بررسی Architecture View Model در معماری نرم افزار

بررسی Architecture View Model در معماری نرم افزار

در این قسمت از این سری آموزشی و در راستای صحبت هایی که در قسمت های قبلی خدمت شما عرض شد، در رابطه با روش architecture view model که روش دوم در تعریف معماری نرم‌افزار است، صحبت خواهیم کرد.

منظور از یک مدل، یک توصیف ساده شده و پایه‌ای و البته کامل از معماری نرم‌افزار است که از view های مختلف به یک نرم افزار نگاه می‌کند. منظور از view، یک منظر و یا دید است. یک view، در واقع یک نمایش از یک سیستم به طور سراسری، از یک نقطه نظر خاص و البته موارد و concern های مرتبط با هم است. از یک view برای توصیف سیستم، از نقطه نظرهای مختلفی که ذینفعان شبیه به کاربران نهایی، برنامه نویسان، مدیران پروژه و tester ها به نرم‌افزار نگاه می‌کنند، استفاده می‌شود.

بررسی روش 4+1 view model

روش 4+1 view model توسط Philippe Kruchten طراحی شد و به منظور توصیف معماری یک سیستم نرم افزاری بر اساس به کار بستن چندین view همروند و موازی مورد استفاده قرار می گیرد. خاصیت اصلی این روش، همین چند view بودن مدل آن است که می‌تواند ویژگی‌ها و concern های مختلف یک نرم‌افزار را بررسی کند. علاوه بر این؛ این روش می‌تواند مستندات طراحی سیستم های نرم افزاری را استاندارد کرده و درک طراحی مورد نظر را برای ذینفعان آسان کند.

روش 4+1 view model یک روش architecture verification و یا اصطلاحاً ارزیابی معماری است که به منظور بررسی دقیق و مستند سازی طراحی و معماری یک نرم‌افزار از جنبه‌های مختلف، مورد استفاده قرار می گیرد. به طور کلی؛ در این روش چهار view به قرار زیر تعریف می شوند:

logical view و یا conceptual view: نمایانگر یک object model و یا مدل شی گرا از طراحی است.

process view: نمایانگر activity ها و فعالیت های سیستم و البته جنبه های concurrency و synchronization سیستم می باشد.

physical view: نمایانگر نگاشت نرم‌افزار به سخت افزار مورد نظر و بازتاب جنبه های توزیع شده ی نرم‌افزار است.

development view: نمایانگر سازماندهی ایستا و یا ساختار نرم‌افزار در محیط توسعه می باشد.

علاوه بر چهار view تعریف شده؛ می‌توان این روش را با اضافه شدن یک view دیگر با عنوان scenario view و یا use case view برای کاربران نهایی و یا مشتریان توسعه داد. این view با 4 مورد view قبلی به خوبی ترکیب شده و به منظور به تصویر کشیدن معماری، مورد استفاده قرار می گیرد. به همین دلیل است که به این روش 4+1 view model می‌گویند. تصویری که در قسمت زیر مشاهده می کنید، این روش معماری را با استفاده از ۵ view به نمایش گذاشته است.

چرا به این روش 4+1 می‌گویند و نه روش 5

اگر بخواهید بدانید که چرا نام این مدل، 4+1 view model گذاشته شده است و نه 5 view، باید بگویم که view آخر که تحت عنوان use case view اضافه شد، اهمیت ویژه‌ای دارد. چراکه جزئیات نیازمندی یک سیستم نرم‌افزاری را از سطح بالا بررسی می کند. این در حالی است که دیگر view ها، این نیازمندی ها را از نقطه نظرهای متفاوتی مورد بررسی قرار می دهند. زمانی که هر ۴ view کامل بشود، طراحی و معماری نهایی شکل می گیرد. البته؛ یک نوع موضوع بسیار مهم این است که با وجود ۴ view اول به صورت کامل، عملاً view آخر بیهوده خواهد بود. با این وجود نکته بسیار مهم این است که هیچکدام از چهار view قبلی، بدون view آخر کامل نخواهند شد.

در عکس زیر، جزئیات بیشتری از 4+1 view model در دسترس است.