فاحشه های مغزی ...


معنی #فاحشه در معنای مرسومش را همه می‌دانیم،

فاحشه کسی‌ست که تن خود را در قبال پول می‌فروشد.

ولی فاحشه بودن فقط به #تن_فروشی خلاصه نمی‌شود و اگر یک نقطه از بدن را بتوان معرف خود ما دانست، آن بخش بی‌شک مغز ماست و خودفروشی یا همان فاحشگی، در اصل فروش همین قسمت از بدن است، فروش مغز و فکر، یعنی #فاحشه_مغزی بودن!

فاحشه مغزی کسی‌ست که ذهن و فکرش را در قبال چیزی می‌فروشد.

آنها که تن‌فروشی و مغزفروشی می‌کنند، هر دو می‌دانند نباید بفروشند، ولی!

تن‌فروش‌ها مجبورند! تنشان را می‌فروشند برای بدست آوردن لقمه‌ای نان! ولی فاحشه‌های مغزی مجبور نیستند! مغزشان را می‌فروشند برای دزدیدن حق دیگران.

تن‌فروش‌ها کم‌اند و کم می‌بینیمشان و اگه هم ببینیم، خیلی راحت قابل شناسایی‌اند، فاحشه‌های مغزی ولی بسیارند، همه جا، اطرافمان مثل مور و ملخ ریخته‌اند و به‌راحتی هم قابل شناسایی نیستند، چون در هر لباسی و زبانی و فرهنگی و جنسیتی و گروه شغلی و اجتماعی هستند ...

تن‌فروش‌ها معمولا از یک طبقه اجتماعی خاص و با سواد کم و فقیراند، فاحشه‌های مغزی ولی از مردم روستاهای دورافتاده تا بهترین نقاط شهری کشور، از هر قشری، از #بی_سواد تا پروفسور را در بر می‌گیرند.

تن‌فروش‌ها، تنشان را در بخشی از شبانه روز و عمرشتن می‌فروشند، ولی فاحشه‌های مغزی همیشه فروشنده‌اند، در تمام ثانیه‌های شبانه روز و تمام عمرشان.

فاحشه‌ها از تن خود مایه می‌گذارند و صرفا خودشون را قربانی می‌کنند، اما فاحشه‌های مغزی بیش از شرافت، انسانیت و وجدان نداشته خود، جان و مال مردم را قربانی می‌کنند و خودفروشی‌اشان توام است با مردم فروشی!

تن‌فروش‌ها چون قلب و ذهن خود را نفرخته‌اند،

ممکن است روزی دست از تن‌فروشی بردارند.

فاحشه‌های مغزی ولی تا لحظه مرگ دست از فحشای خود برنمی‌دارند چون مادام‌العمر قلب و مغز خود را به اربابان قدرت و تامین کننده منافعشان فروخته‌اند.

تن‌فروش‌ها همواره همراه با احساس گناه ناشی از تن‌فروشی، سر در لاک خود دارند، ولی فاحشه‌های مغزی بواسطه اتصال فزاینده به اهرم‌های قدرت و ثروت، هر روز وقیح‌تر و بی‌شرم‌تر از قبل می‌شوند.

فاحشه‌های واقعی را بشناسیم!

فاحشه‌های واقعی، فاحشه‌های مغزی‌اند که خود عامل اصلی وجود فقر و فساد و تن‌فروشی در شهر و خیابان‌اند نه آن تن‌فروشان در قبال لقمه‌ای نان ...

فاحشه مغزی،

یک روز می‌کشد!

روز دیگر می‌خواند و می‌رقصد!

روز بعد برای مظلومیت خود گریه می‌کند،

و روز بعد باز می‌کشد، حتی خانواده‌اش را!

تا خواست رئیس چه باشد ...

چه بهتر که آدم تن‌فروشی بکنه

تا اینکه یک فاحشه مغزی باشه