الان بهترین زمان برای ورود سازندگان بازی های مستقل به صنعت بازی است. درآمد خالص از این صنعت چند برابر ارزش کل گیشه جهانی است و روز به روز، رویکردها و فناوری‌های جدیدتری برای بازی‌ها معرفی می‌شوند.
پلتفرم‌هایی مانند استیم به کاربران عادی اجازه می‌دهند که در مقام بازی‌ساز قرار بگیرند و بازی‌های خودشان را با کمترین دانش فنی و تجربه منتشر کنند. البته این موضوع شاید در نگاه اول ترسناک و غیرمنطقی باشد. آیا چنین بازاری به پیشرفت صنعت بازی کمک کرده یا باعث افت کیفیت آن شده است؟
ما به همین دلیل دست به کار شده‌ایم تا نشان دهیم چرا بازی‌های مستقل برخلاف عناوین پرزرق و برق بلاک باستر، صنعت بازی را زنده نگه داشته‌اند.
بازی‌های مستقل زادگاه ایده‌های جدید هستند
وقتی نوبت به انجام کارهای متفاوت می‌رسد، بازی‌های مستقل خیلی ساده قادر به پذیرفتن ریسک‌های بزرگ هستند. وقتی عنوانی مثل Kerbal Space Program به بازار عرضه می‌شود و هم‌زمان توجه ناسا و ایلان ماسک را جلب می‌کند، متوجه می‌شویم همه چیز پول نیست، بلکه ایده‌های ساختارشکن هستند که جهان را تغییر می‌دهند.
در سمت مقابل ناشران بازی‌های بزرگ تحت فشار شدیدی هستند و استودیوهای زیرمجموعه خود را هم تحت فشار قرار می‌دهند. آن‌ها باید مطمئن شوند بازار مقصدشان توسط سایرین تصاحب نمی‌شود، بازی‌هایشان در سریع‌ترین زمان ممکن عرضه می‌شوند و به زبان ساده، کمترین ریسک را پشت سر می‌گذارند.
به عبارت دیگر می‌توانیم این‌طور بگوییم: هرچه یک ناشر بزرگ‌تر باشد، تمرکز آن روی سودآوری نیز بیشتر می‌شود. این یعنی آن‌ها سرمایه‌گذاری عظیمی روی هر بازی انجام می‌دهند و دائماً توسعه دهندگان را کنترل می‌کنند تا مطمئن شوند این سرمایه نابود نمی‌شود.
بازی‌های مستقل معنای واقعی تحقق نوآوری هستند
در حالی که ناشران بزرگ، کوچک‌ترین ایده‌های خلاقانه را برای جلوگیری از ضررهای احتمالی به زبان‌دان تاریخ می‌فرستند، سازندگان بازی های مستقل حتی می‌توانند بازی نیمه کاره خود را در حالت Early Access عرضه کنند. به این صورت ایده آن‌ها دیده می‌شود و توسعه دهندگان می‌توانند با راهنمایی کاربران، خلاقیت خود را گسترش دهند.
وقتی یک توسعه دهنده یا تیم سازنده با دست باز ریسک‌ها را به جان می‌خرد، به احتمال زیاد فرصت پیدا می‌کند که محدودیت‌ها را به روش خودش دور بزند. این همان نقطه‌ای است که فناوری‌های جدید شکل می‌گیرند. تکنولوژی‌هایی مثل واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و بازی‌های مبتنی بر بلاک‌چین، موارد فوق‌العاده‌ای برای سازندگان مستقل به شمار می‌روند.
همان‌طور که گفتیم ناشران بزرگ علاقه‌ای به ریسک ندارند و تازگی این فناوری‌ها یک زنگ خطر برای آن‌ها به شمار می‌رود. در حقیقت همان چیزی که برای ناشران بزرگ به پاشنه آشیل تبدیل می‌شود، یک فرصت است که سازندگان مستقل ارزشش را درک می‌کنند.
گسترش جامعه گیمینگ و احترام به سلایق مختلف
هزینه ساخت بازی‌های مستقل نسبت به بازی‌های AAA بسیار کمتر است. بنابراین قیمت نهایی آن‌ها برای مصرف کنندگان هم پایین‌تر تمام می‌شود. اگر یک بازی AAA تقریباً ۶۰ الی ۷۰ دلار قیمت‌گذاری شود، می‌توان بازی‌های مستقل را با هزینه ۱۰ الی ۴۰ دلار خریداری کرد. نتیجه چیست؟ بازی‌های مستقل جای خالی عناوین ارزان را در فروشگاه‌ها پر می‌کنند.
بازیکنان کژوال لزوماً نمی‌خواهند هزینه بالای یک بازی AAA را پرداخت کنند. آن‌ها با این صنعت آشنا نیستند و ممکن است تنها چند ساعت در ماه را به تجربه بازی‌ها اختصاص دهند. بیشتر اوقات چنین کاربرانی فقط می‌خواهند وقت خود را با ساده‌ترین و ارزان‌ترین راه موجود سپری کنند. این همان برهه‌ای است که پتانسیل آثار مستقل به کار می‌آید.
یک شکاف بزرگ دیگر، تجاری و مادی شدن بیش از اندازه بازی‌ها است. اگر تمام تمرکز بر درآمدزایی و بالا رفتن تعداد بازیکنان معطوف شود، تجربه بازی‌ها دیگر هیچ معنای واقعی ندارد. سازندگان بازی‌های مستقل تمایل بسیار بیشتری به بیان پیام‌ها، نمادسازی و در مجموع، انتقال مفاهیم ارزشمند دارند.
شاید به سختی قادر به یافتن عنوانی نظیر Disco Elysium بین بازی‌های AAA ده سال گذشته باشیم که نکات و حقایق ریز جامعه را این‌گونه شگفت‌انگیز به تصویر بکشد. معجزه بازی‌سازان مستقل و محصولات آن‌ها به این شکل از بین پیکسل‌های نمایشگر، به مغز شما نفوذ می‌کند.
منبع: PlayPod TV