در قانون با توجه به حساسیت هایی که وجود دارد؛ برای اتباع خارجی محدودیت هایی وجود دارد.
برای مثال آنان طبق قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران ماده ۲۴ و تبصره ۱ آن:
فروش زمین به اتباع خارجه ممنوع است، اما اجاره زمین به اتباع خارجه مجاز است. همچنین تملک هر نوع زمین به هر میزان به نام سرمایه گذاری خارجی طبق قانون تشویق و حمایت از سرمایه گذاری خارجی مجاز نمی باشد.
از طرف دیگر مطابق قانون راجع به تملک اموال غیر منقول اتباع خارجه مصوب سال ۱۳۱۰، تملک هر نوع زمین مزروعی به هر میزان توسط اتباع خارجه مجاز نمی باشد.
به هر حال تملک و خرید مال غیر منقول توسط اتباع بیگانه تشریفات خاصی دارد.
اما اجاره ملک و مسکن توسط ایشان چگونه است؟
به عبارتی اگر یک فرد از اتباع بیگانه بخواهد ملکی را اجاره کند برای سکونت یا مغازه ای را برای تجارت چه محدودیت هایی دارد؟
آنچه در این باره باید گفت این است که اگر اتباع خارجی عقد اجاره ببندند این اجاره صحیح است و موارد بطلان آن منحصر در همان شرایط عمومی اهلیت و بلوغ و… می باشد.
از طرفی باید اجاره مزبور با اجازه دولت باشد یعنی مجوزی در کار باشد.
با این توضیح که مشاوران املاک موظف به کسب مجوز قانونی برای اجاره املاک به اتباع خارجی هستند و اگر این کار را نکنند برخورد قانونی صورت می گیرد.
مجوز برای اجاره اتباع بیگانه
انعقاد عقد اجاره بین موجر و اتباع خارجه بدون مجوز توسط مشاورین و بنگاه املاک ممنوع است و ایشان باید برای چنین اجاره ای ” مجوز اجاره مسکن” دریافت کنند از اداره کل امور اتباع و مهاجرین خارجی استان.
لذا لازم است که مشاورین املاک در صورت انعقاد قرارداد اجاره با اتباع خارجه فرم ” مجوز اجاره مسکن” را تکمیل و پس از استعلام از اداره کل امور اتباع و مهاجرین خارجی و تایید استعلام، نسبت به انعقاد اجاره اقدام کنند.