این بیماری، معمولا در سنین پایین شروع به پدید آمدن می کند و وابسته به تغییرات هورمونی تخمدان فرد در اوایل دوره ی نوجوانی است.
فیبروکیستیک، شامل نوعی از تغییرات بافتی می شود که در آن، کیست هایی پر از آب و یا مایعی دارای املاح خاص، در قسمت پستان، به وجود می آیند. در برخی از موارد این کیسه ها نرم و در سایر موارد، سفت و سخت هستند.
علت تشکیل این کیست ها، ترشح بیش از حد دو هورمون استروژن و پروژسترون است که از تخمدان زنان ترشح می یابند.
یکی از واضح ترین علائم این بیماری، حس کردن حرکت گلوله هایی در پستان است که در طول دوره ی پیش و حین عادت ماهیانه، دردناک می شوند و تورم می یابند.
از علائم شایع این بیماری، دردهای سیکلی یا دوره ای در بیمار است که گاهی همراه با ترشحاتی از نوک پستان هستند. این کیست ها، ممکن است با دست حس شوند؛ تغییر شکل دهند و یا به علت تغییرات هورمونی به طور موقت، ناپدید شوند.
در اکثر بانوان، در دوران پیش از قاعدگی، به علت نوسانات هورمونی، این کیست ها بزرگ تر می شوند و احساس درد و تورم را به همراه می آورند.
فرم خفیف فیبروکیستیک، تنها سبب درد در سینه در دوره ی پیش از قاعدگی می شود؛ اما در حالت متوسط آن، تعداد این کیست ها افزایش پیدا می کند و فرم کلی آنها، کوچک تر می شود؛ این کیست ها، با شروع دوره ی قاعدگی آب می شوند.
در فرم شدید این بیماری، کیست های بزرگ همراه با درد شدید در قفسه ی سینه به وجود می آیند، که ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشند.
فیبروکیستیک پستان، با توجه به این مورد که مایع موجود در کیست های تشکیل شده، آب صاف است یا خونی، به دو دسته تقسیم می شود.
در اقدام اولیه برای تشخیص بیماری، پس از مراجعه، پزشک به معاینه ی سینه ی بیمار می پردازد که بهترین زمان برای انجام این معاینه، 7 تا 10 روز پس از شروع سیکل ماهانه ی فرد است.
در این معاینه، هر دو پستان و همچنین زیر بغل بیمار، مورد آزمایش قرار می گیرند تا اطمینان حاصل شود که کیست های مربوطه، سرطانی نیستند. سپس، با توجه به سن بیمار، معمولا سونوگرافی پستان یا ماموگرافی در صورت لمس توده ی منفرد، انجام می شود.
گاهی لازم است که از این نواحی، نمونه برداری نیز صورت پذیرد.
برای بیماری فیبروکیستیک پستان، درمان قطعی وجود ندارد.
مصرف برخی از داروها و مواد غذایی، می تواند به کاهش درد و سایر علائم این بیماری، کمک کند، اما هیچ کدام از این موارد، به طور قطعی برای درمان این بیماری، ثبت نشده اند. با این وجود، در ادامه ی مطلب، به بررسی چند مورد از آنها پرداخته ایم.
اقدامات جهت پیشگیری و یا کاهش عوارض بیماری
برای جلوگیری از بروز بیماری، در صورتی که زمینه ی ارثی وجود دارد و یا برای کاهش عوارض و درد آن، باید از لباس زیرهای سفت و فنری که منجر به آویزان شدن سینه نمی شوند؛ استفاده کرد.
همچنین گرم نگه داشتن و ماساژ سینه نیز به کاهش درد ناشی از بیماری، کمک شایانی می کنند. داشتن رژیم غذایی مناسب زیر نظر دکتر متخصص نیز می تواند خطر ابتلا به این بیماری را تا حد زیادی، کاهش بدهد.
توجه داشته باشید که برخی از مواد غذایی سبب تشدید علائم و درد در بیمار می شوند؛ پس حتما برای داشتن یک رژیم غذایی و دارویی مناسب، با پزشک مربوطه مشورت نمایید.
مصرفت ویتامین E، امگا 3 و همچنین داروی گل مغربی سبب کاهش درد سینه می شوند. همچنین برخی از داروها، مانند تاموکسیفن، برای مدت زمانی معلوم، منجر به کاهش درد در سینه شده اما به علت تاثیرات منفی که بر روی رحم بیمار می گذارند، حتما به مدت زمان مصرف آنها توسط تجویز پزشک توجه کنید.
مواد غذایی مضر برای این بیماری شامل قهوه، چای پررنگ، نوشابه های سیاه، نمک و ادویه ی فراوان، گوجه فرنگی، ریواس، چربی های اشباع شده همچون کره و خامه، آجیل، سوسیس و کالباس، کلم و کرفس، می شوند که ممکن است باعث تشدید درد در قسمت پستان شوند و بهتر است مصرف آنها زیر نظر پزشک متخصص و در مقادیر بسیار کم، صورت گیرد.