سرور به کامپیوتر یا سیستمی گفته می شود که منابع ، داده ها ، خدمات یا برنامه ها را از طریق شبکه به کامپیوتر های دیگر ، معروف به کلاینت ، ارائه می دهد. از نظر تئوری ، هر زمان کامپیوتر ها منابع خود را با ماشین های کلاینت به اشتراک می گذارند ، به عنوان سرور در نظر گرفته می شوند. انواع مختلفی از سرورها وجود دارد ، از جمله سرورهای وب ، میل سرورها و سرورهای مجازی.
یک سیستم فردی می تواند منابع را فراهم کند و همزمان از آنها از سیستم دیگری استفاده کند. این بدان معنی است که یک دستگاه می تواند همزمان یک سرور و یک سرویس گیرنده باشد.
برخی از اولین سرورها کامپیوتر های اصلی یا مینی کامپیوتر بودند. کوچک کامپیوترها بسیار کوچکتر از کامپیوتر های اصلی هستند ، از این رو نامگذاری شده است. با این حال ، با پیشرفت تکنولوژی ، در نهایت آنها بسیار بزرگتر از کامپیوتر های رومیزی شدند ، که اصطلاح میکرو کامپیوتر را تا حدودی مسخره کرد.
در ابتدا ، چنین سرورهایی به مشتریانی متصل بودند که به عنوان پایانه هایی شناخته می شدند که هیچ گونه محاسبات واقعی را انجام نمی دادند. این ترمینال ها که به عنوان پایانه های گنگ شناخته می شوند ، صرفاً برای پذیرش ورودی از طریق صفحه کلید یا کارت خوان و بازگرداندن نتایج هرگونه محاسبات به صفحه نمایشگر یا چاپگر وجود داشتند. محاسبات واقعی در سرور انجام شده است.
سرورها اغلب کامپیوترهای منفرد و قدرتمندی بودند که از طریق شبکه به مجموعه ای از کامپیوتر های مشتری کم قدرت متصل می شدند. از این معماری شبکه غالباً به عنوان مدل سرویس گیرنده-کلاینت یاد می شود که در آن هر دو کامپیوتر مشتری و سرور دارای قدرت محاسبه هستند ، اما کارهای خاصی به سرورها تفویض می شود. در مدلهای محاسباتی قبلی ، مانند مدل اصلی-ترمینال ، پردازنده اصلی به عنوان یک سرور عمل می کرد حتی اگر به آن نام اشاره نشده باشد.
همانطور که فناوری پیشرفت کرده ، تعریف سرور نیز با آن تکامل یافته است. این روزها ممکن است سرور چیزی بیش از نرم افزاری باشد که روی یک یا چند دستگاه محاسبات فیزیکی اجرا می شود. از چنین سرورهایی غالباً به عنوان سرورهای مجازی یاد می شود. در ابتدا ، از سرورهای مجازی برای افزایش تعداد عملکردهای سرور که یک سرور سخت افزاری می تواند انجام دهد ، استفاده می شد. امروزه سرورهای مجازی غالباً توسط شخص ثالث در سخت افزار از طریق اینترنت و با ترتیبی که رایانش ابری نامیده می شود ، اداره می شوند.
یک سرور ممکن است برای انجام یک کار واحد مانند یک سرور نامه طراحی شده باشد که ایمیل را می پذیرد و ذخیره می کند و سپس آن را در اختیار مشتری درخواست کننده قرار می دهد. سرورها همچنین ممکن است چندین کار را انجام دهند ، مانند سرور پرونده و چاپ ، که هم پرونده ها را ذخیره می کند و هم کارهای چاپی را از کلاینت ها می پذیرد و سپس آنها را به چاپگر متصل به شبکه می فرستد.
بیشتر بخوانید : سرور HP
نحوه کار یک سرور
برای عملکرد به عنوان سرور ، دستگاه باید پیکربندی شود تا به درخواست های مشتریان از طریق اتصال شبکه گوش دهد. این قابلیت می تواند به عنوان بخشی از سیستم عامل به عنوان یک برنامه نصب شده ، نقش یا ترکیبی از این دو وجود داشته باشد.
