سانتریفیوژ به انگلیسی : (Centrifugus) به معنای نیروی گریز از مرکز که مواد را از به طور دو فاز از هم جدا میکند. در این دستگاه محفظه‌ای که مواد جداشدنی در آن جای دارد به طور معمول به کمک یک موتور با سرعت به دور یک محور میچرخد.
سانتریفوژ وسیله ای است که از آن برای چرخاندن مواد با سرعت بالا استفاده می‌شود.
دانشمندان معمولاً دستگاه سانتریفوژ را برای جدا کردن ذرات جامد از یک مایع یا تقسیم مخلوط مایعات به اجزای گوناگون آن به کار میگیرند.
اصول کلی کار مخلوط را درون لوله‌ای قرار میدهند تا با چرخش دستگاه محلول دو فاز شود،.زمانیکه دستگاه با کمک نیروی گریز از مرکز به سوی بیرون از مرکز حرکت میکند و بحالت افقی قرار میگیرند. در این حالت، نیروی گریز از مرکز میخواهد که مخلوط را برخلاف مرکز سانتریفوژ سوق دهد و از این نقطه دور کند و ذرات یا مایع سنگین تر بیشتر به طرف بیرون (یا ته مخلوط) رانده میشوند. هنگامی که سانتریفوژ از حرکت باز می‌ایستد، مواد به همین حالت دوفاز باقی میمانند. خون و دیگر نمونه‌های بیولوژیکی را معمولاً به وسیله دستگاه سانتریفوژ جدا میکنند.
اساس کار سانتریفوژها :هر گاه جسمی با سرعت مشخصی حول یک مرکز با محور دوران کند نیرویی در جسم متحرک و در سوی عمود بر راه دوران و به سمت بیرون از مرکز ایجاد می‌گردد. که به نیروی فراگریز یا نیروی گریز از مرکز موسوم است که اندازه آن از رابطه F=MRW2 که در آن R شعاع دوران M جرم جسم و V سرعت خطی و (w) سرعت زاویه‌ای است بدست می‌آید.
دستگاه سانتریفوژ آزمایشگاهی دارای محفظه‌ای شامل هد و باگتهای مختلف است که با استفاده از یک موتور با سرعت متفاوت دور یک محور میچرخند و این جریان چرخش مواد را بصورت دو فاز از هم جدا میکند