جلوه صوتی (یا افکت صوتی) نوعی صدا یا فرآیند صوتی ایجاد شده یا افزایش یافته مصنوعی است که برای تأکید بر محتوای هنری یا سایر محتوای فیلم ها ، نمایش های تلویزیونی ، اجرای زنده ، انیمیشن ، بازی های ویدیویی ، موسیقی یا سایر رسانه ها استفاده می شود. اینها به طور معمول با foley ایجاد می شوند. در تولید فیلم و تلویزیون ، افکت صوتی صدایی است که بدون استفاده از دیالوگ یا موسیقی برای ساختن یک داستان خاص یا یک نکته خلاقانه ضبط و ارائه می شود. این اصطلاح غالباً به فرایندی اطلاق می شود که روی ضبط اعمال می شود ، بدون آنکه لزوماً به خود ضبط اشاره شود. در تولید حرفه ای فیلم سینمایی و تلویزیونی ، ضبط دیالوگ ، موسیقی و جلوه های صوتی به عنوان عناصر جداگانه ای مورد استفاده قرار می گیرند. از گفتگوها و ضبط های موسیقی هرگز به عنوان جلوه های صوتی یاد نمی شود ، حتی اگر فرآیندهای اعمال شده مانند جلوه های طنین انداز یا افشان ، اغلب "جلوه های صوتی" نامیده می شوند.
اصطلاح جلوه صوتی به روزهای اولیه رادیو باز می گردد. در کتاب سال 1931 ، بی بی سی مقاله اصلی درباره "استفاده از جلوه های صوتی" را منتشر کرد. این اثر برای تلفن های موبایل تأثیر عمیقی را با پخش در نظر می گیرد و بیان می کند: "اگر تصور کنیم که آنها از نظر علائم نگارشی و علائم نگارشی چاپ نشده اند اشتباه بزرگی خواهد بود. آنها هرگز نباید در برنامه ای که از قبل موجود است وارد شود. نویسنده یک نمایش پخش شده یا ساخت و ساز پخش باید از جلوه های صوتی به عنوان آجرهایی برای ساختن استفاده می کرد و از آنها با ارزش گفتار و موسیقی برخورد می کرد. " این شش "ژانر اصلی کاملاً متفاوت Sound Effect" را فهرست می کند:
اثری واقع بینانه و تأییدی
واقع بینانه ، اثر برانگیزاننده
اثر نمادین ، برانگیزاننده
اثر متعارف
اثر امپرسیونیستی
موسیقی به عنوان یک اثر
به گفته نویسنده ، "بدیهی است که هر Sound Effect ، به هر رده ای که باشد ، باید بلافاصله در ذهن شنونده ثبت شود. اگر نتواند این کار را انجام دهد ، حضور آن توجیه پذیر نیست."
منبع : https://err0r.ir