تمکین خاص چیست و چگونه اثبات می شود؟ آثار حقوقی تمکین خاص و تفاوت آن با تمکین عام


شما پس از اینکه ازدواج می کنید تکالیف و تعهداتی نسبت به همسرتان دارید که لازم است با جنبه ی قانونی آن هم آشنا شوید و بدانید که سرپیچی از برخی آنها چه آثاری به جای می گذارد.

پس از ازدواج شما نسبت به همسرتان وظایفی دارید و این تعهدات کاملا دو طرفه است؛ یعنی زن و شوهر هر دو باید برخی موارد را رعایت کنند. در واقع زن و شوهر باید در برخی موارد از یکدیگر تابعیت داشته باشد که به این موارد تمکین گفته می شود.

حالا اگر زن و شوهر از یکدیگر تمکین نکنند و وظایف خود را انجام دهند به آن اصطلاحا نشوز گفته می شود. نشوز واژه ای است که شما بیشتر درباره ی زنان شنیده اید. اصولا زنی که به زبان ساده از صحبت های همسرش سرپیچی کند را ناشزه می گویند.

اما در واقع چون هم زن نسبت شوهر و هم شوهر نسبت زن وظایفی دارد، پس اگر هر کدام به وظایفشان درست عمل نکنند نشوز اتفاق افتاده است.

تمکین دو نوع است: تمکین عام و تمکین خاص که معانی متفاوتی با هم دارند.

در واقع فرق این دو در این است که تمکین خاص فقط درباره اطاعت زن از خواسته های جنسی متعارف و معقول شوهرش است و تمکین عام به طور کلی درباره ی پیروی و حسن معاشرت زن در برابر شوهر است.

تمکین عام بیشتر به معنای اطاعت از همسر است. البته که عرف و زمان در این اطاعت تاثیر دارد؛ مثلا در عرف اکنون، هیچ مردی نمی تواند به همسرش اجازه ندهد که از منزل خارج شود.

اما موارد دیگری مثل حسن معاشرت با شوهر و رفتار مناسب با او شامل تمکین عام می شود. همچنین لازم است بدانید که اگر زنی بدون اینکه مانعی داشته باشد، وظایف زناشویی را انجام ندهد، به او نفقه تعلق نخواهد گرفت

منظور از تمکین خاص روابط جنسی بین زن و شوهر است. زن موظف است که نیاز جنسی همسرش را برطرف کند، البته تا حدی که متعارف و معقول باشد.

پس هیچ زنی مجبور نیست به همه خواسته های غیرمعقول جنسی همسرش پاسخ مثبت دهد و همچنین در هر زمان و مکانی با نزدیکی کند. زیرا خواسته های عجیب مرد از زن و جواب منفی زن عدم تمکین محسوب نمی شود.

مثلا اگر مرد مبتلا به یک بیماری مقاربتی واگیردار است، نمی تواند زن را ملزم کند که با او نزدیکی انجام دهد. همچنین مرد هم نمی تواند به این بهانه نفقه زن را پرداخت نکند؛ زیرا خواسته ی مرد نامعقول است و زن به دلیل عذر موجه از رابطه با او دوری می کند.

عدم تمکین در روابط زناشویی بدون دلیل منطقی، ضمانت اجرا دارد. در صورتی که زن از مرد تمکین نکند و دلیل موجهی هم نداشته باشد؛ ناشزه محسوب می شود. سپس مرد می تواند به دادگاه مراجعه کند و در قالب دادخواستی، الزام زن به تمکین را بخواهد.

پس از اثبات اینکه زن بدون دلیل از همسرش تمکین نمی کند، دیگر نفقه به او تعلق نمی گیرد. فرض کنید زنی بدون هیچ دلیلی با شوهرش نزدیکی نمی کند. بنابراین پس از اقدام مرد در دادگاه، حکمی صادر می شود که به زن نفقه تعلق نمی گیرد.

طرح دادخواست الزام به تمکین، فقط خاص مرد و علیه زن است. اما در صورتی که مرد ناشزه باشد و امور زناشویی را درست انجام ندهد، از موارد عسر و حرج است و زن می تواند از این بابت تقاضای طلاق کند.

عسر و حرج به این معین است که مرد در زندگی مشترک وضعیتی ایجاد کند که تحمل زندگی برای همسرش با مشقت و سختی همراه شود.

نکته: اگر مرد مهریه را قسط بندی کند و ماهی یک یا چند سکه به زن بدهد، باعث از بین رفت حق حبس زن نمی شود و او کماکان می تواند از مرد تمکین نکند، تا زمانی که کل مهریه توسط مرد به او پرداخته شود.

هر وقت کل مهریه به زن داده شود، آن موقع حق حبس از بین می رود و زن باید وظایف زناشویی خود را انجام دهد.

در صورتی که شما هم نیاز به کمک در خصوص امور خانواده، ازدواج یا طلاق دارید، می توانید از وکلای متخصص موسسه ی وکیل تاپ در امور خانواده مشاوره های لازم را دریافت نمایید. زیرا وکلای ما با تجربه و مهارتی که دارند بهترین راهنمایی را با توجه به شرایط شما ارائه خواهند داد.