با توجه به سبک زندگی و تغذیه ای که آبزیان دریایی در آب های آزاد دارند، دارای بدنی سرشار از املاح معدنی هستند که این املاح جهت رشد اعضای بدن و حفظ سلامتی بسیار مهم هستند. جهت آشنایی با تفاوت میگو دریایی و میگو پرورشی تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
همانطور که گفتیم: آبزیان دریایی سرشار از املاح ضروری هستند که میگو نیز مانند ماهیان، خرچنگ ها، کالاماری و …. از این قاعده مستثنی نیست، همچنین طبق تحقیقاتی که تا به امروز انجام شده، این آبزیان دارای خواص شگفت انگیزی هستند.
میگو هایی که در بازار به فروش می رسند و شما مشاهده میکنید، به دو دسته میگو پرورشی و میگو دریایی یا میگو وحشی تقسیم شده که در ادامه چندین تفاوت این دو میگو را خواهید خواند.
این امر اجتناب ناپذیر است که میگو های دریایی که در آب های آزاد زندگی می کنند از خواص بیشتری برخوردار هستند، چرا که میگو های دریایی از موجودات ریز دریا در تغذیه خود استفاده میکنند که خواص منحصر به فردی در آنها ایجاد کرده که هرگز قابل مقایسه با میگو پرورشی نخواهد بود.
در ادامه ی مقاله تفاوت میگو دریایی و میگو پرورشی را مورد بررسی قرار میدهیم تا زمانی که قصد خرید میگو را داشتید، به راحتی بتوانید از طریق ظاهر آن هم به پرورشی یا دریایی بودن میگو پی ببرید.
تفاوت میگو پرورشی و میگو دریایی:
– اولین تفاوتی که از نظر ظاهری، درباره میگو پرورشی و میگو دریایی توجه شما را جلب خواهد کرد، اندازه آن ها خواهد بود.
علت تفاوت اندازه میگو دریایی و میگو پرورشی در این است که میگو های دریایی با توجه به تغذیه و مدت طولانی تری که زندگی میکنند، بزرگتر هستند. اما میگو پرورشی به علت تغذیه، شرایط زیست یکسان و برداشت همگانی در یک زمان معین از حوضچه ها، تقریبا هم اندازه هستند.
– دومین تفاوت فاحشی که بین میگو دریایی و میگو پرورشی وجود دارد، رنگ بدن آن ها می باشد. رنگ بدن میگو دریایی، نارنجی یا صورتی کم رنگ است، در حالی که رنگ میگو پرورشی سبز زیتونی یا سبز متمایل به خاکستری می باشد و بدن آن حالت شیشه ای یا طلق گونه دار دارد.
از آنجا که میان مردم عرف و باور بر این است که میگو باید به رنگ صورتی باشد، پس در مجالس و میهمانی های خود میگو دریایی را به میگو پرورشی ترجیح می دهند، علاوه بر تاثیر گذاری رنگ در انتخاب اکثریت مردم، بافت گوشت منسجم، خواص بیشتر و مزه ی مطلوب و ترد نیز در این انتخاب تاثیر گذار است.
شما می توانید با استفاده از میگو، غذاهای دریایی مختلفی را بر اساس سلیقه و ذائقه خود و افراد خانواده تان طبخ کنید و از خوردن آن در جمع عزیزانتان لذت ببرید. که ما در لیان فیش مارکت طبخ انواع غذا با میگو را برای شما قرار داده ایم تا به راحتی آن ها را درست کنید، البته به یاد داشته باشید که در هنگام پخت میگو، مواد مغذی و ارزشمند آن از بین نروند.
– سومین تفاوتی که بین میگوی پرورشی و میگوی دریایی وجود دارد این است که میگو پرورشی دارای دو رگ، یکی در پشت کمر و دیگری در زیر شکم می باشد ولی میگو دریایی تنها یک رگ در پشت خود دارد. رگ پشت میگو همان روده میگو و رگ زیر شکم، رشته عصبی است که در زمان پاک کردن آن ها را جدا می نمایند.
رگی که در پشت میگو وجود دارد در گونه پرورشی، کدر رنگ است ولی در میگو دریایی شفاف و روشن است و باید خیلی دقیق شد تا آن را به چشم دید.
– چهارمین تفاوت نیز به محل رشد میگو مربوط است؛ میگوهای وحشی (دریایی) و قابل مصرف در ایران صرفاا در آب های جنوبی خلیج فارس و دریای عمان و در هر چهار استان جنوبی صید و راهی بازارهای مصرف می شوند و از تنوع گونه ای زیادی برخوردارند.
میگو پرورشی از نوع گونه وانامی (با نام علمی لیتوپنئوسمی) می باشد که بومی ایران نیست و در آب شور پرورش می یابد. این نوع میگو ها در مزارع متصل به ساحل پرورش داده می شوند و توسط آب دریا که به وسیله پمپاژ به حوضچه ها می رسد، رشد می کنند.
– پنجمین تفاوت میگو دریایی و میگو پرورشی نیز مربوط می شود به تفاوت قیمت این دو، چرا که قیمت میگو دریایی با توجه به صید داخلی در آب های آزاد ،متأثر از شرایط است و قیمت میگوی پرورشی تحت تاثیر قیمت های جهانی می باشد. قیمت میگوی دریایی با توجه به ارزش غذایی بالای آن، صید دشوارتر ، طعم و مزه عالی و طرفداران زیاد، از نوع پرورشی بیشتر است.