محاربه
هرگونه تلاش برای برهم زدن ثبات جامعه به عنوان یکی از جرایم علیه امنیت عمومی و امنیت عمومی طبق قوانین ایران، جرم محاربه است. در این مقاله می خواهم تعریفی کوتاهی از جرم محاربه و تفاوت آن با جرایم رایج فساد فی الارض ارائه دهم .
ریشه شناسی کلمه محاربه «جنگ» است و در اصل به معنای «محرومیت» و اسارت است.
محاربه در فقه به معنای تهدید با سلاح است. طبق قانون، هرکس مال دیگری را علناً و به زور تصرف یا تصرف کند، محارب است.
در ماده 279 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 استفاده از سلاح برای تعرض، یا ارعاب افراد به نحوی که موجب اغتشاش در محیط شود، محاربه نامیده شده است.
جنایت محاربه
جرایم مجاربی بر اساس ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، جنایت محاربه جرمی است که در آن استفاده از سلاح به منظور جان، مال یا ناموس یا تحریک به رعب و وحشت انجام شود. به گونه ای که باعث ایجاد اضطراب در محیط می شود. اگر به محیطی ناامن منتهی شود، مرتکب این جنایت هستید. بنابراین اگر مرتکب به هر دلیلی به این نتیجه نرسد، رزمنده محسوب نمی شود.
مثلاً شخصی به قصد دزدی وارد مغازه می شود، اسلحه ای به دست می گیرد و محصولات فروشگاه را می دزدد. این رفتارها باعث ایجاد اضطراب در محیط نمی شود و رفتار افشا نمی شود. بنابراین، او یک محارب نیست. با این حال، شما می توانید به جنایاتی مانند تحریک به جنگ، ارعاب، سلاح های غیرقانونی و سرقت مسلحانه محکوم شود .
این نکته بعداً در ماده 279 توضیح داده شده است، کسی که به خاطر شخصی با اسلحه رفتار می کند جنبه عمومی ندارد و افرادی هم هستند که در مقابل مردم اسلحه به دست نمی گیرند و آنها را محروم نمی کنند. امنیت او به دلیل معلولیت محارب محسوب نمی شود.
استفاده از سلاح در جنایات محاربی نیز به معنای نمایش عمومی است. در این حالت، مهاجم همیشه مجبور نیست از سلاح خود برای شلیک استفاده کند. فقط عمومی کردنش کافیه به همین دلیل است که این محارب است که اسلحه را به مکان های عمومی می آورد و شما را می ترساند حتی اگر شلیک نکنید.
شرایط ارتکاب جرم مجاربه
شرایط ارتکاب جنایات ارتکاب این جنایت مستلزم داشتن سلاح و قصد خاصی برای آسیب رساندن به جان، مال یا ناموس یک فرد است. مثلاً فردی که از ترس دیگران به هوا شلیک می کند را نمی توان فرمانده جنگ دانست. اما اگر قصد اصلی شخصی دزدی و بلند کردن اسلحه برای آن منظور باشد، اگر بداند که اعمال او باعث سلب امنیت از مردم می شود، ترسو محسوب می شود. همه مقامات امنیت عمومی به عنوان جنگ سالار عمل می کنند.
مجازات جنایت مجاربه
طبق ماده 282 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 مجازات محارب اعدام، به صلیب کشیدن، قطع دست راست و پای چپ و نفی بلد است.نفی بلد به معنای تبعید و صلب به معنای صلیب کشیدن است ، اما این مجازات اکنون منسوخ شده و قضات در مورد آن حکم نمی‌کنند. این مربوط به تعیین این است که کدام یک از این مجازات ها برای جنایت دشمن مناسب است.
تفاوت بین فساد فی الارض و محاربه
قانونگذار در ماده 286 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، جرم افساد فی الارض را افساد فی الارض دانسته و می گوید: آهسته آتش و تخریب، انتشار مواد سمی، میکروبی و خطرناک، ایجاد یا حمایت از مراکز فساد و فحشا به نحوی که نظم عمومی، بی ثباتی و یا به سلامت جسمانی افراد یا عموم مردم آسیب وارد کند.
حریم اموال یا گسترش فساد یا فحشا. او در درجه اول به عنوان مفسد زمین در نظر گرفته می شود و قرار است سکوت کند. مفهوم بخش 286 بسیار گسترده است و بسیاری از اعمال مجرمانه را در بر می گیرد. ویژگی مهم این جرم دامنه و پیامدهای فعالیت مجرمانه است.
برای اطلاعات بیشتر به سایت تیم وکلای کارپردازان مراجعه نمایید .