رابط tput به سرور. در مقابل ، یک سرویس گیرنده چربی مانند رایانه شخصی منابع زیادی دارد و برای عملکردهای اساسی به سرور اعتماد نمی کند.
با کاهش قیمت رایانه ها و افزایش قدرت آنها از دهه 1980 به اواخر دهه 1990 ، بسیاری از سازمان ها محاسبات را از سرورهای متمرکز مانند رایانه های اصلی و مینی کامپیوترها به مشتری های چربی منتقل کردند. [11] این امر تسلط فردی بیشتر و بیشتری را بر منابع رایانه ای فراهم می کند ، اما مدیریت فن آوری اطلاعات پیچیده است. [10] [12] [13] در طول دهه 2000 ، برنامه های وب به اندازه کافی بالغ شدند تا بتوانند با نرم افزارهای کاربردی توسعه یافته برای یک ریز معماری خاص رقابت کنند. این بلوغ ، ذخیره سازی انبوه با قیمت مناسب تر و ظهور معماری سرویس گرا از عواملی بود که باعث ایجاد روند رایانش ابری در سال های 2010 شد. [14]
مقایسه با معماری نظیر به نظیر
علاوه بر مدل سرویس دهنده-سرور ، برنامه های محاسباتی توزیع شده اغلب از معماری برنامه peer-to-peer خدمات شبکه در تهران (P2P) استفاده می کنند.
در مدل سرویس گیرنده - سرور ، سرور اغلب به گونه ای طراحی شده است که به عنوان یک سیستم متمرکز عمل می کند که به بسیاری از سرویس گیرندگان خدمات ارائه می دهد. قدرت محاسبات ، حافظه و نیازهای ذخیره سازی یک سرور باید متناسب با حجم کار مورد انتظار مقیاس بندی شود. سیستم های تعادل بار و خرابی اغلب برای مقیاس گذاری سرور فراتر از یک ماشین فیزیکی واحد استفاده می شوند. [15] [16]
تعادل بار به صورت توزیع روشمند و کارآمد شبکه یا ترافیک برنامه در سرورهای متعدد در مزرعه سرور تعریف می شود. هر متعادل کننده بار بین دستگاه های سرویس گیرنده و سرورهای باطن قرار می گیرد ، درخواست های ورودی را به هر سرور موجود که قادر به تحقق آنها باشد ، دریافت و سپس توزیع می کند.
در یک شبکه نظیر به نظیر ، دو یا چند رایانه (همتا) منابع خود را جمع می کنند و در یک سیستم غیرمتمرکز ارتباط برقرار می کنند. همتایان گره های هم ارز یا توانمندی یک شبکه غیر سلسله مراتبی هستند. برخلاف کلاینت ها در شبکه کلاینت-سرور یا کلاینت-صف-مشتری ، همتایان مستقیماً با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. [نیاز به منبع] در شبکه های نظیر به نظیر ، الگوریتمی در پروتکل ارتباطات نظیر به نظیر بار را متعادل می کند و حتی همتایان با منابع متوسط می توانند به اشتراک گذاری بار کمک کنند. [نیاز به منبع] اگر گره ای در دسترس نباشد ، منابع مشترک آن تا زمانی که سایر همتایان آن را ارائه دهند در دسترس خواهد بود. در حالت ایده آل ، یک همکار نیازی به دستیابی زیاد ندارد زیرا سایر همسالان زائد هرگونه خرابی منابع را جبران می کنند. با تغییر در دسترس بودن و ظرفیت بار همتا ، پروتکل درخواست ها را تغییر مسیر می دهد.
هر دو سرویس دهنده-سرور و Master-slave به عنوان زیر مجموعه سیستم های توزیع شده نظیر به نظیر در نظر گرفته می شوند. [17]
همچنین ببینید
جلو و عقب به پایان می رسد
برنامه نویسی مدولار
الگوی مشاهده گر
الگوی انتشار – اشتراک
فناوری Pull
فن آوری فشار
تماس از راه دور
شماره تغییر سرور کاردلینی ، وی. کولاژانی ، م. یو ، پی اس (1999) "توازن بار پویا در سیستمهای وب سرور". محاسبات اینترنتی IEEE. موسسه مهندسان برق و الکترونیک (IEEE). 3 (3): 28–39. doi: 10.1109 / 4236.769420. ISSN 1089-7801.
"تعادل بار چیست؟ متعادل کننده های بار چگونه کار می کنند". NGINX 1 ژوئن 2014. بازیابی شده در 21 ژانویه 2020.
Varma ، Vasudeva (2009). "1: آغازگر معماری نرم افزار". معماری نرم افزار: رویکردی مبتنی بر مورد. دهلی: Pearson Education India. پ. 29. ISBN 9788131707494. بازبینی شده در 2017-07-04. توزیع شده Peer-to-Peer Systems [...] این یک سبک عمومی است که سبک های محبوب آن سبک سرویس دهنده-سرور و Master-slave است.