به عنوان مثال ، سیستم عامل Windows Server Microsoft قابلیت گوش دادن و پاسخگویی به درخواست های مشتری را فراهم می کند. نقش ها یا سرویس های نصب شده علاوه بر این ، انواع درخواست های مشتری را که سرور می تواند پاسخ دهد ، افزایش می دهد. در مثال دیگر ، یک سرور وب Apache به درخواستهای مرورگر اینترنت از طریق یک برنامه اضافی ، Apache ، نصب شده در بالای یک سیستم عامل ، پاسخ می دهد.
هنگامی که سرویس گیرنده به داده یا عملکرد سرور نیاز دارد ، از طریق شبکه درخواستی را ارسال می کند. سرور این درخواست را دریافت می کند و با اطلاعات مناسب پاسخ می دهد. این مدل درخواست و پاسخ شبکه مشتری-سرور است که به آن مدل تماس و پاسخ نیز می گویند.
یک سرور اغلب کارهای اضافی متعددی را به عنوان بخشی از یک درخواست و پاسخ منفرد انجام می دهد ، از جمله تأیید هویت درخواست کننده ، اطمینان از اینکه مشتری اجازه دسترسی به داده ها یا منابع درخواستی را دارد و قالب بندی صحیح یا بازگرداندن پاسخ مورد نظر در یک انتظار مسیر.
انواع سرورها
انواع مختلفی از سرورها وجود دارد که همه عملکردهای مختلفی را انجام می دهند. بسیاری از شبکه ها حاوی یک یا چند نوع سرور متداول هستند:
سرورهای فایل
سرورهای پرونده پرونده ها را ذخیره و توزیع می کنند. چندین مشتری یا کاربر ممکن است پرونده های ذخیره شده در یک سرور را به اشتراک بگذارند. علاوه بر این ، ذخیره سازی پرونده ها به راحتی می توانید راه حل های پشتیبان گیری یا تحمل خطا را نسبت به تلاش برای تأمین امنیت و یکپارچگی پرونده ها در هر دستگاه در سازمان ارائه دهید. سخت افزار فایل سرور را می توان برای به حداکثر رساندن سرعت خواندن و نوشتن برای بهبود عملکرد طراحی کرد.
سرورهای پرینت
سرورهای پرینت امکان مدیریت و توزیع قابلیت چاپ را فراهم می کنند. به جای اینکه یک چاپگر به هر ایستگاه کاری متصل شود ، یک سرور چاپی می تواند به درخواست های چاپ از مشتریان مختلف پاسخ دهد. امروزه ، برخی از چاپگرهای بزرگتر و سطح بالاتر با سرور چاپ داخلی ساخته شده اند که نیاز به یک سرور چاپ اضافی مبتنی بر کامپیوتر را برطرف می کند. این سرور چاپ داخلی با پاسخ به درخواست های چاپ شده از مشتری نیز کار می کند.
سرورهای برنامه
سرورهای برنامه به جای کامپیوتر های مشتری که برنامه ها را به صورت محلی اجرا می کنند ، برنامه ها را اجرا می کنند. سرورهای برنامه معمولاً برنامه های پرمصرف را اجرا می کنند که توسط تعداد زیادی از کاربران به اشتراک گذاشته می شوند. با این کار نیاز هر مشتری به منابع کافی برای اجرای برنامه ها برطرف می شود. همچنین نیاز به نصب و نگهداری نرم افزار بر روی بسیاری از ماشین آلات را بر خلاف تنها یک مورد از بین می برد.
سرورهای DNS
سرورهای نام دامنه (DNS) سرورهای برنامه ای هستند که با تبدیل نامهایی که توسط انسان به راحتی قابل درک هستند به آدرس های IP قابل خواندن توسط ماشین ، وضوح نام را به کامپیوترهای مشتری ارائه می دهند. سیستم DNS یک پایگاه داده به طور گسترده توزیع شده از نام ها و سایر سرورهای DNS است که می توان از هر یک از آنها برای درخواست نام کامپیوتر ناشناخته دیگری استفاده کرد. وقتی مشتری به آدرس سیستم نیاز دارد ، درخواست DNS را با نام منبع مورد نظر به سرور DNS ارسال می کند. سرور DNS با استفاده از آدرس IP لازم از جدول نام خود پاسخ می دهد.
