شرکت و انواع آن
شرکت و انواع آن از نهاد شرکت های تجاری از قانون تجارت بلژیک و فرانسه گرفته شده و با تصویب اولین قانون تجارت ایران در سال 4-1303 وارد نظام حقوقی ایران شده است، بدون اینکه تعریفی از شرکت تجاری در این قانون و قانون جایگزین اون یعنی قانون تجارت در سال 1311 ارائه بشود.
شرکت های تجاری همیشه به وسیله عقد قرارداد به وجود میان و دارای شخصیت حقوقی هستد.
طبق قانون تجارت، شرکت و انواع آن همه شرکت های تجاری دارای شخصیت حقوقی و ثبت این شرکت ها الزامی و تابع همه مقررات قانونی ثبت شرکت ها هستند.
مرحوم دکتر منصور صقری شرکت تجاری رو اینطوری تعریف می کنه:
شرکت عهدی است که به وسیله دو یا چند شخص توافق می کنند آوردههایی رو به منظور تقسیم منافع احتمالی، مشترکاٌ مورد تجارت قرار دهند.
ثبت انواع شرکت های تجاری
شرکت تجاری قراردادی است به موجب آن یک یا چند نفر توافق میکنند سرمایه مستقلی رو که از جمع آورده های آنها تشکیل میشود، ایجاد کنند و به مؤسسهای که برای انجام مقصود خاصی تشکیل میشوذ ، اختصاص دهند و در منافع و زیان های احتمالی حاصل از به کارگیری سرمایه سهیم شوند
در قانون ثبت انواع شرکت ها شرکت های تجاری به اشکال مختلفی در آمده اند. در قوانین مربوط به شرکت ها، شرکت های سهامی، ضمانتی و نسبی و مختلط در نظر گرفته شده بود که در قوانین بعدی تغییراتی در ماهیت انواع شرکت های تجاری به وجود اومد. بدون در نظر گرفتن اقسام شرکتها در قانون تجارت، میتونیم شرکت ها رو براساس میزان مسئولیت شرکا، تابعیت شرکت ها و یا موضوع شرکتها به اقسام مختلف تقسیم بندی کنیم.