ارزش زیست‌محیطی و اقتصادی پسماندهای خشک امروزه بر کسی پوشیده نیست. پلاستیک، شیشه، کاغذ، مقوا و البته فلزات قراضه رهاشده در محیط زندگی انسان به لطف پیشرفت تکنولوژی دوباره قابلیت استفاده پیدا می‌کنند تا هم محیط زیست کمتر زیان ببیند و هم انسان‌ها بیشتر سود کنند.
در این جا می خواهم یک خریدار ضایعات در کرج را به شما معرفی کنم که می توانید با خیال راحت اجناس خود را بفروشید، فقط کافی است وب سایت دپوچی را گوگل سرچ کنید.
صنعت بازیافت ضایعات فلزی بخش بسیار مهمی از این چرخه سودآور را تشکیل می‌دهد. یک قوطی آلومینیومی تا وقتی که بازیافت شود، همواره همان قوطی باقی می‌ماند! پس بازیافت آن در سرتاسر جهان یک فعالیت مطمئن و پرسود اقتصادی است. البته بازیافت تمام فلزات به آسانی آلومینیوم نیست. مثلا قلع و آهن محصول فرآیندهای زمین‌شناسی‌ای هستند که میلیون‌ها سال به طول انجامیده و قابل جایگزینی نیستند. بنابراین فرآیند بازیافت این فلزات متفاوت‌تر است. در این مقاله درباره فلزات قابل بازیافت، فرآیند بازیافت و اهمیت این عمل صحبت شده و بعد از خواندن آن دیدگاه شما به آهن قراضه‌هایی که ظاهرا کم‌ارزش به نظر می‌رسند تغییر خواهد کرد!
میزان بازیافت‌پذیری فلزات مختلف یکسان نیست. برای مثال حدود ۶۷ درصد از فولاد قراضه و ۳۵ درصد از مس بازیافت می‌شوند. اما به صورت کلی انرژی مصرف‌شده برای بازیافت ضایعات فلزی نسبت به انرژی مورد نیاز برای تولید اولیه آن‌ها، بسیار کمتر است.
مراحل بازیافت ضایعات فلزی
به طور کلی برای بازیافت ضایعات فلزی مراحل زیر طی می‌شود:
جمع‌آوری: به دلیل ارزشمند بودن قراضه، فرآیند جمع‌آوری آن متفاوت‌تر است و کمتر توسط دفاتر زباله ارسال می‌شود. قیمت ضایعات آهنی و غیرآهنی با توجه به عوامل مختلفی مانند نرخ بازار، میزان خلوص و... تعیین می‌شود. در کشوری مانند آمریکا، وسایل نقلیه بزرگ‌ترین منبع قراضه هستند. سازه‌های فولادی، کشتی‌ها، راه‌آهن، ابزارهای کشاورزی و ضایعات مصرفی از دیگر منابع عمده‌ی مواد بازیافتی به حساب می‌آیند. تولید ضایعات فوری هنگام ساخت محصولات جدید نیز موضوعی اجتناب‌ناپذیر به شمار می‌رود.
مرتب‌سازی: این فرآیند به معنای جدا کردن فلزات از قراضه یا پسماندهای مواد گوناگون است. به این منظور در عملیات بازیافت خودکار از سنسورها و آهنرباها استفاده می‌کنند. همچنین در برخی موارد رنگ یا وزن مواد را برای تشخیص نوع فلز مورد بررسی قرار می‌دهند.
پردازش: برای انجام پردازش بیشتر شکل فلزات را تغییر می‌دهند تا برای فرآیند ذوب آماده شده و با صرف انرژی کمتری به مذاب تبدیل شوند. برای مثال آلومینیوم را به صورت قطعات کوچک و فولاد را شکل بلوک درمی‌آورند.
ذوب: هر فلز در کوره‌ی مخصوصی ذوب می‌شود که این فرآیند با توجه به اندازه کوره، درجه حرارت آن و حجم فلز، از چند دقیقه تا چند ساعت زمان می‌برد.
