بانکداری باز یا openbanking یا اپن بنکینگ، رویکردی برای تحقق مدل کسب و کار پلتفرمی است که در آن داده‌ها، محصولات، فرآیندها و عملکردها در اکوسیستمی از بانک‌ها، مشتریان، توسعه‌دهندگان، فینتک‌ها و شرکای دیگر در دسترس قرار می‌گیرند که به توسعه دهندگان و شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که بتوانند برنامه‌های کاربردی خلاقانه را با استفاده از API ها ایجاد نمایند.
خدمات بانکداری باز
در بانکداری باز، خدمات بانکی دیگر محدود به شعبه‌ها نمی‌شوند و به مدد توسعه فناوری اطلاعات، پلتفرم‌های مناسب‌تری برای آن تعریف می‌شوند. در سیستم Open Banking کاربر می‌تواند با استفاده از رابط برنامهنویسی کاربردی (API) به یک شبکه مالی دسترسی پیدا کند. میزان و نحوه این دسترسی به دادههای مالی را استانداردهایی که برای داده باز بانکی تعریف شده است، تعیین می‌کند.
در این شیوه بانکداری، انتقال وجه راحت‌تر صورت می‌گیرد و کاربران این شانس را دارند تا با مقایسه خدمات مالی شرکت‌های مختلف، مناسب‌ترین سرویس را برای خود انتخاب کنند.
از این گذشته مردم برای انجام امور بانکی غیرحضوری خود به دنبال نرم‌افزارها و برنامه‌های گوناگونی هستند و بانک‌ها نمی‌توانند به تنهایی نیازهای آنها را برآورده سازند. در چنین مواقعی شرکت‌های فین‌تک به کمک شبکه بانکی کشور می‌شتابند و با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، خدمات‌رسانی بانکی را کارآمدتر می‌کنند.
شرکت‌های مالی به کمک رابط برنامهنویسی، دادههای موردنیاز خود را از بانک می‌گیرند و در قالب نرم‌افزاری که طراحی کرده‌اند آن را به مردم ارائه می‌دهند. تمرکز آنها بر روی تجربه کاربری، موجب می‌شود مردم به راحتی آب خوردن، خدمات بانکی موردنظر خود را دریافت کنند. رابط برنامهنویسی نرم‌افزار باز به صورت کاملاً کنترل‌شده به توسعه‌دهندگان ارائه می‌شود.
امنیت در بانکداری باز
بانکداری باز بر به اشتراک گذاری داده ها متکی است، با این حال این امکان وجود دارد که شما بخواهید اطلاعات خود را خصوصی نگه دارید. خوشبختانه، بانکداری باز نباید به طور خودکار امنیت یا حریم خصوصی را کاهش دهد. واسطه ها، بانک ها، API ها همه از اقدامات امنیتی قوی برای رمزگذاری و محافظت از اطلاعات محرمانه استفاده می کنند.
مجوز لازم دارد؟ ابتکارات بانکداری باز، معمولاً مشخص می کند که موسسات مالی چگونه و چه زمانی از اطلاعات شما بهره برداری کنند. به عنوان مثال، تنظیم کننده های دارایی در انگلستان نیاز دارند که مشتریان استفاده از اطلاعات را توسط واسطه تایید کنند. بانک های آمریکایی از قبل چگونگی بهره برداری از اطلاعات به اشتراک گذاری را از قبل محدود کرده و اجازه را از مشتری می گیرند. با این حال سایت هایی مانند فیس بوک از بانک ها خواسته اند که داده ها را با آنها به اشتراک بگذارند و این روابط تحت بانکداری آزاد آسان تر خواهد شد.
چه کسی اطلاعات شما را خواهد داشت؟ زمانی که شما اجازه را صادر کنید، اطلاعات شما در دست دیگران خواهد بود. دراینجا واسطه در واقع می تواند از حساب شما محافظت کند و آن را در اختیار همه قرار ندهد. بانکداری باز این وعده را به شما می دهد که شما در هرجا و حتی در شبکه های اجتماعی پرداخت خود را انجام دهید بدون این که اطلاعاتتان در اختیار دیگران قرار بگیرد.