نایلون نوعی ازپلیمرمصنوعی است که بر پایه پلی آمیدهای آلیفاتیک می باشد.در اصل این نوع ماده قابلیت تولید به صورت الیاف ، فیلم و اشکال گوناگون را دارد .پلیمرهای نایلونی قابلیت این را دارند که با مواد مختلفی ترکیب شوند.مواد جدید قابل مصرفی را تولید نمایند. نایلون از مواد اولیه پلی اتیلنی سبک و یا همان LDPE تشکیل شده است.جنسشان نرم و انعطاف پذیر است و دارای شفافیت وروشنایی می باشد.
در سال 1938اولین بارازنایلون در جهت تولید مسواک های نایلونی استفاده شد. در سال 1939 در جهت تولید جوراب های زنانه مورد استفاده قرار گرفت . در نمایشگاه جهانی در نیویورک به عموم مردم معرفی شد . تولیدات در جنگ جهانی اول نیز برای استفاده در چتر نجات رواج پیدا کرد و بسیار پر کاربرد بود.
امروزه هم نایلون ها کاربرد های تجاری زیادی دارند ودر صنایع مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند.به عنوان مثال درصنعت نساجی برای تولید پارچه و الیاف،در صنعت کفپوش،صنایع بسته بندی،صنعت خودرو سازی،تجهیزات برقی و … اما برای مصارفی همانند تره بار و میوه فروشی ها مناسب نمی باشد.می توان برای موارد مصرف این نمونه به لباس فروشی ها ، داروخانه و این دسته از مشاغل اشاره کرد .
نایلکس
نایلکس یکی دیگرازمحصولات پلاستیکی بسیار کاربردی است که بر پایه پلی اتیلن می باشد.جنس نایلکس به نسبت خشک بوده و با دست زدن به آن صدای نسبتا بیشتری تولید می کند.همچنین نایلکس ها شفافیت نایلون را نداشته و کمی مات به نظر می رسد.همین خواص سبب شده که نایلکس قدرت تحمل وزن های بسیار بالاتری را داشته باشد.
علت افزودن پلی اتیلن سبک به ماده اولیه، نرم، شفاف، براق و دوخت پذیر شدن این محصول پلاستیکی است. یکی از تفاوت های اصلی نایلکس با نایلون، در همین ترکیبات است. یعنی تولید نایلون برخلاف نایلکس، بر پایه پلی اتیلن سبک انجام می پذیرد.محصولاتی که ازاین پلاستیک تهیه می شوند.
مانند: کیسه زباله، دستکش پلاستیکی، سفره یکبار مصرف و انواع نایلکس های فروشگاهی است. نایلکس های فروشگاهی درانواع دسته بندی، دسته رکابی ودسته موزی موجود می باشند.
تفاوت نایلون و نایلکس
هر دو از الیاف مصنوعی که بر پایه پلی اتیلن است تهیه می شوند . دارای کاربردهای فراوانی در صنایع مختلف می باشند . اما این دومحصول با یکدیگر تفاوت هایی نیز دارند. تفاوت های اصلی این دورا می توان در سه دسته قرار داد که عبارتند از:
۱. مواد تشکیل دهنده: نایلون بر پایه پلی اتیلن سبک (LDPE) تولید می شود. در حالی که ترکیبات سازنده نایلکس شامل ۸۰% پلی اتیلن سنگین (HDPE) و تنها ۲۰% پلی اتیلن سبک است. علت افزودن پلی اتیلن سبک به ترکیبات نایلکس این است که قابلیت کشش و دوخت شدن داشته باشد.
۲. ظاهر: ساده ترین راه تشخیص این دو از هم توجه به ظاهر آن هاست. نایلون نرم، شفاف و براق بوده و از انعطاف پذیری خوبی برخوردا است.اما نایلکس خشک ومات بوده است. نسبت به نایلون سختی و شفافیت کمتری دارد. یک آزمایش ساده جهت درک تفاوت نایلون ونایلکس توجه به صدای آن ها هنگام مچاله شدن است. در صورت مچاله شدن، نایلون با صدای کمتر و نایلکس با صدای بیشتری همراه است و اصطلاحا خش خش می کند.
۳. کاربرد: نایلکس به دلیل خاصیت کشسانی، قدرت تحمل وزن بالاتری داشته باشد. جهت استفاده در اصنافی که با محصولات نسبتا سنگین وزن سر و کار دارند (مانند تره بار و میوه فروشی) مناسب است. اما نایلون بیشتر جهت حمل کالاهای سبک در فروشگاه ها (مانند بوتیک و داروخانه) استفاده می شود.