مراحل تولید لباس در کارخانه های بزرگ تولید پوشاک چیست؟
در این مطلب یک کارخانه تولید پوشاک بررسی می گردد تا دریابیم چگونه یک قطعه لباس آماده می شود و چه نوع کارهایی نیاز است تا طرح رویایی شما به دست آید. بنابراین برای دستیابی به اطلاعات کامل در مورد فرآیند تولید پوشاک، یک تولیدی بزرگ لباس در اروپای شمالی مورد ارزیابی قرار می گیرد. بدون دانش پیشین در مورد نحوه کار صنعت تولیدی مانتو ، ممکن است این مطلب کمی شما را دچار سردرگمی کند. افرادیکه برای اولین بار با کارخانه های تولید لباس کار می کنند، غالبا از تأخیرها، زمان تدارک طولانی یا کمبود انعطاف پذیری کارخانه در هنگامیکه یک برند خواستار تغییرات لحظه آخری است، ناراضی هستند.مشاهده مراحل تولید پوشاک به شما کمک خواهد کرد تا این فرآیند را درک کنید و انتظارات خود را به درستی بیان نمایید. این کار شما را قادر می سازد تا رابطه بهتری با تولید کنندگان لباس برقرار کنید. هر کاری با یک طرح اولیه آغاز می گردد، سپس یک مجموعه اطلاعات فنی (tech pack) یا تصویر CAD ساخته می شود. بهترین کار این است که مراحل پیش از تولید را تکمیل کنید و با یک طراح و سازنده مجموعه اطلاعات فنی کار نمایید تا برای تبدیل ایده هایتان به یک تصویر فنی و ساخت برگه مشخصات (spec sheet) به شما کمک کنند. سپس CADها را به یک سازنده الگو بدهید تا الگوها را برای شما برش زند. در آخر این الگوها را به تولید کننده تحویل دهید.
۱- الگوهای کاغذی و دیجیتالی
تولید کننده لباس شاید عنوان کند که برای ساخت نمونه و تولید مناسب، الگوهای کاغذی باید دیجیتالی شوند، زیرا برخی از کارها را نمی توان توسط الگوهای کاغذی انجام داد. در دنیای مدرن دیجیتالی، نگه داری از الگوهای دوخت تنها در یک پوشه (فایل) به جای کاغذ معنادار خواهد بود. سازندگان الگو، الگوهای کاغذی را می گیرند و آنها را بر روی تابلوی بزرگی قرار می دهند که دیجیتایزر (digitiser) نامیده می شود. این کار سازنده الگو را قادر می سازد تا الگوهای کاغذی را وارد سیستم خود کند. معمولا کارخانه ها از نرم افزارAssyst برای این کار استفاده می کنند. هر بخش از الگو توسط یک وسیله دستی اندازه گیری می شود که این وسیله از موقعیت هر نقطه الگو عکس می گیرد. این کار در سرتاسر الگو تا زمانیکه همه اطلاعات جمع‌آوری شود و الگو در نرم افزار ظاهر گردد، انجام می شود. این مرحله یک فرآیند زمان بر است، زیرا برخی از لباس ها ده ها قسمت دارند.۲- دسته بندی الگوها پس از دیجیتالی سازی
وقتی الگوها در سیستم سازنده الگو قرار دارد، نقص ها و بخش های ناصاف به راحتی می توانند تنظیم و درست شوند. سازنده الگو با استفاده از الگوهای دیجیتالی می تواند با دقت تغییرات ظریف را انجام دهد. تنظیمات همه اندازه ها باید در زمان حقیقی مجسم و بررسی شوند. ضمناً اگر نمونه های تولید شده تأیید گردید، همین مجموعه از الگوها بعدا برای اندازه های دیگر نیز به کار خواهد رفت.۳- طراحی نقشه به منظور آماده‌سازی الگوها برای تولید
مرحله بعد به چاپ الگوها بر روی یک پلاتر (plotter) اختصاص دارد. برای این کار، متخصص کارخانه باید طرح یک نقشه مناسب را آماده کند و همه قسمت‌های الگو را با ترتیب معینی با توجه به طول پارچه، عرض رول، و کل مواردی که باید با توجه به اندازه ها تنظیم شوند، طراحی و با آن طرح هماهنگ نماید. به دلیل اینکه الگوها در این مرحله در سیستم قرار دارند، این کار سریعاً انجام می شود، سپس نرم‌افزاری که برای طراحی نقشه به کار می رود، تنظیم مطلوب شکل های هندسی (الگوها) را طبق معیار و اندازه ها برای بهترین استفاده از پارچه و کاهش مصرف آن نشان می دهد. اگرچه نرم افزار این کار را به خوبی به پایان می رساند، اما هنوز فضایی برای پیشرفت وجود دارد.یک متخصص خوب می تواند طرح های ارائه داده شده توسط نرم افزار حرفه ای را بهبود بخشد. طرح ها تا زمانیکه متخصص کارخانه مطمئن شود که کاملاً بی‌نقص هستند، باید تغییر کند. معمولا بازده استفاده بهینه از پارچه حدود ۷۰-۸۰% است. با اختلاف بیشتر در اندازه ها و میزان بیشتری از بخش های کوچک تر الگو برای تولید، بازده همیشه بیشتر خواهد بود. توجه داشته باشید که مصرف پارچه برای دوخت یک نمونه و برای تولید عمده از همان مورد می تواند تفاوت بسیاری داشته باشد.
۴- برش پارچه
وقتی الگوها توسط پلاتر از طریق طرح پیش کامپایلر چاپ می شوند، کارگران آماده هستند تا پارچه را برش زنند. الگوها بر روی یک کاغذ مخصوص که به پارچه مستقیماً می چسبد، پرینت گرفته می شوند، بنابراین هنگام انجام برش چیزی تکان نمی خورد و نمی لغزد. هنگامیکه برش آغاز گردید، شاید متوجه شوید که بخش اولیه به طور دستی قیچی شده است، اما بعدا تیغه های ظریف تری با تجهیزات ویژه آن را ترمیم می کنند.غالباً نمونه ها به طور دستی برش می خورند، در حالیکه برای تولید عمده این فرآیند قدری تفاوت وجود دارد. انواع مشابهی از پارچه ها بر روی یکدیگر مانند لایه های کیک قرار می گیرند و برش می خوردند. تولید کنندگان پارچه عنوان می کنند که ترکیب و ضخامت پارچه تعیین می نماید که آنها می توانند با یکدیگر بریده شوند یا خیر. برای مثال کتان و ویسکوز نمی توانند همزمان برش بخورند. پارچه های گوناگون نسبت به برش، واکنش های مختلفی نشان می دهند و شاید مقدار کج شدگی بیشتری داشته باشند، بنابراین نتیجه یکدست نخواهد بود. به این دلیل است که وقتی حتی ۱% تفاوت در ترکیب وجود دارد، یک روش برش دیگر مورد نیاز است. در این مرحله، پارچه های لایه لایه بسیاری بریده شده اند و آماده مرحله بعد هستند.
۵- ایجاد مجموعه ای برای خیاط‌ها
هنگامیکه برش تکمیل شد، همه قطعات برش خورده در مجموعه هایی قرار می گیرند. برای بهینه سازی تولید، عملیات های مشابه گروه بندی می شوند، بنابراین مردم می توانند با سرعت بیشتری کار یکسانی را بارها انجام دهند و تدریجا در زمان تولید صرفه جویی نمایند. این کار مثل حالت مسواک زدن روزانه است که با گذشت سال ها می توان به تکنیک مؤثرتری برای انجام آن دست یافت.