معمولا ایمپلنت های دندانی معمولی دارای طراحی سه تکه هستند. این سه جزء عبارتند از پست یا پیچ ایمپلنت، اباتمنت که به پست ایمپلنت متصل می شود و پروتز یا ترمیم دندان که می تواند تاج، بریج یا پروتز باشد.
پست ایمپلنت
پست یا پیچ ایمپلنت دندان در طی یک عمل جراحی کوتاه با استفاده از جراحی پیشرفته کامپیوتری به استخوان فک وارد می شود. پست واقعی کمی شبیه یک ریشه دندان طبیعی است، دقیقاً به روشی که طراحی شده است، بنابراین اگر یک پست ایمپلنت را ببینید، ممکن است متوجه شوید که انتهای آن درست مانند یک ریشه دندان واقعی مخروطی است.
پست های ایمپلنت دندانی در طیف وسیعی از قطرهای مختلف در دسترس هستند، این اطمینان را ایجاد می کند که دکتر لئونارد اومانوف می تواند مناسب ترین قطر را برای دندانی که نیاز به ترمیم دارد انتخاب کند.
به عنوان مثال، قطر بزرگتر برای دندان های بزرگتر مانند دندان مولر مناسب تر است، در حالی که ایمپلنت با قطر باریک برای دندان های کوچکتر مانند دندان های ثنایا مناسب تر است. طول پست های ایمپلنت دندان نیز با توجه به اندازه و محل دندانی که قرار است جایگزین شود متفاوت است.
طول یک پست ایمپلنت ممکن است تا 18 میلی‌متر باشد و برای مثال، مینی ایمپلنت‌های دندانی برای استحکام و پایداری بیشتر، پست‌های بلندتری دارند. یک پایه ایمپلنت دندان معمولی توخالی است تا بتوان اباتمنت را روی پایه پیچ کرد.
طراحی ایمپلنت سه تکه امکان پوشاندن پست های ایمپلنت را برای یکپارچگی استخوانی فراهم می کند، بنابراین لزوماً بلافاصله با پروتز ترمیم نمی شود. در عوض، اباتمنت بعداً زمانی که دندانپزشک ایمپلنت آماده ساخت و قرار دادن پروتز ایمپلنت است، متصل می شود.
اباتمنت ایمپلنت
طیف وسیعی از اباتمنت های ایمپلنت بستگی به سیستم ایمپلنت مورد استفاده برای ترمیم دندان ها دارد. به عنوان مثال، اباتمنت های ایمپلنتی که تاج ها و پل های ایمپلنت را محکم می کنند، در مقایسه با اباتمنت هایی که برای حمایت از دندان مصنوعی استفاده می شوند، بسیار متفاوت هستند. اباتمنت ایمپلنتی که برای محکم کردن روکش یا بریج استفاده می‌شود، کمی شبیه دندان کوچکی است که از بالای خط لثه بیرون زده است.
اباتمنت هایی که برای حمایت از پروتز استفاده می شوند بسیار متفاوت هستند، زیرا ایمپلنت های دندان مصنوعی می توانند ضمائم خاصی روی سطح فیتینگ خود داشته باشند و روی اباتمنت ها چسبانده شوند یا از اباتمنت ها برای حمایت از میله استفاده شود. سپس پروتز مستقیماً روی میله قرار می گیرد.
پروتز ایمپلنت
پروتز ایمپلنت می تواند تاج، بریج یا پروتز متکی به ایمپلنت باشد. ایمپلنت‌های تک دندانی تاج‌های دندان را ترمیم می‌کنند، در حالی که ایمپلنت‌های متعدد می‌توانند بریج‌های دندانی را ترمیم کنند یا ممکن است برای حمایت از پروتز استفاده شوند. تاج ها و بریج ها به طور دائمی در جای خود ثابت می شوند و فقط توسط دندانپزشک ایمپلنت قابل جابجایی هستند.
پروتزهای ایمپلنت متحرک هستند، بنابراین می توان آنها را برای تمیز کردن و نگهداری منظم بیرون آورد.
در حالی که پروتزهای ایمپلنت در دهان هستند، در جای خود محکم نگه داشته می شوند و در مقایسه با پروتزهای معمولی که روی لثه قرار می گیرند، بسیار قوی تر و پایدارتر هستند.
اکثر ایمپلنت های تک دندانی از سه جزء تشکیل شده اند، اما برخی از آنها دو تکه هستند. این ایمپلنت های دندانی طوری ساخته می شوند که پست و اباتمنت ایمپلنت یک واحد باشد. پروتز ایمپلنت مستقیماً روی ایمپلنت قرار می گیرد.
آیا می خواهید بدانید ایمپلنت های دندانی از چه چیزی ساخته می شوند؟
مینی ایمپلنت های دندانی اغلب به صورت واحدهای دو تکه طراحی می شوند، بنابراین اباتمنت بلافاصله پس از قرار دادن بر روی لثه بیرون زده است. ایمپلنت های دندانی زیرکونیا نیز اغلب به صورت یونیت دو تکه طراحی می شوند، اگرچه به صورت یونیت سه تکه نیز در دسترس هستند.