آیا تا به حال نسبت به معماری یک پروژه حیرت زده شده اید؟ کافی است در اختیار یک معمار متریال و مواد اولیه قرار دهید و نظارگر معجزه خلق شده توسط او باشید.این رستوران به خوبی گویا این حقیقت است.طراحی این رستوران قدمی فراتر از یک طراحی برداشته و طراحی آن نشان دهنده ی هویت رستوران است.معمار پروژه ایده طراحی اش را از لباس دختران گرفته است و با ترکیب خلاقیت و تجربه اش،رستورانی شگفت انگیز خلق کرده است.
رستوران مادر
در ابتدا، نام گذاری این رستوران الهام گرفته از یک آهنگ، از آلبوم دوم خواننده ای به نام ژائو لی است، که استعاره از خانه های کوچک بعضی از مسلمانان می باشد. منبعی که در ساختار فانتزی/سنتی شدن مکان نقش داشته است. پوشش رستوران مادر یک درخت است، که نشانه ی رشد و سرزندگی است. وجود ریشه در روی زمین به طور اتفاقی بوده که به زیبایی کار افزوده است.
طراحی رستوران سنتی بر پایه معماری ایرانی
طراحی رستوران ایرانی در لندن بصورت سنتی به همان میزان از اهمیت برخوردار است که باقی سبک های رستورانی.معمولا رستوران های سنتی به طراحی و دکوراسیون داخلی خود به میزان کافی اهمیت نمیدهند.رستوران های سنتی بسته به سبک آن و سنت مورد نظر طراحی میگردند. رستوران عربی، رستوران لبنانی، رستوران ایرانی و … همگی در زبان عامیانه به رستوران سنتی معروفند.
در این مقاله سعی داریم به طراحی رستوران سنتی به سبک معماری ایرانی بپردازیم.به همین منظور ابتدا باید با معماری ایرانی تا حدودی آشنا شویم تا بتوانیم با استفاده از آن رستوران خود را طراحی کنیم.
طراحی رستوران سنتی معماری ایرانی چیست؟
معماری ایرانی قدمتی چندین هزار ساله دارد. و در دنیا به عنوان سبکی غنی در معماری شناخته می شود.گرچه در کشور ما به آن به ندرت پرداخته و بها داده می شود.اما از این هنر ایرانی در بسیاری از کشورها به عنوان سبکی موزون و منعطف با ویژگی های تطبیق پذیری بالا یاد می گردد. همچنین معماری ایرانی به استحکام معروف است. زیرا از گذشته بناهایی که ساخته می شدند دارای استحکام بالا و طول عمر بودند.برای طراحی رستوران سنتی ایرانی باید با ویژگی های اصلی معماری ایرانی آشنا شویم.
از ویژگی های بارز سبک معماری ایران می توان :
طراحی مناسب
محاسبات دقیق
فرم درست پوشش
رعایت مسائل فنی
انتخاب درست متریال
را برشمرد.
برخی از المان های ویژه ی معماری سنتی ایران:
معماری ایرانی دارای سلسله مراتب خاصی برای ورود به فضا می باشد.سردر، آستانه، پیش طاق، جلوخان، دهلیز، هشتی، میان سرا و … از این دست می باشند. که هرکدام جایگاه خاصی در فضاهای متفاوت دارند.مشابه این فضا در معماری مدرن وردی تعریف شده برای خانه هاست. ورودی های چندضلعی با بازشو به سمت قسمت های مختلف و یا ورودی های ساده تر صرفا جهت مکث.
معماری ایرانی در هر منطقه با توجه به اقلیم و شرایط آب و هوایی تعریفی خاص داشت.و برای هر مشکل راه حلی را به کاربر ارائه می داد. بادگیرها در شهرهای گرمسیر و سقف های شیبدار در منطق مرطوب و بارندگی فراوان از نمونه های بارزی است که همه ی ما با آن ها آشنایی داریم.
شاید بتوان از این الگوهای کوچک برای طراحی رستوران سنتی ایرانی استفاده نمود.
معماری ایرانی خود به چند سبک اصلی تاریخی نیز تقسیم می شود که هرکدام ویژگی های خاصی دارند. و در دوران حکومتی متفاوتی پایه ریزی و طراحی شدند.
سبک های معماری ایرانی:
سبک پارتی
سبک خراسانی
سبک رازی
سبک آذری
سبک اصفهانی
طراحی رستوراناصول طراحی رستوران سنتی
طراحی هرفضا اصول مخصوص به خود را دارد.اگر استاندارد های فضایی و اصول طراحی در آن رعایت گردد، فضا تبدیل به برند خواهد شد. از اصول طراحی رستوران سنتی می توان به روند زیر اشاره نمود:
استاندارد های رستوران
در رابطه با استاندارد های طراحی رستوران در مقاله های پیشین به طور مفصل بحث نمودیم. که می توانید در دو مقاله طراحی رستوران و اصول طراحی کافی شاپ به آنها دسترسی داشته باشید.
ایجاد سبک صحیح
ایجاد سبک صحیح به دانش معماری کافی نیاز دارد. انتخاب سبک و طراحی آن با ویژگی های درست یکی از مواردی است که به ندرت در رستوران های سنتی ما رعایت می گردد. در ابتدای همین مقاله ما به معماری ایرانی پرداختیم و شاید بتوان برای شروع، به مطالعه ی صحیح در باره سبک معماری ایرانی پرداخت.و در طراحی رستوران آن را به کار گرفت.
طراحی نمای بیرونی رستوران سنتی
طراحی نمای بیرونی رستوران سنتی باید جلوه گر نوع رستوران باشد.به طوریکه مخاطب با اولین نگاه بتواند تشخیص دهد به دنیای معماری سنتی قدم خواهد گذاشت.در شهرهای بزرگ شاید ایجاد نمای تمام سنتی و خاص به دلیل شرایط شهرسازی ممکن نباشد.و نمی توان به طراح خرده گرفت. اما در هر صورت باید تمام تلاش طراح بر آن باشد که نمای بیرونی رستوران را منحصر به فرد سازد.
طراحی دکوراسیون داخلی رستوران سنتی
طراحی دکوراسیون داخلی رستوران سنتی نیز باید مانند نمای بیرونی حس جدا شدن مخاطب از فضا و زمان را به او بدهد و او را به فضا و زمان دیگری که طراح ساخته ببرد.