چه چیزی باعث اختلال شخصیت هیستریونیک می شود؟

علت دقیق اختلال شخصیت هیستریونیک مشخص نیست، اما بسیاری از متخصصان سلامت روان بر این باورند که هم عوامل آموخته شده و هم عوامل ارثی در ایجاد آن نقش دارند. به عنوان مثال، تمایل به اختلال شخصیت هیستریونیک در خانواده ها نشان می دهد که استعداد ژنتیکی برای این اختلال ممکن است ارثی باشد. با این حال، فرزند والدین مبتلا به این اختلال ممکن است به سادگی رفتار آموخته شده را تکرار کند. سایر عوامل محیطی که ممکن است دخیل باشند عبارتند از فقدان انتقاد یا تنبیه در دوران کودکی، تقویت مثبت که تنها زمانی انجام می شود که کودک برخی از رفتارهای تایید شده را انجام می دهد، و توجه غیرقابل پیش بینی والدین (والدین) به کودک، که همگی منجر به سردرگمی می شود. در مورد اینکه چه نوع رفتاری تأیید والدین را به دست می آورد. اختلالات شخصیت همچنین معمولاً در رابطه با خلق و خوی فردی و سبک‌های روان‌شناختی و روش‌هایی که افراد یاد می‌گیرند تا با استرس در حین رشد کنار بیایند، ایجاد می‌شوند.

اختلال شخصیت هیستریونیک چگونه تشخیص داده می شود؟

در صورت وجود علائم این اختلال شخصیت، پزشک ارزیابی را با انجام یک شرح حال کامل پزشکی و روانپزشکی آغاز می کند. اگر علائم فیزیکی وجود داشته باشد، ممکن است یک معاینه فیزیکی و آزمایش‌های آزمایشگاهی (مانند مطالعات تصویربرداری عصبی یا آزمایش‌های خون) نیز توصیه شود تا اطمینان حاصل شود که یک بیماری جسمی هیچ علامتی را ایجاد نمی‌کند.

اگر پزشک هیچ دلیل فیزیکی برای علائم پیدا نکند، ممکن است فرد را به روانپزشک، روانشناس یا دیگر متخصصان بهداشت رفتاری مجاز ارجاع دهد که ممکن است از ابزارهای مصاحبه و ارزیابی ویژه طراحی شده برای ارزیابی یک فرد از نظر اختلال شخصیت استفاده کنند.

اختلال شخصیت هیستریونیک چگونه درمان می شود؟

به طور کلی، افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک باور ندارند که به درمان نیاز دارند. آنها همچنین تمایل دارند که احساسات خود را اغراق کنند و از روتین بیزارند، که پیروی از یک برنامه درمانی را دشوار می کند. با این حال، اگر افسردگی - که احتمالاً با از دست دادن یا یک رابطه شکست خورده همراه است - یا مشکل دیگری ناشی از اعمال آنها باعث ناراحتی آنها شود، ممکن است به دنبال کمک باشند.

روان درمانی (نوعی از مشاوره) به طور کلی درمان انتخابی برای اختلال شخصیت هیستریونیک است. هدف از درمان کمک به فرد برای کشف انگیزه‌ها و ترس‌های مرتبط با افکار و رفتار خود و کمک به فرد برای یادگیری برقراری ارتباط مثبت با دیگران است.

گاهی اوقات ممکن است از دارو به عنوان درمان سایر شرایطی که ممکن است با این اختلال نیز وجود داشته باشد، مانند افسردگی و اضطراب استفاده شود.

طبق DSM-5، برای تشخیص HPD، یک فرد باید پنج یا بیشتر از علائم زیر را داشته باشد:

ناراحتی در موقعیت هایی که در آن مرکز توجه نیستید

تعامل با دیگران که اغلب با رفتارهای اغواکننده یا تحریک آمیز جنسی نامناسب مشخص می شود

به سرعت در حال تغییر و بیان سطحی احساسات هستید

به طور مداوم از ظاهر فیزیکی برای جلب توجه به خود استفاده می کند

سبک گفتاری که بیش از حد امپرسیونیستی و فاقد جزئیات است

خود نمایشی، نمایشی بودن و ابراز اغراق آمیز احساسات را نشان می دهد

به راحتی تحت تأثیر دیگران یا شرایط قرار می گیرد

روابط را صمیمانه تر از آنچه هست می داند

همپوشانی زیادی بین ویژگی های اختلال شخصیت هیستریونیک (HPD) و اختلال شخصیت مرزی (BPD) وجود دارد، به طوری که برخی از کارشناسان معتقدند که HPD ممکن است در واقع از BPD قابل تشخیص نباشد.

بر اساس تحقیقات مشاوره روانشناسی آویژه در DSM-5، "اگرچه مرزی را می توان با توجه طلبی، رفتار دستکاری و احساسات در حال تغییر مشخص کرد، اما با خود ویرانگری، اختلالات عصبانیت در روابط نزدیک و احساس مزمن پوچی عمیق و اختلال هویت مشخص می شود." .

شرایط دارای شباهت هایی هستند از جمله:

ویژگی‌های احساساتی که به سرعت در حال تغییر و واکنش هستند را به اشتراک بگذارید

با رفتار تکانشی مرتبط هستند

با بیان بسیار قوی احساسات مشخص می شوند

برخی از پزشکان استدلال می کنند که کیفیت این علائم در HPD در مقابل BPD متفاوت است - به ویژه اینکه تغییر سریع احساسات در HPD با همان عمق و شدت احساسات در BPD تجربه نمی شود. با این حال، متخصصان دیگر استدلال کرده اند که HPD و BPD لزوماً اختلالات متمایز نیستند.

