درمان فیستول

فیستول مقعدی

فیستول مقعدی تونل کوچکی است که غده عفونی داخل مقعد را به سوراخی روی پوست اطراف مقعد متصل می کند. علائم این بیماری شامل درد و تورم در اطراف مقعد است. در این مقاله به تشخیص و درمان فیستول مقعدی می پردازیم.

فیستول مقعدی چیست؟

فیستول مقعدی تونل کوچکی است که یک آبسه، یک حفره عفونی در مقعد را به سوراخی روی پوست اطراف مقعد متصل می‌کند.

مقعد دهانه خارجی است که مدفوع از طریق آن از بدن خارج می شود. درست در داخل مقعد تعدادی غدد کوچک وجود دارند که مخاط می سازند. گاهی اوقات، این غدد مسدود می شوند و ممکن است عفونی شوند و منجر به آبسه شوند. حدود نیمی از این آبسه ها ممکن است به فیستول تبدیل شوند.


علائم و علل

علت فیستول مقعدی چیست؟

علت اصلی فیستول مقعدی گرفتگی غدد مقعد و آبسه مقعد است. سایر شرایط بسیار کمتر رایج که می توانند باعث ایجاد فیستول مقعدی شوند عبارتند از:

• بیماری کرون (بیماری التهابی روده).

• پرتو درمانی (درمان سرطان).

• ضربه.

• بیماری های منتقل شده از طریق رابطه های جنسی.

• بیماری سل.

• دیورتیکولیت (بیماری که در آن کیسه های کوچک در روده بزرگ ایجاد می شود و ملتهب می شود).

• سرطان.

علائم فیستول مقعدی چیست؟

از جمله علائم و نشانه های فیستول مقعدی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آبسه های مقعدی مکرر.

• درد و تورم در اطراف مقعد.

• تخلیه خونی یا بدبو (چرک) از سوراخ اطراف مقعد. درد ممکن است پس از تخلیه فیستول کاهش یابد.

• تحریک پوست اطراف مقعد به.

• درد همراه با اجابت مزاج.

• خون ریزی.

• تب، لرز و احساس خستگی کلی.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم باید به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص و درمان فیستول مقعدی

احتمالا برای شما هم سوال شود که از چه آزمایش ها و روش هایی برای تشخیص فیستول استفاده می شود؟

فیستول مقعدی چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک شما معمولاً می تواند فیستول مقعدی را با بررسی ناحیه اطراف مقعد تشخیص دهد. او به دنبال سوراخی (مجرای فیستول) روی پوست خواهد بود. سپس پزشک سعی می‌کند تا عمق دستگاه و جهت حرکت آن را تعیین کند. در بسیاری از موارد، منفذی از دهانه خارجی وجود خواهد داشت.

برخی از فیستول ها ممکن است روی سطح پوست قابل مشاهده نباشند. در این مورد، پزشک شما ممکن است نیاز به انجام آزمایشات اضافی داشته باشد:

آنوسکوپی روشی است که در آن از ابزار خاصی برای دیدن داخل مقعد و رکتوم استفاده می شود.

پزشک شما همچنین ممکن است سونوگرافی یا MRI از ناحیه مقعد را برای مشاهده بهتر مجرای فیستول تجویز کند.

گاهی اوقات جراح شما برای تشخیص فیستول باید شما را در اتاق عمل معاینه کند (به نام معاینه تحت بیهوشی).

اگر فیستول پیدا شود، پزشک شما ممکن است بخواهد آزمایش‌های بیشتری را انجام دهد تا ببیند آیا این بیماری با بیماری کرون، یک بیماری التهابی روده مرتبط است یا خیر. حدود 25 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون دچار فیستول می شوند. از جمله این مطالعات می توان به آزمایش خون، اشعه ایکس و کولونوسکوپی اشاره کرد.

کولونوسکوپی روشی است که در آن یک ابزار انعطاف پذیر و روشن از طریق مقعد وارد روده بزرگ می شود. تحت آرام‌بخشی آگاهانه، نوعی بی‌حسی سبک، انجام می‌شود.

درمان فیستول مقعدی چیست؟

جراحی تقریباً همیشه برای درمان فیستول مقعدی ضروری است. این جراحی توسط جراح کولون و رکتوم انجام می شود. هدف از جراحی، ایجاد تعادل و حذف فیستول است. در عین حال محافظت از عضلات اسفنکتر مقعد است که در صورت آسیب می تواند باعث بی اختیاری شود.

فیستول هایی که در آن عضله اسفنکتر درگیر نیست یا کمی درگیر است، با فیستولوتومی درمان می شوند. در این روش، پوست و ماهیچه روی تونل باز می شود تا از یک تونل به یک شیار باز تبدیل شود. این به مجرای فیستول اجازه می دهد تا از پایین به بالا بهبود یابد.

در مورد فیستول پیچیده تر، جراح ممکن است مجبور شود از مخصوصی به نام ستون قرار دهد که حداقل به مدت 6 هفته در محل باقی می ماند. پس از قرار دادن ستون، عمل دوم تقریباً درمان برای همیشه انجام می شود.

فیستولوتومی

یک روش فلپ پیشرفته (فیستول با یک فلپ یا تکه‌ای از بافت که از رکتوم گرفته شده است، مانند یک درب تله پوشانده می‌شود) یا

روش لیفت (پوست بالای فیستول باز می شود، عضلات اسفنکتر پخش می شوند و فیستول بسته می شود).

یک روش جدید درمان فیستول های بیماری کرون تزریق سلول های بنیادی به فیستول است. جراح کولورکتال شما در مورد تمام گزینه های شما قبل از جراحی به شما می گوید و در نهایت بهترین آن را انتخاب خواهد کرد.

جراحی و درمان فیستول معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود، به این معنی که بیمار می تواند در همان روز به خانه برود. بیمارانی که تونل های فیستول بسیار بزرگ یا عمیق دارند ممکن است مجبور شوند مدت کوتاهی پس از جراحی در بیمارستان بمانند. برخی از فیستول ها ممکن است نیاز به چندین عمل جراحی برای از بین بردن فیستول داشته باشند.

آیا درمان بعدی برای فیستول مقعدی لازم است؟

اکثر فیستول ها به خوبی به جراحی پاسخ می دهند. پس از جراحی، جراح شما ممکن است توصیه کند که ناحیه آسیب دیده را در یک حمام گرم که به عنوان حمام سیتز شناخته می شود استفاده کنید و به مدت یک هفته از رژیم غذایی حاوی فیبر کافی ها و یا ملین های مدفوع استفاده کنید.

از آنجایی که ممکن است پس از جراحی نیز کمی درد یا ناراحتی در ناحیه داشته باشید، پزشک معمولاً برای کاهش ناراحتی شما، بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین را تزریق می کند و ممکن است قرص های ضد درد تجویز کند. اگر مواد افیونی تجویز شود، معمولاً برای مدت بسیار کوتاهی استفاده می شود.

اگر آبسه و فیستول به درستی درمان شوند و بهبود پیدا کنند، احتمالا عود نمی کنند.

کلینیک هموروئید دکتر علی آریایی ارائه کننده کلیه خدمات درمان فیستول با روش سرپایی و با لیزر است. طول درمان و دوره نقاهت در درمان لیزری فیستول بسیار کوتاه است. در این روش شما می توانید پس از 3-4 روز به زندگی عادی خود برگردید.