سریال یاغی اقتباسی از رمان سالتو

به نظر من تقریبا اکثر فیلم ها و سریال هایی که از نمایشنامه ها و یا رمان ها اقتباس میشوند بسیار موفق اند. حداقل برای من نشانه ی این هستند که اصطلاحا در قصه آب بندی نشده و قصه قوی و کار شده است.

فیلم و سریال های اقتباسی همیشه به دل من نشسته اند. به عنوان مثال فیلم اینجا بدون من، گاو خونی، یا نمونه های خارجی مثل فیلم دزیره یا فیلم های ابر قهرمانی.

شخصیت ها قبلا توسط یک نویسنده زبر دست پرداخته و پخته شده اند به همین دلیل است که آنها را باور میکنیم و سرنوشت آنها مثل یک عضو خانواده برایمان مهم میشود. همیشه قبل از فیلم و سریال طرفدار رمان بوده ام و معتقدم برای فرو رفتن در یک قصه و شناخت و همزاد پنداری با شخصیت ها، رمان ها به طرز دیوانه واری کارکرد بهتری نسبت به فیلم ها دارند. اما حالا میگویم فیلم های اقتباسی هم میتوانند نه به اندازه خواندن رمان اما به شکل قابل توجهی من را به یک داستان فرو ببرند.


نمونه های موفق ایرانی اخیر مثل زخم کاری با اقتباس از"مکبث" شکسپیر و رمان "بیست زخم کاری" و سریال یاغی با اقتباس از رمان "سالتو" بیشتر از آثار اخیر نمایش خانگی به دل من نشسته اند. حتی در مقایسه با جیران که با اقتباس از یک داستان واقعی است! اما گویا درون مایه رویدادی کافی و اطلاعات کافی برای شخصیت پردازی ها وجود نداشته که این چنین از شخصیت ها و داستان دوریم و انگار به اندازه فاصله تاریخی داستان از دور به آن نگاه میکینم.

اما برویم سراغ سریال یاغی و نوشته ی بهروز افروز منش. این سریال که دل ببیندگان عادی و حرفه ای سینما را بدست آورده از رمان سالتو نوشته ی بهروز افروز منش اقتباس شده است. چند خطی از این رمان:

""ما از آلمان مواد شیمیایی را که بهش می‌گفتند کیمیا، می‌بردیم افغانستان. از آنجا هروئین به ایران، اروپا و آمریکا بار می‌زدیم. از آمریکا و گاهی هم کلمبیا کوکائین می‌آوردیم ایران و از ایران حشیش می‌فرستادیم دبی و قطر. گاهی هم شیشه به مالزی، قبرس یا تایلند که تازه مد شده بود. بیشتر این‌ها با نقشه‌های سیا انجام می‌شد؛ مرد آرام و ساکتی که عاشق رنگ‌های جیغ بود، پیپ می‌کشید و اوقات بیکاری با موچین موهای گوشش را مثل یک آدم وسواسی می‌کند. ژستش با یک استاد دانشگاه هنر مو نمی‌زد اما خطرناک‌ترین آدمی بود که در تمام عمرم دیده‌ام. همیشه خونسرد بود و استاد فاسد کردن ساز و کارهای قانونی.

این وسط من نقش پیک را بازی می‌کردم؛ کسی بودم که پیغام‌ها و نقشه‌ها را جابه‌جا می‌کردم. کم کم فهمیدم که این هم ایده سیا بوده که کمتر کسی شک می‌کند به ورزشکاری که با زانوبند و کلاه و دستکش توی شهر دوچرخه سواری می‌کند.""

اگر سریال یاغی را ندیده اید میتوانید در سایت سبز پندار با هزینه ای کم و در انواع کیفیت ها به لینک های قانونی دانلود قسمت جدید یاغی دست پیدا کنید.