میوم رحم، شایع‌ترین اختلالی است که بافت رحم را درگیر می‌کند. در اغلب مواقع فرد بدون هیچ علامت و عارضه‌ای به این بیماری دچار می‌شود. زمانی که فیبروم رحم به تشخیص پزشک نیاز به درمان داشته باشد، استفاده از درمان‌های دارویی اولویت خواهد داشت؛ اما درنهایت این جراحی میوم است که می‌تواند به شکل مطمئن فرد را از شر این بیماری خلاص کند و احتمال باروری را در او افزایش دهد. در مطب دکتر مظاهری تمام نکات مربوط به این جراحی به بیماران میوم رحم توضیح داده می‌شود تا بیمار از همه نظر برای انجام آن آمادگی پیدا کند.
عمل جراحی میوم در چه مواردی ضروری است؟
میومتریک هم‌زمان با حفظ رحم اقدام به درمان و جداسازی میوم ها می‌کند؛ بنابراین قدرت باروری زنانه در این نوع جراحی از دست نمی‌رود. همان‌طور که گفته شد، درمان بیماری فیبروم رحم در قدم اول به کمک روش‌های دارویی انجام می‌شود. فیبروم ها توده‌های خوش‌خیمی هستند که عمدتاً بدون هیچ علامتی در رحم رشد پیدا می‌کنند. حضور این توده‌های غیر سرطانی اگر موجب آزار بیمار و بروز علائم شدید نشود، بلامانع خواهد بود؛ اما اگر بدن بیمار به داروها جواب ندهد و توده‌ها با بروز برخی علائم موجب رنجش بیمار شوند، پزشک زنان جراحی فیبروم را تجویز می‌کند. جراحی میوم برای زمان‌هایی که فیبروم علائم زیر را از خود نشان دهد، جراحی میوم ضروری خواهد بود:
ایجاد فشار بر روی مثانه و روده با ایجاد علائمی همچون احتباس ادرار، تکرر ادرار و یبوست
خون‌ریزی‌های شدید قاعدگی
بالا بردن احتمال سقط‌جنین
کاهش احتمال ناباروری
رشد بیش‌ازحد فیبروم ها
دردهای لگنی با علائمی همچون درد در ناحیه زیر شکم و در حین روابط زناشویی
انواع روش‌های جراحی فیبروم
اساساً چند برگ خرید در تعیین نوع جراحی مؤثر خواهند بود. پزشک شما با بررسی موقعیت میوم ها، اندازه آنان و همچنین تمایل شما به بارداری تصمیم می‌گیرد تا از کدام روش جراحی میوم استفاده کند. در این مسیر انجام آزمایش‌های مربوط به لگن مانند معاینه لگن، آزمایش سونوگرافی ترنس واژینال، لاپاروسکوپی و در مواردی تصویربرداری MRI به پزشک در انتخاب روش درست کمک می‌کند.
لاپاراتومی: در این روش درمانی با ایجاد یک برش عرضی بر روی شکم، عمل جراحی میوم صورت می‌گیرد. بیمار می‌بایست برای 4 الی 6 هفته به مراقبت‌های پس از جراحی بپردازد تا بهبود یابد.
لاپاراسکوپی: این روش درمانی تنها برای خروج میوم های کوچک انتخاب می‌شود. پزشک با ایجاد چند سوراخ کوچک اقدام به خارج کردن میوم می‌کند. بهبودی در این روش سریع‌تر اتفاق افتاده و بیمار پس از یک الی دو هفته به‌سلامتی کامل خود دست پیدا می‌کند.
هیستروسکوپی: در این روش جراحی نیز فیبروم های کوچک از طریق دوربینی که وارد واژن می‌شود، دیده‌شده و توسط پزشک خارج می‌شوند.
سخن پایانی در مواردی که بیماری میوم رحم منجر به خونریزی شدید شده و با توجه به اینکه در عمل جراحی و پس‌ازآن نیز احتمال خونریزی وجود دارد، همواره توصیه می‌شود پیش از درمان فیبروم رحم، مشکل کم‌خونی بانوان برطرف شود. اگر شما نیز سؤالاتی پیرامون عمل جراحی میوم، مراقبت‌های پس‌ازآن و عوارض این روش درمانی دارید، می‌توانید آن‌ها را با ما در مطب دکتر مظاهری در میان بگذارید.