طراحی لباس از جمله فعالیت هایی است که با پیشرفت های مداوم و سریع خود مدها و طرح های متعددی را به میان مصرف کنندگان می آورد و فعالیت های صنعتی را افزایش میدهد. این روند توقف ناپذیر به طور مداوم سبب گرایش و سپس بی میلی مشتری به نوع خاصی از طرح ها شده و با پیشبرد سریع این چرخه، استفاده از منابع و سپس تولید زباله را افزایش میدهد.
به همین سبب است که بسیاری صنعت مد را از قاتلان طبیعت میشناسند. اما چاره ی این امر چیست؟
طراحان با کسب شناخت کافی از جامعه میتوانند لباس هایی طراحی کنند که در هر دوره ی زمانی همچنان زیبا و خواستنی به نظر رسیده و توجه مشتری را به خود جلب کنند. در این صورت میل آن ها به خرید مجدد لباس و یا دور انداختن کالاهای قبلی کاهش می یابد و محصولات پیشین همچنان مورد استفاده قرار میگیرند.
از سوی دیگر گرایش مجدد به مدل های قدیمی و الهام گرفتن از آن ها نیز میتواند تا حدودی روند فوق را کند نماید.
در هر دو مورد فوق اهمیت برخورداری از آموزش های کافی در مراکز تحصیلی و دوره طراحی لباس میتواند نسل تازه ی طراحان را به سمت دوستی با محیط زیست سوق دهد.
