شیطان و اولاد آدم(ع)


بنابر تصریح قرآن مجید، انسان ضمن شهادت بر خدایی خداوند: « وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلَی أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ قَالُوا بَلَی شَهِدْنَا أَنْ تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّا کُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِینَ* أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَکَ آبَاؤُنَا مِنْ قَبْلُ وَ کُنَّا ذُرِّیَّةً مِنْ بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِکُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ؛ و [به یاد آر] هنگامی را که پروردگارت از پشت فرزندان آدم، ذریه آنان را برگرفت و ایشان را بر خودشان گواه ساخت که آیا پروردگار شما نیستم؟ گفتند: چرا گواهی دادیم تا مبادا روز قیامت بگویید: ما از این [امر] غافل بودیم یا بگویید پدران ما پیش از این مشرک بوده اند و ما فرزندانی پس از ایشان بودیم آیا ما را به خاطر آنچه باطل اندیشان انجام داده اند هلاک می­ کنی.»(سوره اعراف، آیات ۱۷۳ـ172) با او عهد بست که بندگی شیطان را نکند: «أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَنْ لاتَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ* وَ أَنِ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ؛ ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را نپرستید که او بی تردید دشمن آشکاری برای شماست؟ و اینکه مرا بپرستید که این راهی مستقیم است.»(سوره یس، آیات۶۱ ـ60) متأسفانه انسان با وسوسه شیطان از راه مستقیم الهی خارج شد و گمراه گردید: «وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنْکُمْ جِبِلا کَثِیرًا أَفَلَمْ تَکُونُوا تَعْقِلُونَ؛ و همانا شیطان گروه بسیاری از شما را گمراه کرد، آیا تعقّل نمی­ کردید؟»(سوره یس، آیه۶۲)

با کمال تأسف، ما که قرار بود به عنوان جانشین خدا، مجری احکام الهی در روی زمین باشیم به لوث خیانت آلوده شدیم؛ از زمین و نعمت ­های آن ـ که متعلق به خداست ـ استفاده کردیم و به خواسته ­های نفسانی خود و اربابان زمینی از جنس خود و یا شیاطینی از جنس جن عمل کردیم در حالی خداوند در این مورد هشدار داده بود: «یَا بَنِی آدَمَ لایَفْتِنَنَّکُمُ الشَّیْطَانُ کَمَا أَخْرَجَ أَبَوَیْکُمْ مِنَ الْجَنَّةِ یَنْزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِیُرِیَهُمَا سَوْآتِهِمَا إِنَّهُ یَرَاکُمْ هُوَ وَ قَبِیلُهُ مِنْ حَیْثُ لاتَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّیَاطِینَ أَوْلِیَاءَ لِلَّذِینَ لایُؤْمِنُونَ؛ ای فرزندان آدم زنهار تا شیطان شما را به فتنه نیندازد چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند و لباسشان را از ایشان برکند تا عورتهایشان را بر آنان نمایان کند در حقیقت او و قبیله اش شما را از آنجا که آنها را نمی بینید، می بینند. ما شیاطین را دوستان کسانی قرار دادیم که ایمان نمی آورند.»(سوره اعراف، آیه۲۷) و به صراحت از ما خواسته بود پا در جای پای شیطان نگذاریم: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الأَرْضِ حَلالا طَیِّبًا وَ لاتَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ؛ ای مردم از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه را بخورید و از گام های شیطان پیروی نکنید که او دشمن آشکار شماست.»(سوره بقره، آیه۱۶۸) و گفته بود که شیطان به کارهای بد دستور می­ دهد: «إِنَّمَا یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشَاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَی اللَّهِ مَا لاتَعْلَمُونَ؛ [او] شما را فقط به بدی و زشتی فرمان می دهد و [مجبور می­ کند] تا بر خدا چیزی را که نمی­ دانید بگویید.»(سوره بقره، آیه۱۶۹) ما بی توجه به تذکرات و هشدارهای خداوند ـ که ولی نعمت ماست ـ فریب وسوسه­ های شیطان را خوردیم و به گناه خیانت در امانت و عصیان در مقابل پروردگار آلوده شدیم. باید خود را از این آلودگی و گناه پاک کنیم، به بیان بهتر باید از این لوث تطهیر شویم...