مزایا و معایب زندگی آپارتمان نشینی

زندگی در آپارتمان ها به سرعت در حال افزایش است. آپارتمان در واقع مجموعه ای از چند واحد است که در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و افرادی در آن ساختمان و خانه ها در کنار یکدیگر مشغول به زندگی هستند. به دلیل تقاضای بالای افراد به آپارتمان نشینی و زندگی مدرن، لازم دیدیم در مورد مزایا و معایب زندگی در آپارتمان صحبت کنیم:


مزایای خانه های آپارتمانی

فراهم شدن محیط اجتماعی شایسته برای تربیت بهتر کودکان: در آپارتمان ها افراد ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند. خانواده ها به طورطبیعی شبکه روابط اجتماعی خود و فرزندانشان را گسترش می دهند و آنها به عضوی از یک خانواده بزرگ تبدیل می شوند

ارتباطات: به دلیل ارتباطات نزدیک عاطفی که بین ساکنین آپارتمان بوجود میآید افراد در کارها به کمک یکدیگر شتافته و همه مشتاقند که از کودکان یکدیگر مراقبت کنند.

ایجاد حس مسئولیت پذیری و همکاری: هر شخصی همواره حق انتخاب بین زندگی خصوصی در واحد مسکونی خود یا شرکت در فعالیت های اجتماعی را در فضاهای عمومی مجموعه دارد. زندگی در اینگونه مجموعه ها حس همکاری داوطلبانه و مسوولیت پذیری اجتماعی را به خوبی ترویج می کند.

استفاده بهینه از زمین بر پایه حداقل سطح اشغال و تراکم جمعیت بالا: در پی استقبال از خرید آپارتمان هزینه های بسیاری کاهش می یابد، از جمله نظافت خیابان ها به دلیل کم شدن وسعت شهر، تامین روشنایی و… نزدیک شدن مراکز تفریحی و عمومی به دلیل اینکه منازل مسکونی سطح کمتری از شهر را اشغال می کنند.

استفاده از مناظر زیبای اطراف و دورنمای شهر: نیز از منافع آپارتمان نشینی است که به ساکنان خود عرضه می دارد.

معایب زندگی در آپارتمان:

محدودیت فضا: معمولا آپارتمان ها فضای کوچک و بهینه شده ای دارند و به دلیل همین فضای کوچک انجام بسیاری از فرآیند ها مانند ایجاد دکوراسیون خاص در خانه امکان پذیر نیست یا نمی توان ایده خاصی در مورد آن داشت.

سر و صدا: اصولا دیوارهایی که بین دو واحد آپارتمانی هستند یا سقف بین دو خانه بسیار نازک هستند و سبب می شود تا سروصدای زیادی بین دو یا چند واحد رد و بدل شود.

نامناسب برای خانواده های پر بچه: آپارتمان برای خانواده های بچه دار ایده آل نیست زیرا والدین برای عدم ایجاد مزاحمت برای سایر همسایه ها از بازی بچه ها در درون واحدهای مسکونی جلوگیری می کنند. این محدودیت کودکان را از حرکات طبیعی مورد نیازشان محروم می کند که در نتیجه سبب به وجود آمدن رفتارهای غیراجتماعی گوشه گیری و تماشای بیش از حد تلویزیون در آنها خواهد شد.

تفاوت فرهنگی: برخی خانواده ها با همان ذهنیت زندگی سنتی در خانه های حیاط دار، وارد زندگی در آپارتمان شدند و هنوز با فرهنگ زندگی در آپارتمان آشنا نیستند یا آموزش ندیده اند.، مثلا با بلند صحبت کردن، زیاد کردن صدای رادیو و تلویزیون یا گذاشتن کفش ها مقابل پاگرد پله ها، حمل زباله بدون سطل در حالی که شیرابه های آن روی پله ها می ریزد، برگزاری مهمانی های پر سر و صدا و… باعث سلب اسایش همسایه ها می شوند.

قوانین آپارتمان نشینی

باید ها و نبایدهای اپارتمان نشینی:

  1. از ساعت یک تا 4 بعدازظهر و 9 شب تا 9 صبح روز بعد ایجاد سر و صدای غیر متعارف ممنوع است و فقط باید صدای رادیو، تلویزیون در این ساعت ها قابل شنیدن باشد.
  2. اگر کف آپارتمان سنگ، سرامیک یا چوب است باید حداقل 75 درصد با قالی یا موکت پوشانده شود تا هنگام راه رفتن و کشیدن اجسام صدا ایجاد نکند.
  3. اگر فردی خودروی خود را در پارکینگ دیگری قرار دهد و با هشدارهای مداوم صاحب پارکینگ، خودروی خود را خارج نکند. مالک می‌تواند به طور کاملاً قانونی از او شکایت کند و مراحل مربوطه را طی کند و با توجه با قانون با شخص برخورد شود.
  4. چنانچه مواردی مانند آب دادن از سقف و خرابی یا گرفتگی لوله را مشاهده کردید، هزینه ی تعمیرات این خسارت ها بر عهده واحد طبقه بالایی شما می باشد.