محدوده ابزاری برای گرم کردن است. استفاده از نوع اولیه کوره دوباره به حدود 2000 سال قبل از میلاد باز می گردد. کوره ها عمدتاً برای ساخت ابزار و ظروف سرامیکی مورد استفاده قرار می گرفتند.
در زبان های آمریکایی و کانادایی، عبارت kiln به تنهایی به طور کلی برای توضیح برنامه های گرمایش مرکزی خانه استفاده می شود و معمولاً به عنوان روشی برای تولید سرامیک استفاده می شود. با این حال، در زبان انگلیسی، کوره صنعتی برای ترسیم کلی کوره های صنعتی استفاده می شوند. در واقع، کوره دوره زمانی می تواند برای تامین گرما در واکنش های شیمیایی نیز استفاده شود. در زبان فارسی به عنوان مرتع، آتش یا آتشگاه نیز شناخته می شود.
قدرت گرمایش کوره مستقیماً با احتراق گاز، با انرژی الکتریکی یادآور کورههای قوس الکتریکی، و با گرمای القایی یادآور کورههای القایی ارائه میشود.
طبقه کوره ها:
کوره ها به دو دسته رایج خانگی و صنعتی تقسیم می شوند.
انواع کوره ها
کوره های خانگی:
این یک ماشین جاودانه است که برای تولید گرما در یک فضای بسته که یادآور خانه است توسط مایعی شبیه هوا، بخار یا آب سوزان استفاده می شود. عرضه گاز آن کوره ها متفاوت است. کوره های مد روز در قاره آمریکا از بنزین خالص، در چین از زغال سنگ، و در کشورهای مختلف از بنزین نفت مایع (LPG)، نفت کوره، نفت گاز، زغال سنگ و چوب استفاده می کنند.
کوره های خانگی به دو دسته کندانسور و غیر کندانسور تقسیم می شوند. در نوع کندانسور، از گازهای خروجی برای متراکم کردن آب تبخیر شده استفاده می شود.
قسمت های نهایی کوره ها در هر نوع خانگی و صنعتی شامل موارد زیر است:
مشعل ها، مبدل های گرما، دریچه ها و دریچه ها
ابزارهای مدیریتی و امنیتی
دمنده و هواگیر
کوره های صنعتی:
کوره های صنعتی عمدتاً برای تغییر شکل یا کنار هم قرار دادن منابع برای پاسخ مکانیکی یا شیمیایی استفاده می شوند. نوع پاسخ باعث می شود که شرایط کوره متفاوت باشد. به عنوان مثال، از این کوره ها برای تغییر شکل فلزات آهنی، شیشه و نرم کردن فلزات استفاده می شود. آنها در عملیات مکانیکی برای آهنگری، آهنگری، نورد و فوری، خمش و اکستروژن و کوره ها استفاده می شوند.
کوره های صنعتی با نام های مختلفی شناسایی می شوند. کوره هایی با کاهش دما در اروپا و آمریکای شمالی به عنوان کوره شناخته می شوند. در واقع، بین اجاقها و اجاقها تفاوتهایی وجود دارد، اما مرزهای آنها بسیار ظریف است. در تجارت سرامیک، کوره ها اغلب کوره نامیده می شوند. از کوره های صنایع مختلف که یادآور صنایع پتروشیمی و شیمیایی هستند به عنوان بخاری، پس سوز، سوزاننده و تخریب کننده نیز یاد می شود.
دیگ بخار
قدرت تبدیل در دیگها میتواند از احتراق سوختهای فسیلی، که اساساً شناختهشدهترین نوع گاز است، به دست آید. بعلاوه این احتمال وجود دارد که گرمایش سیال عامل توسط یک تبدیل شیمیایی به غیر از احتراق انجام شود و در برخی از بویلرها قدرت {الکتریکی} برای افزایش دمای سیال کار قابل شارژ است. حتی می تواند از منابع انرژی هسته ای نیز تامین شود. در این مورد، ساخت دیگها باید تغییرات اصلی با یکدیگر باشند. هر سوختگی مزایای شخصی خود را دارد.
انواع کوره ها در متالورژی:
1) کوره های بوته
2) کوره های تابشی یا طنین انداز
3) کوره های شفت واتیکی (کوپل).
4) کوره های الکتریکی
5) کوره های الکترونی
6) کوره های مختلف (استفاده از انرژی های مختلف)
در ادامه به معرفی برخی از انواع کوره های فوق می پردازیم.
1) کوره های کارخانه:
همانطور که از عنوان آنها پیداست، این گیاه برای ذوب استفاده می شود. گرما در این کوره ها عمدتاً از طریق هدایت گرما به منابع موجود در گیاه می رود.
کوره کارخانه
معروف است که گرما به سه طریق منتقل می شود: 1- رسانایی 2- حرکت 3- تشعشع.
2) کوره های تشعشعی نیمه دوار:
از این کوره ها برای نرم کردن آلیاژهای غیر آهنی استفاده می شود و هنگامی که نرم کننده تخلیه می شود، کوره می چرخد یا در طول شارژ، کوره چرخانده می شود و هزینه آن تحویل می شود. در این کوره ها شعله سعی می کند به پارتیشن ها برخورد کند و مستقیماً با نرم کننده برخورد نمی کند.
3) کوره های ایستاده (کوره کوپلینگ):
کوره کوپلینگ مکانیزم کار آسانی دارد و معمولاً برای ذوب ضایعات آهن آهنگری استفاده می شود. به علاوه نحوه کار این کوره مشابه کوره بلند است با این تمایز که از کوره بلند برای احیای سنگ آهن استفاده می شود. نوع کوره ذوب در اندازه های مختلف با انرژی ذوب بین 100 و تعدادی ده ها تن دیگر آهن آهنگری ارائه می شود.
4) فر برقی چیست؟
یکی از بسیاری از استراتژی های ذوب فلزات، کوره های الکتریکی است. این تکنیک همچنین می تواند به طور گسترده برای ذوب فلزات با ارزش استفاده شود. برای انواع فلزات از هر نوع الکتریکی و القایی و هوایی استفاده می شود. معایب تکنیک هوا-گاز عبارتند از صدا، آلودگی هوای محیطی، گرمای بیش از حد تولید شده در جو، نیاز به یک جو خاص، یک اپراتور خاص و مهمتر از همه، فقدان ذرات فلزی قابل انتساب به کرنش بنزین. کوره های القایی علاوه بر این در بسیاری از نمونه ها مقرون به صرفه نیستند