اگر ابزار مناسبی به کودکان داده نشود، می توانند راه خلاقیت هنرهای تجسمی را از دست بدهند.
چطوری گل می کشی؟ آیا شبیه گل مروارید با مرکز زرد و حلقه ای از گلبرگ های بلند است؟ شاید یک ساقه با یک برگ؟
یکی از نکات شگفت‌انگیز همه‌گیری کووید-19، تعداد افرادی بود که به هنرهای تجسمی روی آوردند تا وقت خود را اشغال کنند و ذهن خود را در حین قرنطینه ارتقاء دهند.
رسانه‌های اجتماعی مملو از افرادی بود که هر روز دست خود را در طراحی و نقاشی، آبرنگ و مجسمه‌سازی تلاش می‌کردند، در حالی که هنرمندان در سراسر جهان تخصص خود را به صورت آنلاین و اغلب رایگان، با آموزش‌ها و دوره‌های آموزشی برای مبتدیان ارائه می‌دادند.
دکتر گای لیندسی، می‌گوید دیدن این همه بزرگسال که دوباره هنرهای تجسمی را پذیرفته‌اند، الهام‌بخش بود.
پژوهش دکتر لیندسی که یک معلم پیش دبستانی 22 ساله بود که در سال 2018 با مدرک دکترا از دانشکده آموزش فارغ التحصیل شد، بر این تمرکز کرده است که چگونه به مربیان دوران کودکی کمک کند تا اعتماد هنری خود را کشف کنند و آنها را قادر سازد تا توانایی های هنری دانش آموزان خود را پرورش دهند.
اگر ارتباط با هنرهای تجسمی در اوایل کودکی به درستی توسعه یابد، نیازی نیست که به یک ناهنجاری تبدیل شود که افراد در شرایط شدید، مانند یک بیماری همه گیر به آن روی بیاورند، بلکه به ستون فقرات خلاقیت و بیان فرد تبدیل شود.
دکتر لیندسی می گوید: "مزایای هنرهای تجسمی مادام العمر است. هنرهای تجسمی حد و مرزی ندارند. این هنر مردم را قادر می سازد با مواد بازی کنند، افکار خود را بیان کنند، مشکلات را حل کنند و احساسات را درک کنند."
"برای کودکان، هنر راهی برای انتقال ایده های آنهاست. می تواند به همان اندازه که در مورد رشد شناختی و حل مسئله باشد، در مورد غوطه ور شدن خود در فرآیند هنرسازی باشد."
"بسیاری از بزرگسالان در سنین پایین اعتماد به نفس هنری خود را از دست می دهند. اغلب به این دلیل است که به آنها گفته شده است که این کار را اشتباه انجام می دهند یا این که بزرگسالان آن تجربه را برای کودک به دست می گیرند. در حدود سن شش سالگی، کودکان شروع می کنند که به آثار و نقاشی‌های خود بسیار انتقادی نگاه کنند، و این سنی است که بسیاری از تجربه هنرهای تجسمی لذت نمی‌برند."
به عنوان مثال، به خانه و گل فکر کنید. دکتر لیندسی توضیح می دهد که اینها یک طرح واره هستند، نمادی برای درک ما از کلمات "خانه" و "گل". کسانی که به هنرهای تجسمی اعتماد ندارند از این نمادها استفاده می کنند زیرا احساس راحتی بیشتری می کنند.
"وقتی به خانه یا گل فکر می کنیم، این همان چیزی است که به آن فکر می کنیم، طرح ساده خانه با پنجره های مربع و سقف مثلثی، یا آن گل اصلی که شبیه گل مروارید است. بخش مهم مغز دوست ندارد که باشد. ناراحت کننده است و بسیاری از مردم از نقاشی کردن می ترسند.
پس به کودکان انگیزه بدهید و آن ها را با ایده های نقاشی های خود تنها بگذارید و ببینید که چگونه خلاقیت و نبوغ آن ها، شاید تنها با یک نقاشی قشنگ ، پا به عرصه ظهور می گذارد.