ایروین دیوید یالوم (/ˈɜːrvɪn ˈjæləm/؛ زادهٔ ۱۳ ژوئن ۱۹۳۱) یک روانپزشک اگزیستانسیال آمریکایی است که استاد ممتاز روانپزشکی در دانشگاه استنفورد و همچنین نویسنده داستان‌های تخیلی و غیرداستانی است. اروین یالوم در واشنگتن دی سی به دنیا آمد. حدود پانزده سال قبل از تولد او در ایالات متحده، والدین یهودی یالوم از روسیه مهاجرت کردند (اگرچه کشور مبدأ آنها لهستان بود) و در نهایت یک فروشگاه مواد غذایی در واشنگتن دی سی افتتاح کردند. یالوم بیشتر دوران کودکی خود را در خانه خانوادگی بالای خواربارفروشی و در یک کتابخانه محلی به خواندن کتاب گذراند. پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان، به دانشگاه جورج واشنگتن و سپس دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون رفت.
پس از فارغ التحصیلی با مدرک کارشناسی از دانشگاه جورج واشنگتن در سال 1952 و دکترای پزشکی از دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون در سال 1956، دوره کارآموزی خود را در بیمارستان Mount Sinai در نیویورک و رزیدنتی خود را در کلینیک فیپس بیمارستان جانز هاپکینز در نیویورک به پایان رساند. بالتیمور و آموزش خود را در سال 1960 به پایان رساند. پس از دو سال خدمت ارتش در بیمارستان عمومی تریپلر در هونولولو، یالوم کار آکادمیک خود را در دانشگاه استنفورد آغاز کرد. او در سال 1963 به عضویت هیئت علمی منصوب شد و طی سال‌های بعد ارتقاء یافت و در سال 1968 به سمت مدیریت اعطا شد. اندکی پس از این دوره، او برخی از پایدارترین کمک‌های خود را با تدریس در مورد روان‌درمانی گروهی و توسعه مدل روان‌درمانی وجودی خود انجام داد.
نوشته‌های او در روانشناسی وجودی بر آنچه او به‌عنوان چهار «داده‌شده» وضعیت انسانی می‌گوید: انزوا، بی‌معنای، مرگ‌پذیری و آزادی، تمرکز دارد و راه‌هایی را مورد بحث قرار می‌دهد که در آن فرد انسان می‌تواند به این نگرانی‌ها به شکلی عملکردی یا ناکارآمد پاسخ دهد. .
در سال 1970، یالوم تئوری و عمل روان درمانی گروهی را منتشر کرد و در مورد ادبیات تحقیق پیرامون روان درمانی گروهی و روانشناسی اجتماعی رفتار گروهی کوچک صحبت کرد. این کار به بررسی نحوه عملکرد افراد در یک زمینه گروهی می‌پردازد، و چگونه اعضای گروه درمانی از گروه مشارکت او سود می‌برند.
یالوم علاوه بر نویسندگی علمی و غیرداستانی خود، تعدادی رمان نیز تولید کرده و تکنیک های نوشتن را نیز آزمایش کرده است. در هر روز کمی نزدیکتر می شود یالوم از یک بیمار دعوت کرد تا درباره تجربه درمان بنویسد. این کتاب دارای دو صدای مجزا است که در بخش های متناوب به تجربه یکسان نگاه می کنند. آثار یالوم به عنوان کتاب درسی دانشگاهی و خواندن استاندارد برای دانشجویان روانشناسی استفاده شده است. دیدگاه جدید و منحصر به فرد او از رابطه بیمار/مشتری به برنامه درسی در برنامه های روانشناسی در مدارسی مانند کالج عدالت کیفری جان جی در شهر نیویورک اضافه شده است.
یالوم به حفظ یک مطب خصوصی پاره وقت ادامه داده و تعدادی مستند ویدیویی در مورد تکنیک های درمانی نوشته است. یالوم همچنین در مستند Flight from Death در سال 2003، فیلمی است که رابطه خشونت انسانی با ترس از مرگ را بررسی می‌کند و به تأثیرات ناخودآگاه مربوط می‌شود. موسسه روان درمانی اروین دی. یالوم که او با پروفسور روتلن جوسلسون آن را اداره می کند، برای پیشبرد رویکرد یالوم به روان درمانی تلاش می کند. این ترکیب منحصر به فرد از ادغام فلسفه بیشتر در روان درمانی را می توان به عنوان روانشناسی در نظر گرفت.
او با نویسنده و مورخ مریلین یالوم ازدواج کرد که در نوامبر 2019 درگذشت. چهار فرزند آنها عبارتند از: ایو، متخصص زنان، رید، عکاس، ویکتور، روانشناس و کارآفرین و بن، کارگردان تئاتر.
وقتی نیچه گریست
کتاب رمان وقتی نیچه گریست نوشته اروین د یالوم است. دکتر برویر در قرن ۱۹ میلادی و در آستانه چهل سالگی است، او روانشناس و روان درمان‌گر است و به طبابت بیماران خویش مشغول است. معشوقه فردریش نیچه لوسالومه از دکتر برویر می‌خواهد بدون اینکه خود نیچه متوجه شود، درمان او را برعهده بگیرد. ملاقات عجیبی است فردریش نیچه در مقابل دکتر برویر گارد شدیدی دارد. حرف‌ها و کلمه‌ها بسیار حساس هستند. هر لحظه امکان دارد این ملاقات با یک خداحافظی سریع از سمت نیچه به‌پایان برسد. دکتر برویر تلاش می‌کند تا ارتباط خوبی برقرار کند. هوش و درایت دکتر برویر در این کار راهنمای او است و در نهایت او موفق می‌شود. نیچه دو سه بار از قبول درمان توسط دکتر برویر سرباز می‌زند تا اینکه شبی به‌شدت بدحال می‌شود و در تنهایی دچار حملات شدید میگرنی می‌شود. در ادامه‌ی این مسیر دکتر برویر با ذکاوت خود سعی می‌کند از ناامیدی‌های زندگی خودش برای نیچه بگوید. برای او درددل کند و حتی کار را به‌جایی می‌رساند که خود را به‌عنوان بیماری روانی جا می‌زند و از نیچه درخواست کمک می‌کند.
این رمان برای علاقه‌مندان به کتابهای روانشناسی مفید است.