دلایل بی‌شماری وجود دارد که چرا مردان یا زنان ممکن است در یک رابطه خارج از ازدواج شرکت کنند، اما برخی عوامل خطر - چه با یکی از افراد یا در کل ازدواج - احتمال وقوع آن را افزایش میدهد.
عوامل خطر فردی
قاعده کلی این است که دو نفر برای رقص تانگو نیاز هست، یا در این مورد، ازدواج خود را با یک رابطه به هم می ریزند، اما قطعاً استثناهایی وجود دارد. عوامل فردی که ممکن است احتمال خیانت را افزایش دهد عبارتند از:
اعتیاد:
مسائل مربوط به سوء مصرف مواد، اعم از اعتیاد به الکل، مواد مخدر، قمار یا چیزهای دیگر، عوامل خطر واضحی هستند. الکل، به ویژه، می تواند مهارها را کاهش دهد، به طوری که فردی که در هوشیاری به داشتن رابطه جنسی فکر نمی کند. ممکن است از خط قرمز عبور کند.
سبک دلبستگی:
برخی از سبک‌های دلبستگی، مانند اجتناب از دلبستگی یا ناامنی دلبستگی، و همچنین اختلالات صمیمیت نیز در رابطه با تمایل به تقلب مورد بررسی قرار گرفته‌اند. عزت نفس ضعیف و ناامنی نیز می تواند خطر یک رابطه جنسی را به عنوان راهی برای اثبات شایستگی افزایش دهد.
ترومای دوران کودکی:
داشتن سابقه ترومای دوران کودکی (مانند آزار جسمی، جنسی، یا عاطفی یا بی توجهی) با احتمال بیشتری برای خیانت در فرد مرتبط است (اگر او به تروما رسیدگی نکرده باشد و مسائل حل نشده ای داشته باشد).
قرار گرفتن در معرض خیانت در دوران کودکی:
تجربه قبلی با خیانت نیز می تواند خطر خیانت را افزایش دهد. یک بررسی در سال 2015 نشان داد که کودکانی که در معرض والدینی قرار دارند که رابطه نامشروع دارند، دو برابر بیشتر احتمال دارد که خودشان رابطه جنسی داشته باشند.
بیماری های روانی:
برخی از بیماری های روانی مانند اختلال دوقطبی عامل خطر خیانت در ازدواج هستند.
تقلب قبلی:
ضرب المثل "یک بار یک خیانتکار، همیشه یک متقلب" بیش از یک داستان همسران قدیمی است. مطالعه‌ای در سال 2017 اولین مطالعه‌ای بود که اعتبار این گفته را ارزیابی کرد. در این مطالعه، احتمال تکرار این رفتار در رابطه بعدی، سه برابر بیشتر از کسانی بود که در یک رابطه خارج از ازدواج شرکت داشتند.
مسائل روانی:
ویژگی های خودشیفتگی یا اختلالات شخصیتی با احتمال بیشتر خیانت همراه است. در مورد خودشیفتگی، یک رابطه ممکن است توسط نفس و احساس استحقاق ایجاد شود. افراد مبتلا به این اختلالات علاوه بر خودمحور بودن، اغلب فاقد همدلی هستند، بنابراین قدر تاثیر اعمال خود را بر همسرشان نمی دانند.
برای جلوگیری از خیانت توافقی چکاری میتوانیم انجام دهیم؟
به ازدواج های اجباری تن ندهید
بسیاری از خیانت های مجازی به دلیل عدم علاقه زوجین به یکدیگر شکل میگیرند. همیشه گفته اند پیشگیری بهتر از درمان است. وقتی میدانید که به ازدواج با یک نفر هیچگونه علاقه ای ندارید بهتر است اصلا تن به ازدواج ندهید. این تصمیم خیلی بهتر از آن است که در نهایت بخواهید به یکدیگر خیانت کنید. بنابراین هیچ ازدواجی را به اجبار والدین و یا فقط بخاطر موقعیت اجتماعی طرف قبول نکنید.
به تفاهم دقت کنید
دوست داشتن تنها کافی نیست بلکه شما باید در هر زمینه ای با یکدیگر هماهنگ باشید. گاهی اوقات همه چیز اوکی هست ولی خواسته های شما متفاوت است. و یا اینکه تیپ شخصیتی اتان با یکدیگر هماهنگ نیست. در این صورت بهتر است که بایکدیگر ازدواج نکنید. زیرا بعد از مدتی آن علاقه ابتدا رابطه از بین میرود و شما را به سمت خیانت سوق میدهد.
قبل از اینکه دیر بشود به فکر حل مشکلات باشید
مشکلات و اختلافات کوچک شما را به سمت سردی و در نهایت خیانت توافقی سوق میدهند. بنابراین بهتر است در همان ابتدا به حل کردن این مشکلات بپردازید. از این روش ها برای حل مشکلات استفاده کنید:
صحبت کردن با یکدیگر
بهترین کار این است که در قدم اول با همسر خود درباره مشکلات و اختلاف هایتان صحبت کنید. به او صراحتا دلیل ناراحتی خود را بیان کنید و سعی کنید از این طریق مشکل را برطرف کنید
با یکدیگر مهربان تر باشید
زندگی بالا و پایین دارد و ممکن است مشکلات بیرونی باعث شود که شما با یکدیگر مشاجره کنید. گاهی اوقات تقصیر هیچکدام از شما نیست و فقط با کمی مهربانی میتوانید مشکلات را برطرف کنید.
از بزرگترها راهنمایی بگیرید
طبیعی است که در ابتدای زندگی تجربه زیادی نداشته باشید. ایرادی ندارد که بخواهید از بقیه مشورت بگیرید. اما یادتان باشد که نباید اجازه دخالت دیگران را بدهید. بطور مثال سعی کنید برخی از اخلاق های همسرتان را از خانواده اش بپرسید.
کمک گرفتن از مشاور
هیچکس بهتر از یک مشاور نمیتواند به شما کمک کند. او با تخصصی که دارد میتواند به شما راه درست را نشان دهد. کمک گرفتن از مشاور به شما کمک میکند که همسرتان را بهتر از قبل بشناسید و بتوانید رابطه اتان را بهتر شکل دهید.
منبع :
مرکز مشاوره آویژه
https://www.verywellmind.com/
https://psychology.avije.org/