مفهوم اولیه عکاسی تقریبا از قرن پنجم قبل از میلاد وجود داشت. تا اینکه یک دانشمند عراقی چیزی به نام دوربین تاریک را در قرن یازدهم ایجاد کرد که منجر به تولد این هنر شد. حتی در آن زمان، دوربین تصاویر را ضبط نمی کرد، بلکه آن را به سادگی بر روی سطح دیگری مانند کاغذ پخش می کرد. با این حال تصاویر همچنین وارونه بودند.اولین دوربین عکاسی obscura از یک سوراخ سوزنی در چادر استفاده کرد تا تصویری را از بیرون چادر به منطقه تاریک درون آن نشان دهد. در قرن هفدهم دوربین تاریک به اندازهای کوچک شد که قابل حمل باشد. لنزهای اصلی نیز برای تمرکز نور در همین زمان معرفی شدند.
دوربین عکاسی برای همه
عکاسی فقط برای حرفه ای ها و افراد بسیار ثروتمند بود تا اینکه جورج ایستمن شرکتی به نام کداک را در سال 1880 راه اندازی کرد. ایستمن یک فیلم رولی انعطاف پذیر که نیازی به تغییر دادن مداوم صفحات جامد نداشت را ایجاد کرد. این فیلم به او اجازه داد تا یک دوربین جعبه ای مستقل بسازد. دوربین دارای یک لنز کوچک بدون تنظیم و فوکوس بود و افراد با آن عکس میگیرند و دوربین را به کارخانه می فرستند تا فیلم ساخته و چاپ شود، دقیقا مانند دوربین های عکاسی یکبار مصرف مدرن. این اولین دوربین با قیمت ارزان برای یک فرد معمولی بود.
وحشت های جنگ
در حدود سال 1930، هانری کارتیه برسون و سایر عکاسان به جای استفاده از دوربین عکاسی کوچک 35 میلی متری برای عکاسی از پرتره های صحنه سازی شده، شروع به گرفتن تصاویری از زندگی در زمان وقوع جنگ کردند. هنگامی که در سال 1939جنگ جهانی دوم آغاز شد، بسیاری از عکاسان از این سبک پیروی کردند.بنابراین پرتره سربازان در جنگ جهانی اول جای خود را به تصاویر گرافیکی و نشان دادن عواقب جنگ داد. تصاویری مانند عکس جوئل روزنتال، برافراشتن پرچم در ایوو جیما، واقعیت جنگ را به همه نشان داد. این سبک از ثبت لحظات به هنر عکاسی در آن زمان شکلی منحصر به فرد داد.
شگفتی تصاویر فوری
همزمان با محبوب شدن دوربین های عکاسی 35 میلی متری، پولاروید مدل 95 را معرفی کرد. مدل 95 برای ساخت فیلم در دوربین در کمتر از یک دقیقه از یک فرآیند شیمیایی و مخفی استفاده کرد. این دوربین جدید نسبتا گران بود اما چاپ تصاویر فوری توجه عموم را به خود جلب کرد. پولاروید در اواسط دهه 1960، مدل های زیادی را روانه بازار کرد که قیمت آنها کاهش یافته بود به طوری که بیشتر افراد می توانستند آنها را بخرند.
در سال 2008، پولاروید ساخت فیلم فوری معروف خود را متوقف کرد و اسرار ساخت آن را فاش نکرد. بسیاری از گروه ها مانند پروژه غیرممکن و لوموگرافی سعی کردند فیلم فوری را با موفقیت محدود احیا کنند. بنابراین از سال 2018، تکرار کیفیتی که در دوربین های پولاروید یافت میشد دشوار شد.
عکاسی در عصر دیجیتال
در دهه های 1980 و 1990، تولیدکنندگان متعددی روی دوربین هایی کار می کردند که تصاویر را به صورت الکترونیکی ذخیره می کرد. اولین آنها دوربین های نقطه ای بود که در آن به جای فیلم از رسانه های دیجیتال استفاده می شد. تا سال 1991، کداک اولین دوربین دیجیتال را تولید کرد. این دوربین به اندازه کافی پیشرفته بود و توسط حرفه ای ها با موفقیت مورد استفاده قرار می گرفت. شرکت های دیگر به سرعت این دوربین عکاسی را تولید کردند. امروزه پنتاکس، نیکون، کانن و سایر شرکت ها دوربین های دیجیتالی پیشرفته SLR (DSLR) را به بازار عرضه می کنند.