خدمات پسیو شبکه در تهران

آینده SDN

پل گورانسون ، چاک بلک ، در شبکه های تعریف شده توسط نرم افزار ، 2014

13.2.7 تراشه های سوئیچینگ فعال شده با SDN

در بخش 12.9.3 ، ما دو تلاش تجاری مداوم برای ساخت تراشه هایی را توصیف کردیم که از ابتدا طراحی شده اند تا از قابلیت پیشرفته OpenFlow پشتیبانی کنند. ما در بخش 13.1 ادعا کردیم که تا زمانی که چنین تراشه هایی از نظر تجاری در دسترس نباشد ، فلات بهره وری احتمالاً دست نیافتنی خواهد بود. علاوه بر تلاش های تجاری ذکر شده در بالا ، این یک زمینه فعال تحقیقاتی نیز می باشد. به عنوان مثال ، در [20] نویسندگان مدلی از یک واحد پردازش شبکه قابل برنامه ریزی 256 هسته ای را نشان می دهند. این تراشه بسیار قابل برنامه ریزی است و می تواند ماهیت و اندازه جداول جریان را که برای بهره برداری از ویژگی های OpenFlow 1.3 مورد نیاز است ، پشتیبانی کند. بحث اصلی [20] این است که چنین پردازشگر شبکه ای قابل برنامه ریزی می تواند تولید شود و همچنان دارای ویژگی های توان عملیاتی بالاتری است که معمولاً با تراشه های اترنت غیرقابل برنامه ریزی ساخته می شود. منطقی است که باور کنیم چنین تراشه 256 هسته ای در آینده ای نه چندان دور به صورت تجاری در دسترس خواهد بود. در [19] نویسندگان پردازنده قابل برنامه ریزی شبکه موجود با 256 هسته را توصیف می کنند. اگرچه این یک واحد پردازش عمومی است ، اما شواهدی از مقیاسی را که احتمالاً ASIC های چند هسته ای SDN در آینده نزدیک به خدمات پسیو شبکه در تهران دست می آورند ، فراهم می کند.

در بخش 13.2.6 ما یک طراحی ASIC اصلاح شده را توصیف کردیم که در انجام جستجوی جدول جریان مورد نیاز در پردازش جریان SDN ، از انرژی کمتری نسبت به ASIC سوئیچینگ موجود برخوردار است. پیشرفت دیگری در [21] ارائه شده است ، جایی که ترکیبی از یک ASIC و یک CPU محلی و حافظه محلی با قابلیت SDN می تواند برای رسیدگی به کاربردهای فعلی و در عین حال پیش بینی نشده از شمارنده های هر جریان برنامه ریزی شود. این یک مسئله مهم است ، زیرا نگهداری و استفاده از شمارنده ها بر اساس هر جریان بخشی اساسی از برنامه نویسی SDN است ، اما عدم توانایی در پیش بینی تمام برنامه های آینده این شمارنده ها ساخت همه آنها در طرح های ASIC را دشوار می کند. در [21] نویسندگان یک روش ترکیبی را توصیف می کنند که به موجب آن شمارنده های سخت افزاری در ASIC قابل برنامه ریزی هستند و ممکن است به اهداف مختلف و به جریان های مختلف اختصاص داده شوند. اطلاعات شمارنده عدد قانون تطبیق را با تعداد بایت بسته همسان ترکیب می کند. این اطلاعات به طور دوره ای در CPU محلی بارگذاری می شود ، جایی که شمارنده ها به شمارنده های OpenFlow با کاربردهای عمومی ترسیم می شوند. چنین سیستمی می تواند برخی از برنامه نویسی های سطح بالای شبکه را که در بخش 13.2.2 توصیف می کنیم ، فعال کند ، که به موجب آن نرم افزارهای پیچیده مبتنی بر مقدار بدست آمده می توانند مستقیماً در پردازنده مرکزی با هدف عمومی برنامه ریزی شوند.

در بخش 14.9.3 ، ما دو تلاش تجاری مداوم برای ساخت تراشه هایی را توصیف کردیم که از ابتدا طراحی شده اند تا از قابلیت پیشرفته OpenFlow پشتیبانی کنند. ما در بخش 15.1 ادعا کردیم که تا زمانی که چنین تراشه هایی از نظر تجاری در دسترس نباشد ، فلات بهره وری احتمالاً دست نیافتنی خواهد بود. بررسی اینکه کدام فروشنده ارائه می دهد چه نوع تراشه سوئیچینگ پیشرفته SDN در [50] موجود است. علاوه بر این تلاش های تجاری ، این یک زمینه فعال تحقیقاتی نیز می باشد. به عنوان مثال ، در [51] نویسندگان مدلی از یک واحد پردازش شبکه قابل برنامه ریزی 256 هسته ای را نشان می دهند. این تراشه بسیار قابل برنامه ریزی است و می تواند ماهیت و اندازه جداول جریان را که برای بهره برداری از ویژگی های OpenFlow 1.3 مورد نیاز است ، پشتیبانی کند. بحث اصلی [51] این است که چنین پردازشگر شبکه ای قابل برنامه ریزی می تواند تولید شود و هنوز دارای ویژگی های توان بالایی است که معمولاً با تراشه های اترنت غیرقابل برنامه ریزی ساخته می شود. منطقی است که باور کنیم چنین تراشه 256 هسته ای در آینده ای نه چندان دور به صورت تجاری در دسترس خواهد بود. در [52] نویسندگان یک پردازنده شبکه قابل برنامه ریزی موجود با 256 هسته را توصیف می کنند. گرچه این یک واحد پردازش با اهداف عمومی است ، اما این شواهدی از مقیاسی را که احتمالاً ASIC های چند هسته ای SDN در آینده نزدیک به دست می آورند ، فراهم می کند.