کوکائین یک ماده مخدر اعتیاد آور است که اثرات روانی و جسمی طولانی مدت زیادی ایجاد می کند. به عنوان یک محرک قوی، سوء مصرف کوکائین تقریباً بر هر سیستم بدن تأثیر می گذارد و فشار بی موردی را بر قلب وارد می کند. نشان داده شده است که مصرف طولانی مدت کوکائین خطر حمله قلبی و سکته مغزی را در افراد 18 ساله افزایش می دهد.
هنگامی که فردی به مواد مخدر از جمله کوکائین معتاد می شود، بدنش به اثرات مواد مخدر در سیستم خود عادت می کند. همانطور که بدن خود را با دارو تطبیق می دهد، فرد اثرات مختلف جسمی و روحی زیادی را تجربه خواهد کرد. در این مرحله، بدن یاد می گیرد که با دارو در سیستم خود عمل کند و وابستگی به دارو شکل می گیرد. اگر فرد به طور ناگهانی مصرف دارو را قطع کند، بدن دچار شوک می شود و در سازگاری بدون دارو دچار مشکل می شود. فرد عوارض جانبی مختلفی را تجربه خواهد کرد، از خفیف تا شدید تا بالقوه کشنده. این فرآیند که در آن بدن سعی می کند به عملکرد بدون دارو عادت کند، ترک نامیده می شود.
مواد مخدری مانند کوکائین باعث ایجاد وابستگی فیزیکی می شود، جایی که بدن به طور فزاینده ای نسبت به دارو تحمل می کند. اما بدن به علائم ترک نیز به طور فزاینده ای حساس می شود. به عنوان مثال، کوکائین یک احساس شدید و سرخوشی ایجاد می کند و انرژی فوق العاده ای به مصرف کننده می دهد. هنگامی که فرد مصرف کوکائین را متوقف می کند، در طول جدول زمانی ترک، خطر ابتلا به افسردگی بالینی را دارد.
جدول زمانی برداشت کوکائین
جدول زمانی خروج برای سوء مصرف کوکائین به سه مرحله مجزا تقسیم می شود. کوکائین نیمه عمر کوتاهی دارد، بنابراین اولین مرحله از جدول زمانی ترک می تواند به محض 60 دقیقه پس از آخرین مصرف اتفاق بیفتد. کل طول جدول زمانی برداشت می تواند از چند هفته تا چند ماه طول بکشد.
فاز یک، مرحله تصادف است و این قسمت از جدول زمانی می‌تواند از یک روز تا چند روز طول بکشد. در این مرحله افراد احساس افسردگی و اضطراب می کنند و در احساس لذت دچار مشکل می شوند. آنها ممکن است خواب آلود به نظر برسند و احساس خستگی، گرسنگی و همچنین هوس شدید برای دارو داشته باشند. گاهی اوقات، افراد با مشکلات شناختی مانند مشکل در تمرکز، سردرگمی و مشکلات حافظه کوتاه مدت مواجه می شوند.
فاز دو مصرف کنندگان طولانی مدت کوکائین در معرض خطر علائم فیزیکی بالقوه خطرناک از جمله تاکی کاردی، آریتمی، کم آبی بدن، لرزش، تشنج و حمله قلبی هستند. خوشبختانه، این عوارض جانبی ترک فوق العاده نادر هستند.
این بخش از جدول زمانی برداشت می تواند تا ده هفته طول بکشد. در مرحله دوم، افراد هوس شدید برای کوکائین، تحریک پذیری، خستگی و بی حالی و برخی مشکلات تمرکز و حافظه را تجربه خواهند کرد. مشکلات خلقی و هر گونه علائم فیزیکی معمولاً در این مرحله شروع به فروکش می کنند.
فاز سه نیز به عنوان "مرحله انقراض" نامیده می شود. در طول این مدت، افراد همچنان با هوس کوکائین دست و پنجه نرم می کنند و اگر در معرض محرک هایی قرار بگیرند که اعتیاد قبلی خود را به کوکائین یادآوری می کند، خطر عود آن ها بیشتر می شود. آنها ممکن است مشکلات طولانی مدت با بی تفاوتی، تحریک پذیری و نوسانات خلقی را تجربه کنند. برخی از افراد بدبخت ممکن است پس از قطع مصرف کوکائین برای مدت طولانی با احساسات خود مبارزه کنند. بسیار مهم است که افرادی که ترک کوکائین را پشت سر گذاشته اند و به هوشیاری رسیده اند، به پشتیبانی مداوم دسترسی داشته باشند.
دوره زمانی از سقوط تا پایان مرحله تمایز برای هر فرد متفاوت است. اگرچه اکثر مردم علائم فیزیکی را در طول ترک کوکائین تجربه نمی کنند، سم زدایی پزشکی هنوز می تواند کمک کند. خطر افسردگی و خودکشی در تمام مراحل ترک وجود دارد و افرادی که در طول دوره تصادف عود می کنند در معرض خطر بیشتری برای مصرف بیش از حد کوکائین هستند. مراکز سم زدایی پزشکی می توانند به درستی بر افراد نظارت کرده و در طول مراحل ناراحت کننده جدول زمانی ترک، از آنها حمایت کنند.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر مشکلات بلندمدت خلق و خو و علائم ترک فیزیکی هستند؟
جدول زمانی برداشت برای هر فرد کمی متفاوت خواهد بود. اما مصرف کنندگان طولانی مدت کوکائین، افرادی که مشکلات جسمی یا روانی دیگر دارند و افرادی که با سوءمصرف چند دارو دست و پنجه نرم می کنند، با ترک کوکائین زمان سخت تری خواهند داشت. همچنین، افرادی که در گذشته با افسردگی دست و پنجه نرم کرده اند، ممکن است پس از قطع مصرف کوکائین، خلق و خوی افسرده تر یا دوره طولانی افسردگی بالینی را تجربه کنند. مطالعات همچنین نشان می‌دهد که افرادی که افسرده هستند نسبت به مصرف‌کنندگان غیرافسرده تمایل شدیدتر و طولانی‌تری به کوکائین دارند.
اولین قدم در بهبودی از اعتیاد به کوکائین، کمک گرفتن در مرحله ترک است. افرادی که سعی در دستیابی به هوشیاری دارند باید به طور ایمن سم زدایی از دارو را انجام دهند و پس از سم زدایی، به کمک برای توسعه مکانیسم های مقابله و درک و پیشگیری از محرک های مصرف مواد مخدر نیاز دارند.
تسهیلات توانبخشی بستری و سرپایی می‌توانند به افراد در ایجاد تکنیک‌های مناسب پیشگیری از عود کمک کنند و همچنین برنامه‌های حمایتی طولانی‌مدت مراقبت‌های پس از آن را ارائه دهند. اگر شما یا شخصی که برایتان مهم است با اعتیاد به کوکائین دست و پنجه نرم می‌کنید، لطفاً امروز با یک مشاور آگاه در زمینه سوء مصرف مواد مخدر تماس بگیرید تا گزینه‌های درمان اعتیاد به کوکائین خود را بررسی کند.
منبع: https://sbtreatment.com
مطالب مرتبط با ترک کوکائین: