وقتی روی این پست کلیک کردید تا مطالعه‌اش کنید به احتمال خیلی زیاد تصمیم گرفتید وبلاگی برای خودتان راه بیاندازید. شاید همین الان هم یک بلاگر باشید شاید هم بخواهید برای اولین بار دست به این کار بزنید اما شروع این کار با شک و تردید ِ زیادی همراه هست.
حتماً سؤالات بسیاری دارید که به دنبال جواب آن‌ها هم هستید اما اگر از من بپرسید فقط یک سؤال هست که بالاترین میزان اهمیت رو دارد.
قبل از اینکه وبلاگ خودتان رو استارت بزنید لطفاً این سؤال رو از خودتان بپرسید:
آیا این کار رو برای سود رساندن به شخص دیگری انجام می‌دهید؟
البته که هیچ اشکالی ندارد بلاگری رو برای کسب سود شخصی راه‌اندازی کنید اما امکان نداره دست به استارت وبلاگ بزنید و به فکر مخاطبتان نباشید.
شاید بگید:"من که مخاطبی ندارم – کسی وبلاگ من رو نمیخونه". شما هرگز نمیدونید کسی که به مانیتورش (کوچک یا بزرگ) نگاه میکنه دقیقاً داره چه چیزی رو میبینه. کسی که نمی‌شناسیدش در حال مطالعه‌ی نوشته‌ی شماست حالا شاید آماری که دریافت می‌کنید حتی به صفر نزدیک باشه.
من کاملاً موافق راه‌اندازی وبلاگ هستم، اگر به منظور تخلیه فکری یا گفتن حرفاتون وقتی جایی برای شما نیست باشه. اما اگر وبلاگ می‌زنید تا به درآمد برسید ، مشهور بشید و یا هر هدف دیگری که دارید – بهتر اینکه مخاطبین خودتان رو اولین اولویت و ارجحیت خودتان قرار بدید. اگر این کار انجام نشه به هیچ هدفی نمی‌رسید.
مخاطبین رو بالاترین ارجحیت بذارید تا خیلی زود متوجه بشید افرادی هم هستند تنها چیزی که براشون اهمیت داره مطالعه نوشته‌های شماست و با کمی گذشت زمان، نوشته‌های شما که فکر می‌کردید کسی نگاهشون هم نمیکنه حالا به روتین یک سری افراد تبدیل شده و این وظیفه شماست تا این روتین رو مداوم، جذاب و مفید نگه دارید (اگر به دنبال جامعه مخاطب بزرگ‌تری هستید).
ولی راستش خواننده‌های شما برای شخص خودتان ارزشی قائل نیستند بلکه اون‌ها بیشتر به فکر خودشان هستند که مطالب شما رو میخونن. از این اصل دور نشیم که شما به دنبال رشد وبلاگ خودتان هستید تا به اهدافی که برای خودتان مشخص کردید برسید. اما نباید مهم‌ترین بخش وبلاگ نویسی رو دست‌کم بگیرید: افرادی که براشون می‌نویسید. خوانندگانی که به دنبال آموختن، کسب اطلاعات، سرگرم شدن یا هر چیز دیگری هستند. آن‌ها اولویت شما هستند. حالا آن‌ها به زندگی شما تبدیل می‌شوند. اگر شما به نفع آن‌ها مطلبی نمی‌نویسید اصلاً نباید وبلاگی داشته باشید.
خب شاید یکی الآن بپرسه من هم میتونم داستان‌های کوتاه یا اشعارم رو پست کنم؟ بله! شما در تلاش هستید تا افراد بیشتری اثر شما رو مطالعه کنند، اما شما چیزی به مردم می‌دید برای مطالعه، شما باعث رشد میزان مطالعه می‌شوید. (اگر صحیح است عدد 1 را فشار دهید).
نظرتان راجع‌به انتشار تجربه‌هاتون چیه؟ البته که اگر ب قصد انگیزه بخشیدن و یا الهام دادن به افراد باشه من کاملاً موافقش هستم.
هر چیزی که پست می‌کنید باید باید باید به نفع خواننده‌تون باشه. شاید وبلاگ شما روزی هزاران خواننده نداشته باشه اما باید صفحات اندکی اما جذاب و مفید در میان انبوهی از وبلاگ‌ها و سایت‌هایی باشه که همگی از شما مشهورتر هستند. اما بدانید تا زمانی که خواننده را اولویت خود قرار می‌دهید رشد وبلاگ شما هرگز متوقف نخواهد شد. زمان بگذارید و پاسخ خوانندگان خود را بدهید. اگر متوجه چیزی نشده‌اند راه‌حل بدید آن‌قدر این کار را انجام دهید تا بر اون مسئله تسلط پیدا کنند. بخواهید که خواننده‌ی شما فرد بهتری باشد. تمام تلاشتان بر همین اصل استوار باشد.
اگر جامعه مخاطبی را هدف قرار دادید، اگر میخواهید به اشخاصی به روشی کمک کنید، وبلاگ نویسی برای شماست اما نه نوشتن. یادتون باشه.
برگردانی از مگ داول