داشتن یک دوست صمیمی، بازی با بچه های دیگر و رفتن به جشن های تولد برای اکثر بچه ها فعالیت های معمولی است. مشاوره فمیلیکو میگوید که «دوستیابی یکی از مهم‌ترین مأموریت‌های دوران میانسالی است – مهارتی اجتماعی که در طول زندگی آنها دوام می‌آورد».
دوستی ها به رشد عاطفی و اخلاقی بچه ها کمک می کند و مهارت های اجتماعی را تقویت می کند. نه تنها بچه‌ها یاد می‌گیرند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند، بلکه دوستی‌های سالم می‌تواند به آنها کمک کند تا کنترل احساسات خود را یاد بگیرند و احساسات خود را به طور سازنده بیان کنند. با این حال، برخی از کودکان از نظر اجتماعی با مشکل مواجه می شوند و در دوست یابی و حفظ آنها مشکل دارند.
اگر به نظر می رسد فرزند شما دوستانی ندارد یا به ندرت (یا هرگز) برای بازی با کودکان دیگر دعوت نمی شود، این می تواند برای هر دوی شما ناراحت کننده باشد. به خصوص که از همه‌گیری کووید-19 بیرون می‌آییم، بسیاری از کودکان ممکن است برای برقراری ارتباط مجدد با همسالان خود به حمایت بیشتری نیاز داشته باشند. راه های زیادی وجود دارد که می توانید به آنها کمک کنید تا در دنیای اجتماعی خود حرکت کنند و دوستی های باکیفیتی ایجاد کنند.
چرا دوستی ها برای کودکان مهم هستند
پیدا کردن دوستان بخش مهمی از رشد و بخش مهمی از رشد اجتماعی و عاطفی کودک است. دوستی ها به بچه ها کمک می کند عزت نفس و اعتماد به نفس ایجاد کنند. دوستی های مثبت همچنین ممکن است مانعی محافظ در برابر قلدری ایجاد کنند.
تحقیقاتی وجود دارد که نشان می‌دهد داشتن دوستی‌های باکیفیت ممکن است به جلوگیری از قلدرهای مدرسه کمک کند و در مواردی که قلدری رخ می‌دهد، ممکن است مقابله با آن را برای بچه‌ها آسان‌تر کند. دوستی سالم همچنین مهارت‌های مهم زندگی مانند نحوه همکاری با دیگران را آموزش می‌دهد.
بچه هایی که دوستی محکمی دارند یاد می گیرند که چگونه تعارضات را حل کنند و شایستگی اجتماعی ایجاد کنند.
دوستی های سالم همچنین می تواند برای بچه ها توانمند باشد و حس تعلق و هویت را ایجاد کند. در این موقعیت‌ها، فشار همسالان مثبت می‌شود، به‌ویژه اگر بچه‌ها یکدیگر را تشویق کنند تا به داوطلبی و عدالت اجتماعی علاقه‌مند شوند.
علاوه بر این، دوستی ها تقریباً در هر سنی مهم هستند. به نظر می‌رسد حتی کودکان نوپا با هم بازی میکنند و دوستانی دارند، حتی اگر بازی گروهی تا 3 سالگی به طور کامل تکامل نمی‌یابد. بنابراین، هرگز زود نیست که به فرزندتان کمک کنید تا مهارت‌های دوستی را توسعه دهد.
اگر مطمئن نیستید که فرزندتان دوستانی دارد، با معلمان او صحبت کنید تا ببینید چگونه با بچه های دیگر در مدرسه ارتباط برقرار می کنند. همچنین می‌توانید از فرزندتان در مورد دوستی‌هایش بپرسید تا درک بهتری از نحوه دوستیابی او داشته باشید.
بعلاوه، اگر با تعداد دوستانی که دارند راحت هستند، از تبدیل مفهوم دوست یابی به موضوعی بزرگتر از آنچه لازم است اجتناب کنید. به یاد داشته باشید که در حالی که به نظر می رسد برخی از بچه ها تعداد زیادی دوست دارند، برای برخی دیگر فقط چند دوست خوب کافی است.
چگونه به فرزندانمان مهارت های اجتماعی دوست یابی را بیاموزیم؟
برای تقویت مهارت دوست یابی در کودکان هیچ فرمول و راه حل یکسانی وجود ندارد چراکه هر فردی خصوصیات منحصر به فرد خود را دارد. اما با این وجود روانشناسان برای پرورش مهارت دوست یابی در کودکان روش هایی معرفی کرده‌اند که ما در ادامه به آن ها می‌‌پردازیم:
ایجاد فرصت های جدید دوست یابی
یکی از ساده ترین روش های پرورش مهارت دوستیابی در کودکان، قرار دادن آن ها در شرایطی است که بتوانند دوستان جدیدی را برای خود پیدا کنند. به طور مثال:
از دوستان فرزند خود بخواهید تا به خانه شما بیایند تا کودک شما فرصت بیشتری برای برقراری ارتباط با آنان داشته باشد.
کودکتان را برای رفتن به اردوهای مدرسه و دورهمی های دوستانه ترغیب کنید.
کودک خود را در کلاس هایی که به آنها علاقه دارند، ثبت نام کنید تا علاوه بر آموزش، مهارت دوست یابی آن ها نیز تقویت شود.
اگر کودک شما در مورد یکی از دوستانش توجه و علاقه خاصی نشان می‌دهد، بهتر است فرصت هایی را برای دیدن دوستش خارج از تایم مدرسه در نظر بگیرید. شما با این کار، حفظ و دوام رابطه را به کودک خود می‌آموزید.
آموزش کنترل هیجانات منفی
خیلی اوقات تنها دلیل دوست نداشتن فرزند شما این است که آن ها مهارت کنترل احساسات، هیجانات و خشم خود را ندارند. در چنین زمانی، فرزند شما خیلی سریع نسبت به رفتارهای اطرافیانش واکنش منفی نشان می‌دهد و به این فکر می‌کند که آن ها نمی‌توانند دوستان خوبی برای یکدیگر باشند. بهتر است برای آموزش دوستیابی کودک پیش دبستانی که تجربه حضور در جمع های دوستانه را ندارند، با آن ها در مورد احساسات شان صحبت کنید.
از کودک خود بخواهید تا در مورد هیجانات و احساساتش با شما صحبت کنند.
به هیچ وجه احساسات آن ها را سرکوب نکنید؛ به جای سرکوب کردن به آنها حق بدهید که چنین احساسی را تجربه کنند.
بهتر است در خانه روش‌های آرام شدن را به فرزندتان بیاموزید. مثلا به آن ها بگویید وقتی ناراحت هستند، نفس عمیق بکشند و یا با خودشان این جملات را تکرار کنند " من می‌توانم آرام باشم "، " صحبت کن و عصبی نشو".
مهارت بخشش و گذشت را در کودک خود پرورش دهید تا روابط دوستانه او دوام بیشتری داشته باشد.
منبع:
https://familico.ir/help-child-make-friends/
https://www.verywellfamily.com/making-and-keeping-friends-2633627