اثرات باقی مانده از زخم ها
اسکار در واقع راهکار طبیعی بدن برای درمان و جایگزینی سلول‌های مرده یا آسیب دیده پوست است. وقتی فردی صدمه می‌بیند بدن برای بازسازی بافت آسیب دیده، بافت را به صورت ناقص ترمیم می‌کند که اسکار نامیده می‌شود. اسکارها در نتیجه صدمات، جراحی‌ها، عفونت عمل‌های جراحی، صدمات یا التهاب بافت‌ها، نیش حشرات، تاتوها، پیرسینگ، آبله‌مرغان یا آکنه‌ها شکل می‌گیرند. حتی ماهیچه‌های قلب بعد از حملات قلبی، بافت‌های اسکار ایجاد می‌کنند! در هر جایی از بدن ممکن است ایجاد شوند و درمان اسکار امکان‌پذیر است. در ادامه می خواهیم به علل و درمان جای زخم در اصفهان و دیگر شهرها و روش های درمانی که در این بین وجود دارد بیشتر بپردازیم.
چگونه می توان اسکار پوست را کوچک کرد؟
متخصصان پوست می‌گویند میزان کوچک شدن جای اسکارها به :
سن، وضعیت کلی سلامت و درمان‌های گذشته شما
شدت و علائم خود اسکار
نوع و محل اسکار
میزان تحمل شما برای به کارگیری شیوه‌های درمانی
نظر و ترجیح شما
بستگی دارد.
بعضی‌ها محل اسکار را با آرایش پنهان می‌کنند؛ اما برخی اسکارها با به کارگیری شیوه‌های درمانی خاص برطرف می‌شوند. اگرچه این روش‌های درمانی می‌توانند جای اسکار را بهبود دهند، اما نمی‌توانند آن‌ها را به طور کامل از بین ببرند.
قبل از اینکه بحث درمورد اسکار را ادامه دهیم باید بگوییم که برخی افراد ممکن است استریا و اسکار را به جای هم استفاده کنند. استریا به ترک‌های پوستی ناشی از چاقی، لاغری و بارداری گفته می‌شود و همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم اسکار به جای زخم، سوختگی و جراحات گفته می‌شود. درمان استریا و از بین بردن جای زخم و جراحات امکان پذیر است اما نه به این معنی که کاملا از بین می‌روند بلکه فقط بهبود می‌یابند و ظاهر بهتری پیدا می‌کنند.
تفاوت بین روش‌های متفاوت برای درمان جای سوختگی:
بعضی اسکارهای غیرطبیعی‌اند و بعد از درمان دوباره ظاهر می‌شوند. اسکار انواع مختلفی دارد از جمله :
اسکارهای برآمده یا کلوئیدی:
این اسکارها معمولا زخیم، دایره‌ای شکل و خوشه‌ای غیرعادی از بافت زخم هستند که در اطراف یک زخم پوستی شکل می‌گیرند. آن‌ها در مقایسه با قسمت عادی پوست، رنگ قرمزتر و تیره‌تری دارند.کلوئیدها از کلاژنی تشکیل می‌شوند که بدن بعد از اینکه زخمی درمان شد، تولید می‌کند. این اسکارها می‌توانند هرجایی از بدن ظاهر شوند اما معمولا در سینه، شانه ، کمر و گوش ایجاد می‌شوند.
بروز اسکار کلوئیدی در افراد با پوست تیره و افراد بین 10 تا 30 سال شایع‌تر است. اسکارهای کلوئیدی ممکن است تا یک سال بعد از ضربه به پوست ایجاد شوند.
اسکار هایپرتروفیک:
اسکارهای هایپرتروفیک مشابه اسکارهای کلوئید هستند اما رشد آن‌ها با نقوص پوست محدود می‌شود و ممکن است درمان آن‌ها نتیجه بهتری داشته باشد. این اسکارها نیز ممکن است قرمز به نظر برسند و معمولا زخیم و بزرگ هستند. اسکارهای هایپرتروفیک معمولا طی هفته‌ها و بعد از صدمه پوستی شروع به گسترش می‌کنند ولی از محدوده زخم فراتر نمی‌روند.
اسکارهای گود یا حفره‌ای:
برخی اسکارها به علت شرایط پوستی خاص مثل آکنه یا آبله ایجاد می‌شوند و می‌توانند ظاهر گود یا حفره‌ای روی پوست ایجاد کنند. این اسکارها اغلب با نام اسکارهای آتروفیک یا یخی نیز شناخته می‌شوند و گاهی حتی بر اثر از دست دادن چربی یا جراحت‌ها ایجاد می‌شوند و لیزر درمانی یکی از بهترین راه‌های درمان اسکار گود یا حفره‌ای است.
اسکار انقباضی یا کوتاه شدن یک عضله:
اسکارهای انقباضی معمولاً در اثر صدمات سوختگی ایجاد می‌شوند تا به بهبود حرکت در نواحی آسیب دیده کمک کنند. وقتی بخش وسیعی از پوست آسیب ببیند یا از بین برود، انقباض‌های پوستی رخ می‌دهند که در نتیجه منجر به بروز اسکار می‌شوند. تشکیل اسکار باعث کشیده شدن لبه‌های پوست و منجر به تنگ شدن برخی نواحی پوست می‌شود. کاهش اندازه پوست می‌تواند بر ماهیچه‌ها، مفاصل ، تاندون‌ها اثر گذاشته و حتی منجر به کاهش حرکت شود.