بیشتر بخوانید : سرور استوک
میل سرورها
میل سرورها نوع بسیار متفاوتی از سرورهای برنامه هستند. میل سرورها ایمیل های ارسالی به کاربر را دریافت می کنند و آنها را ذخیره می کنند تا زمانی که مشتری از طرف کاربر مذکور درخواست کند. داشتن یک سرور ایمیل امکان پیکربندی صحیح یک دستگاه واحد و اتصال به شبکه را در هر زمان فراهم می کند. سپس آماده است برای ارسال و دریافت پیام به جای اینکه هر دستگاه مشتری نیاز داشته باشد که زیر سیستم ایمیل خود را به طور مداوم در حال اجرا داشته باشد.
وب سرورها
یکی از فراوانترین انواع سرورها در بازار امروز ، وب سرور است. وب سرور نوع خاصی از سرور برنامه است که میزبان برنامه ها و داده های درخواست شده توسط کاربران از طریق اینترنت یا یک اینترانت است. سرورهای وب به درخواست های مرورگرهایی که در کامپیوتر های مشتری برای صفحات وب یا سایر خدمات مبتنی بر وب اجرا می شوند ، پاسخ می دهند. وب سرورهای رایج شامل سرورهای وب Apache ، سرورهای خدمات اطلاعات اینترنتی اینترنت مایکروسافت (IIS) و سرورهای Nginx هستند.
سرورهای پایگاه داده
میزان داده های استفاده شده توسط شرکت ها ، کاربران و سایر سرویس ها سرسام آور است. بیشتر این داده ها در پایگاه داده ذخیره می شوند. پایگاه داده ها باید در هر زمان خاص برای چندین کلاینت در دسترس باشند و می توانند فضای دیسک فوق العاده ای داشته باشند. هر دوی این نیازها به خوبی می توانند چنین پایگاه هایی را در سرورها پیدا کنند. سرورهای پایگاه داده برنامه های پایگاه داده را اجرا می کنند و به درخواستهای متعدد مشتریان پاسخ می دهند. برنامه های رایج سرور پایگاه داده شامل Oracle ، Microsoft SQL Server ، DB2 و Informix است.
سرورهای مجازی
سرورهای مجازی دنیای سرورها را غافلگیر می کنند. برخلاف سرورهای سنتی که به عنوان یک سیستم عامل بر روی سخت افزار ماشین نصب می شوند ، سرورهای مجازی فقط همانطور که در نرم افزارهای تخصصی به نام hypervisor تعریف شده وجود دارد. هر هایپروایزر می تواند صدها ، یا حتی هزاران سرور مجازی را همزمان داشته باشد. hypervisor سخت افزار مجازی را به سرور ارائه می دهد گویی که یک سخت افزار فیزیکی واقعی است. سرور مجازی طبق معمول از سخت افزار مجازی استفاده می کند و hypervisor محاسبات واقعی و نیازهای ذخیره سازی را به سخت افزار واقعی زیر انتقال می دهد ، که بین سایر سرورهای مجازی به اشتراک گذاشته شده است.
سرورهای پروکسی
سرور پروکسی به عنوان واسطه بین مشتری و سرور عمل می کند. سرور پروکسی که اغلب برای جدا کردن مشتری یا سرور برای اهداف امنیتی استفاده می شود ، درخواست را از مشتری می گیرد. به جای پاسخ به مشتری ، درخواست را به سرور یا فرآیند دیگری منتقل می کند. سرور پروکسی پاسخ را از سرور دوم دریافت می کند و سپس به مشتری اصلی پاسخ می دهد گویی که خودش جواب می دهد. به این ترتیب ، نه مشتری و نه سرور پاسخ دهنده نیازی به اتصال مستقیم به یکدیگر ندارند.
سرورهای مانیتورینگ و مدیریت
برخی از سرورها برای نظارت یا مدیریت سایر سیستم ها و سرویس گیرنده ها وجود دارند. انواع مختلفی از سرورهای مانیتورینگ وجود دارد. چندین نفر از آنها به شبکه گوش می دهند و هر درخواست مشتری و پاسخ سرور را دریافت می کنند ، اما برخی از آنها داده ها را درخواست نمی کنند یا به آنها پاسخ نمی دهند. به این ترتیب ، سرور مانیتورینگ می تواند کلیه ترافیک موجود در شبکه و همچنین درخواست ها و پاسخ های کلاینت ها و سرورها را بدون تداخل در این عملیات ردیابی کند. یک سرور مانیتورینگ به درخواست های مانیتورینگ مشتری مانند درخواست هایی که توسط سرپرست شبکه مشاهده می کنند و سلامت شبکه را کنترل می کنند پاسخ خواهد داد.
