معرفی کتاب انسان آرمانی: در پاره روایت‌های پنج داستان شاهنامه فردوسی
کتاب انسان آرمانی به قلم لیلا احمدی نصر به تعریف شخصیت‌های آرمانی و ویژگی‌های آن در ادبیات حماسی و بررسی مفهوم آن در پنج داستان از شاهنامه فردوسی می‌پردازد. مهم‌ترین دلیل پدیدآمدن این شخصیت‌ها در ادبیات یادآوری این نکته به بشر است که او توانایی‌های بی‌نظیری دارد و می‌تواند کارهایی بزرگ و ماندگار انجام دهد.
درباره کتاب انسان آرمانی:
بحث کردن از انسان آرمانی یکی از مقولات مهمی است که در دوران معاصر در میان جنبش‌های معنویت‌گرا مورد توجه قرار گرفته. صنعتی شدن جامعه و شکسته‌شدن آدمی در این دنیای پرهیاهو، بسیاری از مؤسسان آیین‌های فرهنگی و اجتماعی را به این فکر انداخته که برای نجات انسان از بحران‌های روانی کنونی دست به کار شوند و با آفرینش و بازسازی انسانی آرمانی و خودشکوفا، زمینه‌های لازم را برای امیدوار کردن مردم فراهم کنند.
در این راه مهم، همه انسان‌ها برساخته ذهن ادیبان معاصر نبوده‌اند، بلکه بسیاری از این مفاهیم که با انسان آرمانی گره خورده است، ریشه در متون کلاسیک چندسده‌ای دارد. انسان‌های خودساخته و آرمانی برآیند مکتب‌های فکری مختلفی در سراسر جهان هستند. هدف اصلی همه این مکتب‌ها رسانیدن آدمی به مرزهای سعادت و خوشبختی است. نمی‌توان برای رشد و بقای جامعه‌ای تلاش کرد و به ارتقای سطح معنوی و جسمانی افراد آن اهمیت نداد. در فرهنگ غنی ایرانی، مدل‌های گوناگونی از انسان کامل ارائه شده است.
گاهی این مدل‌ها مبتنی بر دین و مذهب هستند، گاهی بر پایه ذوق ادبی و داستانی یک شاعر یا نویسنده آفریده شده‌اند، گاهی برآمده از نیازهای انسانی بوده‌اند که در دوره خاصی از تاریخ زندگی می‌کرده‌اند. به هر روی، هرچه باشد، همه در تلاش برای این موضوع بوده‌اند که انسانی کامل و برجسته پدید بیاورند که الگو باشد.
در گستره ادب فارسی، شاهنامه فردوسی یکی از مهم‌ترین آثار حماسی و ملی است که از نگاه ادبا و پژوهشگران، بخش بزرگی از پویندگی و زایایی و مانایی زبان فارسی به شمار می‌رود و در جلوگیری از نابودی کامل فرهنگی ایرانیان بسیار مؤثر عمل کرده است. یکی از دلایلی که باعث می‌شود، ما چنین نظری درباره اثر فردوسی بزرگ داشته باشیم، خلق و پرورش شخصیت‌هایی است که برآمده از فرهنگ ایرانی هستند و برای همه فارسی‌زبانان، آشنا و باورپذیرند.
شخصیت‌هایی که فارسی سخن می‌گویند و زندگی آن‌ها برای اغلب ایرانیان آشناست و کنش و واکنش‌های جسمانی و روانیشان برای مردم تازگی ندارد. فردوسی برای آن‌که مردم را از انقطاع فرهنگی و دوگانگی هویتی نجات دهد، انسان‌هایی را در شاهنامه آفرید و درباره آن‌ها سخن گفت که مردم ابعاد گوناگون آن را درک می‌کردند.
درباره شاهنامه فردوسی:
شاهنامه اثر حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (بزرگترین حماسه سرای تاریخ ایران و یکی از برجسته‌ترین شاعران جهان) حدودا از شصت هزار بیت تشکیل شده و یکی از بزرگترین و برجسته‌ترین حماسه‌های جهان است که سرودن آن سی سال زمان برد. درون‌مایه‌ی این اثر برجسته‌ی ادبی از اسطوره‌ها، افسانه‌ها و تاریخ ایران از ابتدا تا فتح کشور به وسیله‌ی اعراب در قرن هفتم تشکیل شده که در طی چهار نسل پادشاهی پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان رخ داده است.
هنگامی که دانش و ادبیات در ایران به زبان عربی بودند، حکیم فردوسی با سرودن شاهنامه منجر به زنده شدن و احیای زبان پارسی شد. یکی از منابع مهمی که فردوسی برای سرودن شاهنامه از آن بهره برد، شاهنامه ابومنصوری بود.
شاهنامه تأثیر زیادی در ادبیات جهان گذاشته است و شاعران بزرگی مانند گوته و ویکتورهوگو آن را تحسین کرده‌اند. شاهنامه به عنوان بزرگترین و مهم‌ترین اثر به زبان فارسی شناخته شده. است
کتاب انسان آرمانی مناسب چه کسانی است؟
خواندن این اثر به علاقه‌مندان به داستان‌ها و اشعار شاهنامه فردوسی پیشنهاد می‌شود.
در بخشی از کتاب انسان آرمانی می‌خوانیم:
قهرمان شاهنامه بامداد فردا، بی‌آنکه تأثیری از این وصل زودگذر نشان دهد، دلداده‌ی ماهروی خود را بدرود می‌گوید و مهره‌ی خود را به او می‌دهد و می‌گوید اگر فرزند دختر بود به گیسوی او و اگر پسر بود به بازوی او ببند که این نشان پدر است.
در همه حال وصف فردوسی گویا و دقیق است که رستم به تهمینه نوید فرزندی را می‌دهد که اگر پسر باشد، دلیری خواهد شد که می‌تواند عقاب را از ابر فرود آورد. رستم پیش‌بینی می‌کند که پسری از او به دنیا خواهد آمد به بلندقامتی سام نریمان و جوانمردی او که سرشت بزرگان بخشنده را خواهد داشت.
برای دانلود 22کتاب صوتی ثروت سازکلیک کنید