خالص‌سازی: برای اطمینان از کیفیت و عدم آلایندگی محصول، با روش‌های مختلف مانند الکترولیز، روی آن عمل تصفیه را انجام می‌دهند.
استحکام: بعد از خالص‌سازی، فلزات ذوب‌شده با استفاده از کمربند نقاله، برای خنک کردن و صاف کردن منتقل می‌شوند. در این مرحله فلزات بازیافتی به اشکال مختلف مانند میله درآمده‌اند.
حمل و نقل به کارخانه‌ها: فلزات پس از خنک‌سازی به کارخانه‌ها منتقل می‌شوند تا برای تولید محصولات گوناگون مورد استفاده قرار بگیرند.
چه فلزاتی قابل بازیافت هستند؟
فلزاتی که قابلیت بازیافت دارند را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:
فلزات آهنی
فلزات بدون آهن
گروه اول دربرگیرنده محصولاتی مانند فولاد است که ترکیب اصلی آن‌ها شامل آهن باشد. بازیافت ضایعات برای تولید فولاد و چدن امری معمول به شمار می‌رود. کیفیت فلزات به دست آمده به میزان خلوص این مواد زائد و ترکیبات اولیه سازنده آن‌ها وابسته است. در نهایت قطعات بازیافت شده در بخش‌هایی مثل بدنه ماشین‌های کهنه، ابزارهای خانگی، ساختار و اسکلت ساختمان و ریل قطار مورد استفاده قرار می‌گیرند.
دسته دوم فلزاتی مانند آلومینیوم هستند که فاقد آهن بوده و نقش مهمی در صنعت دارند. این فلزات نسبت به فلزات دارای آهن فراوانی کمتری داشته و به همین دلیل ارزش بیشتری نسبت به سایر ضایعات موجود در زباله‌ها دارند. هر ساله میلیون‌ها تن از این مواد در سراسر جهان ذوب شده و به شکل‌های مختلفی درمی‌آیند.
علاوه بر آلومینیوم که استفاده از آن در صنایع بسته‌بندی روز به روز افزایش می‌یابد، فلزات بدون آهن دیگری نیز قابلیت بازیافت دارند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مس (Cu): استفاده از این فلز در جهان سابقه‌ای بسیار طولانی دارد. ایران دارای ذخایر بزرگی از مس است و این مسئله باعث شده تا استخراج فلز مس نسبت به بازیافت آن مورد توجه بیشتری قرار بگیرد.
سرب (Pb): باتری‌های اسید_سرب که با نام حرارتی_نوری نیز شناخته می‌شوند، از منابع اصلی سرب کهنه هستند که در تجهیزات ذخیره‌کننده انرژی، وسایل نقلیه و ماشین‌های صنعتی به کار می‌روند. سرب بازیافت شده به صورت سرب نرم یا آلیاژهای سرب درمی‌آید و بیشتر برای تولید مجدد همین باتری‌ها استفاده می‌شود.
نیکل (Ni): این فلز در ساخت محلول‌های کارخانه‌ای، کاتالیزورها و باتری‌ها کاربرد داشته و آلیاژهای متنوعی مانند مونل، نیکل_نقره و نیکل_برنج را شامل می‌شود. اخیرا بازیافت باتری‌های قابل شارژ نیکل_کادمیوم مهرشده رونق پیدا کرده
تیتانیوم (Ti): این فلز بیشتر برای ساخت فولاد زنگ‌نزن به کار می‌رود. قطعات بازیافتی آن از بدنه هواپیماها، زیردریایی‌ها و مبدل‌های گرما به دست می‌آید.
کروم (Cr): عمده‌ترین استفاده کروم در فولاد زنگ‌نزن است. بنابراین این محصول مهم‌ترین منبع بازیافت آن به شمار می‌رود.
قلع، بریلیوم، کادمیوم، کروم، کبالت، منگنز، جیوه و...
منبع:https://ahanonline.com/167426/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D9%81%D8%AA-%D8%B6%D8%A7%DB%8C%D8%B9%D8%A7%D8%AA/