خر، الاغ یا درازگوش (Equus africanus asinus) جانوری اهلی از خانوادهٔ اسبیان است. خر وحشی آفریقایی جد وحشی خرهای اهلی است. این حیوان حدود ۵۰۰۰ سال پیش در مصر یا بین‌النهرین اهلی شد. انسان‌ها از این حیوان بیشتر برای بارکشی استفاده می‌کنند. در ایران قبلاً در روستاها خیلی خر پرورش داده می‌شد اما الان جمعیت خرها در ایران در حال کم شدن است. جمعیت خران دنیا به بیش از ۴۰ میلیون رأس می‌رسد. خر در فرهنگ عامیانه بسیاری از کشورها نماد حماقت و لجاجت است.
یک خر میانه اندام حدود یک متر بلندی تا ناحیهٔ شانه دارد، اما نژادهای گوناگون آن اندازه‌های متفاوتی دارند. خرهای سیسیلی تنها ۶۱ سانتیمتر قد می‌کشند، در حالی که خرهای آمریکایی با بلندای ۱۶۷ سانتیمتر هم دیده شده‌اند. رنگ خرها از سفید تا خاکستری یا سیاه گوناگون است. خرها هرچند از اسبها کندروتر هستند اما گامهای استواری دارند و درکشیدن بارهای سنگین در راه‌های دشوار توانا هستند. قاطر حیوان دورگه‌ای است که از جفتگیری خر نر و اسب ماده زاده می‌شود و قدرت بارکشی آن بسیار بیشتر از خر و اسب است. از جفتگیری نریان و ماده خر نیز «یابو» زاده می‌شود که در انگلیس به آن hinny می‌گویند.
تغذیه
خرها دستگاه گوارش نیرومندی دارند که قادر به هضم موارد خوراکی زبر است. گوارش خرها از اسبها موثرتر است و یک خر نسبت به یک اسب با وزن و قد برابر به غذای کمتری نیاز دارد. میزان غذای مورد نیاز یک خر حدوداً ۱٫۵ درصد وزن بدن او علوفه است.
در مورد تغذیه مناسب برای خرها اختلاف نظر است. بعضی معتقدند که تنها کاه (به ویژه کاه جو) همراه با چریدن در تابستان و یونجه خشک در زمستان برای تغذیه خرها کافیست و تمام مواد غذایی مورد نیاز ایشان از این طریق تأمین می‌شود. اما برخی دیگر افزودن دانه‌های غلات به غذای خرها را توصیه می‌کنند و برخی نیز تغذیه خرها با کاه را اشتباه می‌دانند.
اقتصادی
خر برای حداقل ۵۰۰۰ سال به عنوان یک حیوان کاری استفاده شده‌است. از بیش از ۴۰ میلیون خر در جهان، حدود ۹۶ درصد در کشورهای در حال توسعه هستند، جایی که از آن‌ها اساساً به عنوان حیوانات باری یا برای کارهای کشیدنی در جابجایی یا زراعت استفاده می‌شود. بعد از انسان، خر ارزانترین نیروی کار در زراعت است
میدان جنگ
در طول جنگ جهانی اول جان سیمپسون کرکپاتریک، یک برانکاردبر بریتانیایی که برای لشکر مشترک نیوزیلندی و استرالیایی خدمت می‌کرد و ریچارد الکساندر «دیک» هندرسون از لشکر بهداری نیوزیلند از خرها برای نجات سربازان آسیب دیده از میدان نبرد گالیپولی استفاده کردند
به گفتهٔ نویسندهٔ غذایی، متیو فورت، خرها در ارتش ایتالیا استفاده شده بودند. تفنگداران چخماقی کوهستان هر یک، یک خر برای حمل ادوات جنگیشان داشتند که در شرایط اضطراری حیوان می‌توانست خورده شود.[۹]
همچنین خرها برای حمل مواد منفجره در درگیری‌هایی شامل جنگ در افغانستان و غیره استفاده شده‌ان
«یک خر زنده در حال لگد زدن به یک شیر مرده»، طراحی‌شده توسط توماس نَست، مجلهٔ هفتگی هارپر، ۱۹ ژانویهٔ ۱۸۷۰
سیاست
حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا و حزب خران کردستان عراق
اندرو جکسون یکی از اولین رهبران برجستهٔ حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا بود. دشمنان او نام او را به «جک‌اس» به عنوان یک اصطلاح مضحک از یک حیوان نفهم تحریف کردند. اما دموکرات‌های آمریکا از پیامدهای آن استقبال کرده و آن را برگزیدند، از این رو خر به یک نشان ماندگار و بسیار شناخته شده و نیمه رسمی برای حزب دموکرات تبدیل شد. بیشترین تأثیر ماندگار آن از کارتون‌های ۱۸۷۰ توماس نَست در مجلهٔ هفتگی هارپر می‌آید
در کردستان عراق نیز رهبران حزب خران کردستان عراق بر این باورند که خر موجودی بی‌آزار و زحمت‌کش است از این رو خر را محترم‌تر از شیر می‌دانند. در این باره می‌توان به مقایسه‌ای توسط عمر کلول دربارهٔ نام نایاب خَردِل با نام رایج شیردل اشاره کرد.
رای خرکی به رای دادن بدون حساب و کتاب که بر اساس صلاحیت نامزدهای انتخابات نباشد نیز رای خرکی گفته می‌شود.
با تشکر