موضوع مالیات بر عایدی سرمایه/ تدبیری خوب یا یک فاجعه؟!

از دی ماه امسال مجلس موضوع مالیات بر عایدی سرمایه را در دستور کار خود قرار داده اما برخی کارشناسان با اجرای آن بدین شکل موافق نیستند.


به گزارش شهر بورس، موضوع مالیات بر عایدی سرمایه که مدتی است مطرح شده موافقان و مخالفینی دارد، موافقان معتقدند این کار بازارهای سفته بازی را هدف قرار می‌دهند و عده‌ای هم با این مساله مخالف هستند.


نوید خاندوزی، کارشناس ارشد بازار سرمایه در خصوص لزوم گسترش فعالیت صندوق‌های بخشی گفت: در پاسخ به این سوال که چرا عده‌ای با موضوع مالیات بر عایدی سرمایه که بازارهای سفته‌بازی را هدف قرار می‌دهد و از آنها مالیات دریافت می‌کند مخالف هستند، می‌توان گفت که در بازار سرمایه، باید ابزارهای متنوع و متعددی برای هر نوع ریسک و افراد با ریسک‌پذیری‌های مختلف وجود داشته باشد تا اشخاص بتوانند پول خود را مثلا به جای سرمایه‌گذاری در بازارهای ملک، در صندوق املاک و مستغلات سرمایه‌گذاری کنند.


وی افزود: اگر فرد ریسک پذیری بالایی دارد، باید صندوق‌های متعدد با بازدهی بالا برای جذب این افراد ایجاد شود، مثلا بورس با دادن مجوز ایجاد صندوق‌های بخشی تنوع صندوق‌ها را بالا ببرد که سهامداران خاص بتوانند، در صنایع مختلف حضور پیدا کنند. (به عنوان مثال سرمایه‌گذاری که قصد دارد پرتفوی خود را در صنعت غذایی شکل دهد یا در یک مجموعه در گروه محصولات پتروشیمی با ریسک نرخ ارز، سرمایه خود را پوشش دهد)


بیشتر بخوانید: تحلیل تکنیکال شرنگی | آخرین بروزرسانی 22 دی ماه


خاندوزی تصریح کرد: لازمه این موضوع، این است که سازمان بورس و اوراق بهادار، ابزار مذکور را در اختیار افراد مختلف قرار دهد تا نهادهای مالی بتوانند این خدمات را به سرمایه‌گذاران ارائه دهند و جای خالی بازارهای سفته‌بازی به خوبی پر شود.


این کارشناس بازار سرمایه اظهار داشت: نکته مهم، نبود تجربه در حوزه صندوق‌های بخشی است و مدل‌های موفقی از سایر صنایع ایجاد کنیم. به عنوان مثال، ما به صندوق بخشی پتروشیمی، دارویی و سیمانی بسیار امیدوار هستیم و جای خالی آن در بازار احساس می‌شود. سازمان بورس و اوراق بهادار نیز باید مجوزهای بیشتری را در این حوزه صادر کند تا سرمایه‌گذار با دید وسیع‌تر و به کمک ابزارهای بیشتر در بازار حضور پیدا کند.


خاندوزی تاکید کرد: سرمایه‌گذاری در صندوق‌های بخشی، نوعی سرمایه‌گذاری غیرمستقیم نیز به شمار می‌رود. البته این انتظار وجود دارد که این صندوق‌ها به شکل تخصصی در بازار فعالیت کنند و انتظار بازار این است که مطالعه و دقت متولیان صندوق‌های بخشی بیشتر شود تا بهترین و بهینه‌ترین حالت ممکن را برای آنها پیاده کنند و جذب سرمایه انجام دهند. به نظر می‌رسد که جای خالی این صندوق‌ها بیش از پیش در بازار احساس می‌شود و با گذشت زمان، این موضوع بیشتر به چشم می‌آید. فکر می‌کنم بازار به تدریج باید با تجربیات جدید مواجه شود که این صندوق‌ها، بخشی از آن هستند. البته در موارد دیگر، صندوق‌های اهرمی و ابزارهای دیگر نیز می تواند جز آن باشد.