سانتریفوژ وسیله ای است که از آن برای چرخاندن مواد با سرعت زیاد استفاده می‌شود. دانشمندان به طور معمول دستگاه سانتریفوژ را برای منفصل کردن ذرات جامد از یک مایع یا تقسیم مخلوط مایعات به اجزای گوناگون آن به کار می‌گیرند. مخلوط را داخل لوله‌ای قرار می‌دهند که به صورتی جای داده شده است که با چرخش دستگاه، به سمت بیرون از مرکز حرکت می‌کند و به حالت افقی قرار می‌گیرند.
لوله ها با جداکننده های مختلف نتایج یکسان را در تمام پارامترها نشان دادند. به همین ترتیب ، همبستگی های خوبی در بین لوله هایی که شرایط مختلف سانتریفیوژ بر روی آنها اعمال شده است ، پیدا شد. پنجاه درصد دامنه ها بین 0.99 و 1.01 قرار دارند. فقط 3.6 درصد از نتایج آزمون های آماری خارج از سطح معنی داری p <0.05 قرار داشتند که کمتر از 5 درصد پیش بینی شده بود. این نشان می دهد که دورریزها نتیجه تغییرات تصادفی و تعداد زیادی آزمایش آماری انجام شده است. علاوه بر این ، ما دریافتیم که داده های ما برای از دست دادن یک آزمون مغرضانه (خطای بتا) با احتمال 0.10 تا 0.05 در اکثر پارامترها کافی است.
در این صورت ، نیروی گریز از مرکز می‌خواهد که مخلوط را برخلاف مرکز سانتریفوژ براندو از این نقطه دور کند و ذرات یا مایع سنگین تر بیش تر به طرف خارج (یا ته مخلوط) رانده می‌شوند. زمانیکه سانتریفوژ از حرکت باز می‌ایستد، مواد به همین حالت غیر مخلوط می‌مانند. خون و دیگر نمونه‌های بیولوژیکی را معمولاً توسط دستگاه سانتریفوژ جدا می‌کنند.
اثر زمان سانتریفیوژ نمونه های خون هپارینیزه بر روی نتایج شیمی بالینی و ایمونولوژی به ندرت مورد مطالعه قرار گرفته است. دستورالعمل WHO 15 دقیقه زمان سانتریفیوژ را بدون ذکر هرگونه نشریه علمی پیشنهاد کرده است. زمان سانتریفیوژ تأثیر قابل توجهی در زمان چرخش دارد.
