جهیزیه در قاموس قانون مدنی


جهیزیه مالی است که زن بنابر عادات و رسوم در موقع ازدواج به منزل شوهر می برد تا علاوه بر استفاده خود نیز به شوهر اباحه تصرف (صرفا اجازه ای برای استفاده کردن) می دهد و اموال (جهیزیه) در مالکیت زوجه است و زوج (شوهر) هیچ حقی جز استفاده و بهره بردن از آن ندارد.

حق شوهر بر این اموال مانند حق افراد بر اموال عمومی می باشد که در خیابان است و یا وسایل و فضای سبزی که در پارک ها می باشد کودکان و افراد می توانند به پارک رفته تفریح خود را کرده و آن جا ترک کنند و همانطور که کسی ادعای مالکیتی به اموال عمومی ندارد؛ شوهر هم نمی تواند بر اموال جهیزیه زن ادعایی داشته باشد.