غرور و تعصب، اثر زیبا و ماندگار جین آستن، داستانی زییا از عشق، غرور و پیشداوریهایی است که عشق را آلوده میکنند. از غرور و تعصب بارها، فیلمهای سینمایی و سریالهایی ساخته شده که آن را در تمام دنیا محبوب کرده است. یکی از معروفترین نسخههای آن سال ۲۰۰۵ با بازی کیرا نایتلی (در نقش «الیزابت») و مَتیو مَکفادین (در نقش «آقای دارسی») بودهاست. نسخه کلاسیک آن هم با بازی لارنس اولیویه ساخته شد. سال ۲۰۰۴ هم بالیوود برمبنای این کتاب، فیلم عروس و تعصب را با بازی آیشواریا رای ساخت.
در ادامه بخش هایی از کتاب غرور و تعصب را بخوانید.
البته، تکبّر و غرور کاملاً با هم فرق دارند، هر چند این واژهها هم معنا به کار میروند. شخصی ممکن است بدون داشتن تکبّر، مغرور باشد و غرور، برداشت ما از خودمان است و تکبّر، برداشتی است که دیگران در مورد ما دارند."
مری استعداد و سلیقه چندانی نداشت اما از مطالعه کتاب کمالاتی به دست آورده بود که باعث فضل فروشی و رفتار خودپسندانهاش میشد و همین رفتارها مانعی بود که نتواند در زمینههای دیگر پیشرفت کند.
آقای کالینز آدم معقولی نبود و این نقص ذاتی، کمی با تعلیم و تربیت و معاشرت بهبود یافته بود. بیشتر عمرش تحت حمایت و راهنمایی پدر خسیس و بیسوادش سپری شده بود و گرچه عضو یکی از دانشگاهها بود، روابط محدودی داشت و دوستیها و آشناییهای مفیدی برقرار نکرده بود. همانطور که پدرش تربیتش کرده بود رفتاری کاملاً متواضعانه داشت، اما حالا خودبینی حاصل از سبک مغزی، بیهوده زندگی کردن و احساسات حاصل از رفاه غیر قابل انتظار و زودهنگام این تواضع را بیاثر میکرد.
"به نظر من، غرور یک ضعف عمومی است و با توجه به مطالبی که خواندهام، معتقدم که این یک ویژگی کاملاً متداول است و طبیعت انسانی خیلی به آن تمایل دارد و تعداد کمی از ما، به خاطر وجود این ویژگی یا هر ویژگی دیگری که ممکن است به طور واقعی یا فرضی در ما باشد، تمایلی نداریم که از خود راضی و مغرور باشیم. البته، تکبّر و غرور کاملاً با هم فرق دارند، هر چند این واژهها هم معنا به کار میروند. شخصی ممکن است بدون داشتن تکبّر، مغرور باشد و غرور، برداشت ما از خودمان است و تکبّر، برداشتی است که دیگران در مورد ما دارند."
"به نظر من، غرور یک ضعف عمومی است و با توجه به مطالبی که خواندهام، معتقدم که این یک ویژگی کاملاً متداول است و طبیعت انسانی خیلی به آن تمایل دارد و تعداد کمی از ما، به خاطر وجود این ویژگی یا هر ویژگی دیگری که ممکن است به طور واقعی یا فرضی در ما باشد، تمایلی نداریم که از خود راضی و مغرور باشیم. البته، تکبّر و غرور کاملاً با هم فرق دارند، هر چند این واژهها هم معنا به کار میروند. شخصی ممکن است بدون داشتن تکبّر، مغرور باشد و غرور، برداشت ما از خودمان است و تکبّر، برداشتی است که دیگران در مورد ما دارند."