نور لیزر هر چیزی که تیره رنگ باشد را حرارت داده و می سوزاند. با حرارت دادن و سوزاندن موی تیره داخل فولیکول مو، خود فولیکول نیز آسیب می بیند و از بین می‌رود. هرکدام از موهای بدن ما دارای یک چرخه رشد و استراحت هستند. در یک زمان مشخص اکثر موهای بدن ما در فاز استراحت هستند و تعداد کمی از آن‌ها در فاز رشد هستند.
اگر هنگام لیزر موهای زائد، فولیکول مو در فاز استراحت باشد، اشعه لیزر بر آن اثری ندارد. به همین دلیل است که برای از بین بردن تمامی موها به چندین جلسه درمان با لیزر، با فاصله های زمانی مشخص نیاز است. با هر جلسه رفع موهای زائد تعدادی از فولیکول های فعال مو سوخته می‌شوند و بالاخره پس از مدتی تمامی موها از بین می‌روند.
دستگاه های لیزر موهای زائد:
در مرکز لیزر در کرج ، لیزر موهای زائد با دستگاه الکساندرایت : یکی از پیشرفته ترین دستگاه های لیزر مو های زائد دستگاه الکساندرایت است. این لیزر توسط شرکت آمریکایی ساخته شده است. یکی از ویژگی های این دستگاه قابلیت تنظیم طول موج و میزان انرژی برای درمان انواع مختلف مو و پوست است. این دستگاه بیشترین کارایی و کمترین خطر را برای بدن دارد و طولانی مدت باقی می ماند.
لیزر موهای زائد با لیزر روبی ( یاقوت ) : این لیزر برای موهای نازک و روشن مناسب تر است و به دلیل جذب بالا باعث رنگدانه هایی در پوست می شود به همین دلیل برای افراد با پوست تیره توصیه نمی شود .
لیزر تور پالسی بالا : این لیزر اصلاً لیزر نیست بلکه نور شدید پالسی است که توسط یک لامپ گزنون تولید می شود و مثل لیزر روی سطح پوست قرار می گیرد، اما تأثیر آن روی موهای زائد و تعداد جلسات درمانی با لیزر موهای زائد متفاوت است.
لیزر ND:YAG : این لیزر برای پوست های تیره و بسیار تیره استفاده می شود.
لیزر موهای زائد با لیزر دایود : این لیزر برای همه پوست ها حتی پوست های تیره قابل استفاده اسدستگاهی است که فرایند از بین بردن موهای ناخواسته و زائد را، با استفاده از قرار گرفتن در معرض پالس‌های نور لیزر انجام می‌دهد که منجر به از بین بردن فولیکول مو و عدم رشد مجدد مو می‌شود.
این روش، پس از حدود ۲۰ سال بررسی و آزمایش، از سال ۱۹۹۵ میلادی به‌صورت تجاری در دسترس کلینیک‌ها و عموم مردم قرار گرفت. بسیاری از روش‌های استفاده از لیزر برای برداشتن مو، روش‌های ایمنی هستند و مقالات زیادی در مورد ایمنی آن‌ها منتشر شده‌است.[۱]
تاریخچه
تاکنون انسان ها، روش‌های زیادی برای رفع موهای زائد ابداع کرده‌است. برخی از روش‌ها که موقتی و قدیمی هستند عبارتنداز: اپیلاسیون، کرم‌ها و پودرهای موبر، بند انداختن و استفاده از موچین، تیغ اصلاح، دستگاه‌های مو کن خانگی و محلول‌های شیمیایی. پس از استفاده از روش‌های مذکور، موهای زائد دوباره رشد خواهند کرد و از بین بردن موهای زائد به صورت موقتی است.
با حضور تکنولوژی‌های جدید، پزشکی به نام راکس اندرسون فارغ‌التحصیل دانشگاه MIT به همراه ملانی گراسمن،[۲] دریافتند که می‌توان به صورت انتخابی کروموفورها را با هدف از بین بردن سلول‌های بنیادی موجود در فولیکولهای مو مورد اصابت فوتون‌های لیزر قرار داد. این روش، توانست به اثبات برسد و در سال ۱۹۹۶ میلادی برای اولین بار استفاده شد.
در سال ۱۹۹۷ میلادی، سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) این روش را برای حذف مو مورد تأیید قرار داد. با توسعه این تکنولوژی و تحقیقات بیشتر، مشخص شد که استفاده از لیزر، برای حذف و برداشتن مو مؤثر و کارآمد است؛ به همین دلیل، در حال حاضر این روش، روشی معمول برای از بین بردن مو برای مدت زمان طولانی است.
اولین دستگاه لیزر مو برای تخریب فولیکولهای مو توسط تئودور میمن (Theodore H Maiman) در سال ۱۹۶۰ ابداع شد. این لیزر که به نام لیزر رابی مشهور بود، تأثیر زیادی نداشت و بسیار کند بود و تنها می‌توانست رشد موها را به حداقل برساند. در عین حال موجب آسیب رسیدن و سوختگی پوست نیز می‌شد. این لیزر متشکل از یک میله پوشش داده شده توسط نقره بود و یک فلش لامپ نیز با قدرت بالا روی آن نور می‌انداخت. لیزر روبی هر چند ثانیه یک بار به صورت پالسی تکرار می‌شد. طول موج آن بسیار کوتاه بود. این دستگاه می‌توانست در یک مدت زمان مشخص تعداد کمی از فولیکولهای مو را مورد هدف قرار دهد و فرایند بسیار زمانبری داشت.
سابقه لیزر موهای زائد با لیزر الکساندرایت به سال ۱۹۷۰ بر می‌گردد. اگرچه این لیزر بسیار ایمن تر از اولین نوع خود بود، اما حرارت کافی برای تخریب فولیکولهای مو ایجاد نمی‌کرد؛ در نتیجه سال‌ها طول کشید تا نتیجه دائمی کاهش موهای زائد از این دستگاه مشاهده شود.