ساختارهای سرور
مفهوم سرورها تقریباً به قدمت شبکه خود است. از این گذشته ، نکته یک شبکه این است که به یک کامپیوتر اجازه دهد با کامپیوتر دیگر صحبت کند و یا کار یا منابع را توزیع کند. محاسبات از آن زمان به بعد تکامل یافته و در نتیجه چندین نوع ساختار سرور و سخت افزار به وجود آمده است.
Mainframe یا مینی کامپیوتر (AS / 400)
می توانید بگویید که سرورهای اصلی ، کامپیوتر های اصلی و بعداً مینی کامپیوترها تقریباً همه کارهای محاسباتی را انجام می دادند ، به جز تعامل با کاربر از طریق صفحه و صفحه کلید ، که به سیستم سرویس گیرنده واگذار شده بود.
سرور سخت افزار کامپیوتر
موج عمده بعدی سرورها شامل سرورهای مبتنی بر کامپیوتر بود. از بسیاری جهات ، این سرورها چیزی بیشتر از کامپیوتر های رومیزی بزرگتر و قدرتمند نبودند. چنین سرورهایی به طور کلی گران تر بوده و فضای حافظه و دیسک آنها بسیار بیشتر از اکثر کامپیوتر های سرویس گیرنده است. هر سرور هنوز یک واحد خودگردان با مادربرد ، پردازنده ، حافظه ، درایوهای دیسک و منبع تغذیه خاص خود بود. سرورهایی از این دست غالباً در اتاق های تهویه مطبوع به نام اتاق سرور انبار می شدند و بعداً برای ذخیره سازی و دسترسی بهتر به قفسه ها پیچ می شدند.
سرورهای تیغه
سخت افزار اصلی سرور کامپیوتر بزرگ بود و در رک هایی ذخیره می شد که صدها پوند قابل نگهداری بود. با گذشت زمان ، سرعت سریعتر اتصال سخت افزار منجر به استخراج قسمتهایی از سرور از یک دستگاه خودگردان شد. با حذف هارد دیسک ها ، از بین بردن خنک کننده داخلی و کوچک سازی مداوم قطعات محاسباتی ، سرورها سرانجام به یک سرور نازک معروف به سرور تیغه تقلیل یافتند. در حالی که هنوز در قفسه های اتاق سرور نگهداری می شود ، سرورهای تیغه کوچکتر هستند و به راحتی می توان آنها را تعویض کرد.
ترکیب سرورها
حتی قبل از مجازی سازی ، سرورها از مدل استاندارد یک سیستم عامل تک سرور نصب شده بر روی یک ماشین سخت افزاری استخراج می شدند. فناوری ، مانند فضای ذخیره سازی متصل به شبکه ، نیاز به سرور برای ذخیره سازی خود را برطرف کرد. سایر فناوری ها مانند آینه سازی و خوشه بندی ، قطعات سخت افزاری را قادر می سازد تا در سرورهای بزرگتر و قدرتمندتر ترکیب شوند. چنین سروری ممکن است از چندین تیغه ، چندین دستگاه ذخیره سازی متصل و یک منبع تغذیه خارجی تشکیل شده باشد ، و هر قطعه را می توان در حالی که سرور هنوز فعال نیست ، برای دیگری عوض کرد.
سرورهای مجازی
سرورهای مجازی هنوز به سخت افزار نیاز دارند ، اما این سخت افزار اکنون فرایند متفاوتی را اجرا می کند که به عنوان hypervisor شناخته می شود. در برخی موارد ، مانند Hyper-V مایکروسافت ، یک سیستم عامل کامل همچنان بر روی خود سخت افزار اجرا می شود. در موارد دیگر ، hypervisors به اصطلاح فلزی برهنه می تواند مستقیماً بر روی سخت افزار سرور نصب شود. در هر دو مورد ، خود سخت افزار اغلب در مجموعه ای از سرورهای تیغه ای ، ذخیره سازی شبکه ای و منبع تغذیه پخش می شود ، در نتیجه محیطی ایجاد می شود که تشخیص اینکه سرور هر کجا پایان می یابد و سرور دیگر شروع می شود غیر ممکن است.