این کهکشان که «آلسیونس» (Alcyoneus)نام دارد حدود ۳ میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد و طول آن ۱۶.۳ میلیون سال نوری است، حال آنکه طول کهکشان راه شیری کمتر از ۱۰۶ هزار سال نوری است.
این کهکشان عظیم حاوی یک کهکشان میزبان، و همچنین فواره‌ها و لوب های عظیمی است که از مرکز کهکشان فوران می‌کنند. دانشمندان بر این باورند که این فواره‌ها و لوب‌های امواج رادیویی محصول جانبی یک سیاه‌چاله بسیار بزرگ و فعال در مرکز کهکشان هستند.
نوع لوب های امواج رادیویی که آلسیونس منتشر می‌کند، برخلاف اندازه غیر معمول آن، کاملاً نرمال هستند. در حقیقت کهکشان راه شیری نیز لوب های امواج رادیویی مخصوص خود را دارد. مرموزترین نکته درباره کهکشان‌هایی مانند آلسیونس شیوه بزرگ شدن آنها است.
آلسیونس بزرگترین کهکشان شناخته شده تا به امروز است و این امر نشان می‌دهد دانش انسان درباره محیط اطرافش چقدر اندک است.
گروهی از محققان تحقیقی در این باره انجام داده‌اند که در نشریه «آسترونومی و آستروفیزیکس» به زودی منتشر می‌شود.