اگر به شعر های زیبا علاقه داشته باشید حتما شعرهایی از مولانا خوانده‌اید. استاد عشق است.
ذوق روی ترشش بین که ز صد قند گذشت
گفت بس چند بود گفتمش از چند گذشت
چون چنین است صنم پند مده عاشق را
آهن سرد چه کوبی که وی از پند گذشت
تو چه پرسیش که چونی و چگونه است دلت
منزل عشق از آن حال که پرسند گذشت
یکی از اشعار عاشقانه مولانا
بود بازرگانی او را طوطیی
در قفس محبوس زیبا طوطیی
چون که بازرگان سفر را ساز کرد
سوی هندستان شدن آغاز کرد
هر غلام و هر کنیزی را ز جود
گفت بهر تو چه آرم گوی زود
هر یکی از وی مرادی خواست کرد
جمله را وعده بداد آن نیک مرد
گفت طوطی را چه خواهی ارمغان
کارمت از خطه هندوستان
گفتش آن طوطی که آنجا طوطیان
چون ببینی کن ز حال من بیان
کان فلان طوطی که مشتاق شماست
از قضای آسمان در حبس ماست
از مثنوی معنوی
مثنوی معنوی از بهترین کتاب‌های ادبیات عرفانی کهن فارسی و حکمت پارسی پس از اسلام است که از ۲۶٬۰۰۰ بیت و ۶ دفتر تشکیل شده. این کتاب در قالب شعری مثنوی سروده شده‌است؛ که در واقع به همین دلیل عنوان کتاب نیز می‌باشد. مولوی در این مثنوی مجموعه‌ای از اندیشه‌های فرهنگ ایرانی دینی را جمع کرده است. آخرین داستان مثنوی معنوی، با مرگ مولانا ناتمام ماند. دفتر ششم مثنوی به همین دلیل دفتری ناتمام است.