قضاوت کرده و رد یا قبول می‌کنند!
مواظب باشیم که به بدبختی‌ها و کثافات اجباری، تا حد توان عادت نکنیم