با این حال، علیرغم پیش‌بینی‌ها مبنی بر حذف تشخیص HPD در DSM-5، اینطور نبود، و بنابراین تشخیص خاص و منحصر به فرد خود باقی می‌ماند.

علل و عوامل خطر

اگرچه علت دقیق اختلال شخصیت هیستریونیک مشخص نیست، اما تصور می شود که این اختلال به دلیل ترکیبی از تأثیرات ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. ژن‌های شما ممکن است شما را در برابر ابتلا به اختلال شخصیت آسیب‌پذیر کند و یک موقعیت زندگی ممکن است باعث رشد واقعی شود.

ژن ها:

برخی از ویژگی های شخصیتی ممکن است توسط والدینتان از طریق ژن های ارثی به شما منتقل شود. گاهی اوقات به این صفات، خلق و خوی شما گفته می شود

محیط:

محیط شما شامل محیطی است که در آن بزرگ شده‌اید، رویدادهایی که رخ داده و روابط با اعضای خانواده و دیگران.

سایر عوامل مرتبط با افزایش خطر ابتلا یا ایجاد اختلالات شخصیت عبارتند از:

سبک فرزندپروری، به ویژه مرزهای ناسازگار یا بیش از حد افراطی

والدینی که رفتارهای نمایشی یا فرار را مدل می کنند

سابقه خانوادگی اختلالات روانپزشکی، مصرف مواد یا اختلالات شخصیتی

ترومای دوران کودکی

شرایط مرتبط

اختلال شخصیت هیستریونیک نیز با سایر اختلالات شخصیتی مرتبط است از جمله:

اختلال شخصیت مرزی (BPD)

اختلال شخصیتی خودشیفتگی

اختلال شخصیت وابسته

اختلال علائم جسمی

تنها چند مطالعه وجود دارد که وقوع همزمان HPD و BPD را بررسی کرده است. یک مطالعه نقل شده نشان داد که HPD اغلب با BPD رخ می دهد. در مطالعه دیگری که از یک نمونه جامعه استفاده کرد، حدود 10٪ از افراد مبتلا به BPD معیارهای HPD را نیز داشتند.

درمان اختلال شخصیت هیستریونیک

درمان اختلال شخصیت هیستریونیک اغلب دشوار است، تا حدی به این دلیل که افراد مبتلا به این عارضه اغلب تنها زمانی به دنبال درمان هستند که این اختلال برای آنها مشکلات عمده یا استرس ایجاد کند. هنگامی که به دنبال کمک هستید، درمان ممکن است شامل روان درمانی، داروها یا ترکیبی از این دو همراه با تغییر سبک زندگی باشد.

روان درمانی

روان درمانی می تواند در درمان HPD موثر باشد، زیرا می تواند به کاهش پریشانی عاطفی، بهبود عزت نفس و افزایش مهارت های مقابله ای فرد کمک کند. روان درمانی حمایتی بهترین درمان انتخابی است. این رویکرد بر بهبود عزت نفس، کاهش پریشانی عاطفی و بهبود مهارت های مقابله ای تمرکز دارد.

گروه درمانی و خانواده درمانی به طور کلی توصیه نمی شوند زیرا علائم HPD مانند جلب توجه از اعضای گروه و علائم اغراق آمیز ممکن است در فضای گروهی ایجاد یا بدتر شوند.

دارو درمانی

در حالی که هیچ داروی مورد تایید FDA برای درمان اختلال شخصیت هیستریونیک وجود ندارد، ممکن است از داروها برای درمان اختلالات عاطفی یا نوسانات خلقی، خشم، گریه، اضطراب و افسردگی که اغلب همراه با این اختلال هستند استفاده شود. هر گونه افسردگی یا اختلالات اضطرابی مرتبط را می توان با داروهای ضد افسردگی درمان کرد.

درمان جامع نگر

تکنیک‌های ذهن آگاهی، از جمله یوگا، تای چی، و بیوفیدبک نیز ممکن است به افراد مبتلا به اختلالات شخصیت کمک کند تا احساسات درونی خود از جمله تکانشگری و واکنش‌پذیری عاطفی را کنترل کنند.

مقابله با HPD

افراد مبتلا به HPD اغلب کمتر تشخیص داده می شوند و تحت درمان قرار نمی گیرند، بنابراین شاید بهترین راه برای بهبود علائم، ابتدا شناسایی آنها باشد. با درمان مناسب، می توانید یاد بگیرید که علائم را مدیریت کنید و یک برنامه مراقبت از خود برای بهبود کیفیت زندگی ارائه دهید، از جمله:

ایجاد برنامه غذایی و خواب ثابت

به طور منظم ورزش کنید

پرهیز از مواد مخدر و الکل

کمک گرفتن از دوستان و خانواده قابل اعتماد برای نگه داشتن شما در مسیر

برای کمک

اگر دوست یا یکی از اعضای خانواده به اختلال شخصیت هیستریونیک مبتلا باشد، تشویق آن شخص به کمک گرفتن بسیار مهم است. بدون درمان حرفه ای، بعید است که علائم و تأثیرات مرتبط با آنها بر روابط بهبود یابد. تمام تلاش خود را برای یادگیری در مورد HPD، از جمله علائم و درمان، انجام دهید تا بتوانید فرد مورد علاقه خود را بهتر درک کنید و از آن حمایت کنید.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان با اختلال شخصیت هیستریونیک دست و پنجه نرم می کنید، برای کسب اطلاعات در مورد امکانات پشتیبانی و درمانی در منطقه خود، با مرکز مشاوره آویژه تماس بگیرید.

منبع:

https://www.verywellmind.com/histrionic-personality-disorder-2795445

برای منابع بیشتر در مورد سلامت روان، به پایگاه داده ما https://psychology.avije.org/ مراجعه کنید.