تاریخچه دانشگاه هاروارد

قدیمی ترین دانشگاه ایالات متحده آمریکا که این روز ها به نام دانشگاه هاروراد شناخته می­شود در گذشته در هنگام تاسیس با نام دانشگاه نو یا دانشکده در شهرک نو ثبت شده بود هدف آن عمدتا آموزش روحانیون بود. اما در ۱۳ مارس سال ۱۶۳۹ یک کشیش به نام جان هاروارد وصیت کرد نیمی از دارایی اش و کل کتابخانه اش به دانشگاه اهدا شود. به پاس تشکر از او و قدردانی از کمک مالی و معنوی با ارزش وی، نام دانشگاه را به هاروارد تغییر دادند.


دانشگاه  هاروارد
دانشگاه هاروارد


تاریخچه دانشگاه هاروارد

مدت کوتاهی پس از شروع جنگ جهانی دوم، وظیفه آموزش روحانیون برای شرکت رزمی به دانشگاه هاروارد محول شد. با توجه به فوریت وضعیت جنگ، تعداد دانش آموزان هاروارد از ۷۵ نفر به ۴۵۰ نفر افزایش یافت و کلاس های آموزشی به ۶ جلسه در هفته افزایش یافت تا دانش آموزان پس از آموزش های لازم بتوانند در جنگ به کمک دیگر نیرو ها بروند.

در هنگام تأسیس هاروارد تحت حمایت کلیسا بود، اگرچه به طور رسمی به هیچ نهاد مذهبی وابسته نبود اما بیشتر دانشجویان آن را روحانیون تشکیل می­داد. به تدریج دانشگاه هاروارد به تدریج مستقل شد، ابتدا از کنترل روحانیون و بعداً از کنترل سیاسی خارج شد تا اینکه در سال ۱۸۶۵ فارغ التحصیلان دانشگاه شروع به انتخاب اعضای هیئت مدیره کردند. چارلز دبلیو الیوت در دوران تصدی طولانی خود به عنوان رئیس دانشگاه هاروارد (۱۸۶۹–۱۹۰۹) هاروارد را به یک موسسه با نفوذ و سطح بالا تبدیل کرد.

در سال ۱۹۱۰، دانشگاه هاروارد رنگ قرمز را به عنوان رنگ برند دانشگاه انتخاب کرد. این انتخاب رنگ در اواسط دهه ۱۸۰۰ آغاز شد زمانی که دو دانشجو در تیم قایقرانی دانشگاه هاروارد به همه اعضای تیم روسری قرمز دادند تا مردم بتوانند راحت تر آنها را شناسایی و تشویق کنند. به همین دلیل لوگو دانشگاه هاروارد، قرمز رنگ است.

https://mmconsultingfirm.com/fa/دانشگاه-هاروارد/