رعایت بهداشت دهان و دندان با استفاده از خمیردندان، مسواک و نخ دندان در دهه 1950آغاز شد. اما تلاش
برای دستیابی به دندان‌هایی تمیز حداقل به 5000 سال قبل برمی‌گرده. در حدود 3000 سال قبل از میلاد
مسیح، مصریان باستان یک خمیر دندان ساخته شده از سم گاو، صمغ مُر، پوسته تخم مرغ، سنگ پا و آب
ایجاد کردند. گفته می‌شه چینی‌های اولیه استخوان‌های ماهی آسیاب شده رو به همین منظور روی دندان‌های
خود می‌کشیدند. رومیان و یونانیان باستان نیز از استخوان‌های خرد و پوسته صدف استفاده می‌کردند.
در دهه 1950، شرکت‌ها شروع به بازاریابی خمیردندان‌ها برای پیشگیری یا درمان بیماری‌های خاص مانند حساسیت
دهان و دندان کردند. با گذشت زمان، برای جلوگیری از مشکلات ایجاد شده توسط مسواک زدن تهاجمی، خمیر دندان
ها با سایندگی کمتر فرموله شدن. امروزه خمیر دندان‌ها، به شکلی تهیه می‌شن تا تلاش مردم برای داشتن دندان
های تمیز رو برآورده کنند. این خمیر دندان‌ها معمولاً حاوی طعم‌دهنده، شیرین‌کننده، رنگ‌کننده، فلوراید و همچنین
مواد شیمیایی برای حفظ کیفیت و کارایی مطلوب یک خمیر دندان مناسب هستند.