در هر عقد و قراردادی لازم است شرایط عمومی یا قواعد عمومی آن رعایت شود و از طرفی دیگر چون در وقف حساسیت هایی به دلیل موقوفه بودن وجود دارد باید آن شرایط خاص هم رعایت شود.
کسانی که اداره مال موقوفه را بر عهده دارند؛ باید با رعایت مصلحت مال موقوفه آن را اجاره دهند.
به این معنا که غرض واقف از وقف را فراموش نکنند و بر پایه آن عمل کنند.
برای مثال اگر واقف، خانه ای را وقف کودکان بی سرپرست کند و درآمد آن صرف امورات ایشان بشود می توان ملک را اجاره داد و مال الاجاره را به موقوف علیهم اختصاص داد.
در وقف، واقف می تواند در زمان انعقاد عقد وقف شرایط خود را بیان کند.
برای مثال اگر در اجاره دادن آن شرط خاصی را درج کرده باید آن را رعایت کرد به شرطی که خلاف مقررات آمره نباشد و متولی نمی تواند خلاف آن شرط واقف در وقف عمل کند لذا اگر متولی صرفه و مصلحت وقف را رعایت کند می تواند آن را اجاره دهد و خودش عنوان موجر به خود می گیرد.
نکته مهم این که متولی صاحب و مالک وقت نیست بلکه مدیر اداره کننده و نماینده وقف به حساب می آید و اگر اجاره دهد و سپس فوت شود عقد اجاره منحل نمی شود و پابرجاست.
نکته دیگر اینکه متولی نمی تواند به خودش اجاره بدهد یعنی نمی تواند خودش مستاجر باشد مگر آنکه در وقف نامه این اجازه داده شده باشد.